Ο Χριστόφορος είναι (πολύ) παλιός συνάδελφος και καλός φίλος. Το γεγονός ότι το τελευταίο του βιβλίο, «1983», προκρίθηκε στον τελικό των Βραβείων Βιβλίου Public 2020 μου έκανε κλικ, οπότε σκέφτηκα να του πάρω μια συνέντευξη ώστε να μάθω τι ακριβώς παίζεται.
-Μαθαίνω ότι το «1983», το τελευταίο σου βιβλίο, βρίσκεται στην τελική δεκάδα για τα Βραβεία Βιβλίου Public 2020,..
στην κατηγορία του μυθιστορήματος. Πώς έτσι;
Πάντα πίστευα ότι τα βιβλία που πάνε για βραβείο φτιάχνονται με ειδικές προδιαγραφές. Να περιέχουν υψηλά νοήματα και κάποιο ηθικό δίδαγμα στο τέλος, ή να προσφέρουν σασπένς, έρωτα και δράση σε αρμονικές αναλογίες. Να όμως που ίσως και να μην είναι έτσι, δεδομένου ότι το δικό μου βιβλίο θα κρινόταν αποτυχημένο με βάση τα περισσότερα απ’ αυτά τα κριτήρια.(...)
- Θα αποτολμήσω μια ερώτηση προβοκατόρικη: Έχουν νόημα τα βραβεία λογοτεχνίας; Πολύ περισσότερο όταν γίνονται μέσω ψηφοφορίας, όπου πολλοί από όσους συμμετέχουν μπορεί και να μην έχουν διαβάσει καν το βιβλίο που θα ψηφίσουν ή μπορεί ακόμα και να μην έχουν πιάσει ποτέ βιβλίο στα χέρια τους;
Δεν είναι προβοκατόρικη η ερώτηση, είναι απολύτως εύλογη. Τα έχω σκεφτεί κι εγώ όλ’ αυτά. Πρέπει όμως να λάβεις υπόψη σου το πώς έχουν τα πράγματα: Το βιβλίο δεν περνάει τις καλύτερές του μέρες, ειδικά στην Ελλάδα. Αν το καλοσκεφτείς, είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι μεγάλες επιχειρήσεις όπως τα Public, αλλά και μικρότερες όπως τα συνοικιακά βιβλιοπωλεία ή τα βιβλιοπωλεία της περιφέρειας, επιμένουν να επενδύουν στο βιβλίο. Μια τέτοια επένδυση είναι και τα Βραβεία Βιβλίου. Επιστρέφοντας λοιπόν στην ουσία της ερώτησής σου, προτιμώ να την αντιστρέψω: Αν μέσα από τη διαδικασία των βραβείων παρακινηθούν κάποιοι άνθρωποι να διαβάσουν, όχι απαραιτήτως το «1983» αλλά οποιοδήποτε από τα διαγωνιζόμενα βιβλία, ακόμα κι αν το νούμερο αυτό αντιπροσωπεύει ένα κλάσμα όσων τελικά θα ψηφίσουν, τότε κάτι καλό συμβαίνει εδωπέρα. Κι ακόμα, παρατηρώ αυτές τις μέρες, ιδίως μέσα από τα social media, ότι υπάρχει αρκετός κόσμος που νιώθει ότι τον αντιπροσωπεύει ένα συγκεκριμένο βιβλίο και θέλει αυτή του η επιλογή να καταγραφεί.
- Τελικά εσύ με τι αποτέλεσμα θα ήσουν ευχαριστημένος;
Δεν έχω ιδέα, φίλε μου, δεν το έχω ξανακάνει και επίσης δεν ξέρω πώς πάνε τα νούμερα σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι θα ήμουν ευχαριστημένος με ένα νούμερο συμβολικό. Τι ζητάω; 1983 ψήφους! Ας είναι και 1984...
- απόσπασμα από τη συνεντευξη του δημοσιογράφου και συγγραφέα Χριστόφορου Κάσδαγλη στον Ανδρέα Ρουμελιώτη στο enallaktikos / ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης ΕΔΩ
-Μαθαίνω ότι το «1983», το τελευταίο σου βιβλίο, βρίσκεται στην τελική δεκάδα για τα Βραβεία Βιβλίου Public 2020,..
στην κατηγορία του μυθιστορήματος. Πώς έτσι;
Πάντα πίστευα ότι τα βιβλία που πάνε για βραβείο φτιάχνονται με ειδικές προδιαγραφές. Να περιέχουν υψηλά νοήματα και κάποιο ηθικό δίδαγμα στο τέλος, ή να προσφέρουν σασπένς, έρωτα και δράση σε αρμονικές αναλογίες. Να όμως που ίσως και να μην είναι έτσι, δεδομένου ότι το δικό μου βιβλίο θα κρινόταν αποτυχημένο με βάση τα περισσότερα απ’ αυτά τα κριτήρια.(...)
- Θα αποτολμήσω μια ερώτηση προβοκατόρικη: Έχουν νόημα τα βραβεία λογοτεχνίας; Πολύ περισσότερο όταν γίνονται μέσω ψηφοφορίας, όπου πολλοί από όσους συμμετέχουν μπορεί και να μην έχουν διαβάσει καν το βιβλίο που θα ψηφίσουν ή μπορεί ακόμα και να μην έχουν πιάσει ποτέ βιβλίο στα χέρια τους;
Δεν είναι προβοκατόρικη η ερώτηση, είναι απολύτως εύλογη. Τα έχω σκεφτεί κι εγώ όλ’ αυτά. Πρέπει όμως να λάβεις υπόψη σου το πώς έχουν τα πράγματα: Το βιβλίο δεν περνάει τις καλύτερές του μέρες, ειδικά στην Ελλάδα. Αν το καλοσκεφτείς, είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι μεγάλες επιχειρήσεις όπως τα Public, αλλά και μικρότερες όπως τα συνοικιακά βιβλιοπωλεία ή τα βιβλιοπωλεία της περιφέρειας, επιμένουν να επενδύουν στο βιβλίο. Μια τέτοια επένδυση είναι και τα Βραβεία Βιβλίου. Επιστρέφοντας λοιπόν στην ουσία της ερώτησής σου, προτιμώ να την αντιστρέψω: Αν μέσα από τη διαδικασία των βραβείων παρακινηθούν κάποιοι άνθρωποι να διαβάσουν, όχι απαραιτήτως το «1983» αλλά οποιοδήποτε από τα διαγωνιζόμενα βιβλία, ακόμα κι αν το νούμερο αυτό αντιπροσωπεύει ένα κλάσμα όσων τελικά θα ψηφίσουν, τότε κάτι καλό συμβαίνει εδωπέρα. Κι ακόμα, παρατηρώ αυτές τις μέρες, ιδίως μέσα από τα social media, ότι υπάρχει αρκετός κόσμος που νιώθει ότι τον αντιπροσωπεύει ένα συγκεκριμένο βιβλίο και θέλει αυτή του η επιλογή να καταγραφεί.
- Τελικά εσύ με τι αποτέλεσμα θα ήσουν ευχαριστημένος;
Δεν έχω ιδέα, φίλε μου, δεν το έχω ξανακάνει και επίσης δεν ξέρω πώς πάνε τα νούμερα σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι θα ήμουν ευχαριστημένος με ένα νούμερο συμβολικό. Τι ζητάω; 1983 ψήφους! Ας είναι και 1984...
- απόσπασμα από τη συνεντευξη του δημοσιογράφου και συγγραφέα Χριστόφορου Κάσδαγλη στον Ανδρέα Ρουμελιώτη στο enallaktikos / ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης ΕΔΩ
**Για να ψηφίσετε το βιβλίο του Χριστόφορου Κάσδαγλη "1983" πατήστε εδώ: publicbookawards.gr