λάσπης και των ρύπων πηγαίνουν, αν πηγαίνουν, μόνο για να επιθεωρήσουν την πρόοδο των εργασιών. Παραμένουν στο γραφείο τους, καθαροί και με λευκό κολάρο, την ώρα που οι άλλοι βουρλίζονται να κάνουν πράξη όσα αυτοί αποφασίζουν και διατάζουν.
Άξιος εργολάβος ανόσιων έργων αποδείχτηκε χθες ο Μητσοτάκης. Μέχρι εθνικό εργολάβο του είδους τον λες χωρίς κίνδυνο να πέσεις έξω. Διότι έστησε ένα κυκλώπειο έργο δυσφήμισης, καταδίωξης, συκοφάντησης των πολιτικών αντιπάλων του. Με ανόσια μέσα, ανόσιες παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη και όχι μόνο, ανόσιες προβοκάτσιες, ανόσια ψέματα και ανόσιες τοξικές επιθέσεις. Το οργάνωσε, ανέλαβε την επίβλεψη μαζί με το επιτελικό του κράτος, τραβούσε όλα τα νήματα από το Μαξίμου, έριξε την πολιτική ζωή στον βάλτο επειδή αυτό πίστευε ότι τον βόλευε, αλλά όταν έφτασε η ώρα της τελικής αναμέτρησης -όλα στα φως και άλλα τέτοια-, δοξάστηκε διά της απουσίας του.
Δεν ήθελε να λερώσει τα χέρια του, λένε οι επίμονοι… διαρροείς. Προφανώς και είναι έτσι. Που πάει να πει ότι το ίδιο του το έργο ο ίδιος ο εργολάβος το θεωρεί τόσο ανόσιο ώστε, όταν μπαίνει σε εφαρμογή, να κρατάει τον εαυτό του μακριά. Έχει σιωπηρό, ή και όχι, συμβόλαιο με διάφορες αναλώσιμες μετριότητες, πρόθυμους ηλίθιους, και τους αφήνει να τσαλαβουτάνε στη λάσπη - αυτό αρέσει κιόλας σε ορισμένους. Δίνει γήπεδο στον Σαμαρά να παίξει το αγαπημένο του παιχνίδι -έθνος, μίσος, διχασμός και λάσπη- κι αυτός κρατάει το γιακαδάκι του ολόλευκο. Είναι υπεράνω! Διατάζει, αλλά δεν εκτελεί. Οργανώνει, αλλά δεν εκτελεί. Αναθέτει, αλλά δεν εκτελεί.
Έτσι πάει το πράγμα. Άλλοι στην ηδονή της λάσπης, κι ο Μητσοτάκης στην προσμονή του κέρδους. Μέχρι να καταλάβουν οι πολλοί τι και γιατί το κάνει, εν μέσω κρίσης οικονομικής και εθνικής, και τον πάρουν όχι με τις πέτρες, αλλά με τη λάσπη. Δικής του παραγωγής...
Θανάσης Καρτερός / ala Καρτ / Aυγή (23/7.2020)
