Με όσους επικρίνουν το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, πορείες κ.ο.κ. καταπιάνεται στο σημερινό του άρθρο στα ΝΕΑ ο Γιάννης Πρετεντέρης.
Εν μέσω άλλων επιχειρημάτων και θεωρητικών σχημάτων, γράφει και αυτό: «Μαθητής ήμουν τότε, αλλά ομολογώ ότι δεν θυμάμαι πολλές διαδηλώσεις επί χούντας. Ούτε πριν, ούτε μετά το 1971».
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε..
γιατί το γράφει αυτό. Για να αμφισβητήσει το χουντικό «νόμο» του 1971 δύσκολο, γιατί τα γραπτά μένουν…
Όπως και αν είναι, εκατοντάδες πολίτες που θα ήθελαν να διαδηλώνουν κατά της δικτατορίας ήταν στα ξερονήσια, τις φυλακές και τα βασανιστήρια, άλλοι -πολύ περισσότεροι αυτοί- ήταν κατατρομαγμένοι και κλεισμένοι στα σπίτια τους. Και υπήρχαν, φυσικά, και εκείνοι που ενδιαφέρονταν μόνο για την ατομική και την οικογενειακή τους ευτυχία αδιαφορώντας για το τι γινόταν στη διπλανή τους πόρτα.
Μπορεί να διάβαζε βέβαια τότε ο Γιάννης Πρετεντέρης, καθότι μαθητής, αλλά δεν θα ήταν άσχημα να ξαναδιαβάσει τι έγραψε σήμερα…
Ν. Παπ. / libre
Εν μέσω άλλων επιχειρημάτων και θεωρητικών σχημάτων, γράφει και αυτό: «Μαθητής ήμουν τότε, αλλά ομολογώ ότι δεν θυμάμαι πολλές διαδηλώσεις επί χούντας. Ούτε πριν, ούτε μετά το 1971».
Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε..
γιατί το γράφει αυτό. Για να αμφισβητήσει το χουντικό «νόμο» του 1971 δύσκολο, γιατί τα γραπτά μένουν…
Όπως και αν είναι, εκατοντάδες πολίτες που θα ήθελαν να διαδηλώνουν κατά της δικτατορίας ήταν στα ξερονήσια, τις φυλακές και τα βασανιστήρια, άλλοι -πολύ περισσότεροι αυτοί- ήταν κατατρομαγμένοι και κλεισμένοι στα σπίτια τους. Και υπήρχαν, φυσικά, και εκείνοι που ενδιαφέρονταν μόνο για την ατομική και την οικογενειακή τους ευτυχία αδιαφορώντας για το τι γινόταν στη διπλανή τους πόρτα.
Μπορεί να διάβαζε βέβαια τότε ο Γιάννης Πρετεντέρης, καθότι μαθητής, αλλά δεν θα ήταν άσχημα να ξαναδιαβάσει τι έγραψε σήμερα…
Ν. Παπ. / libre