Γράφει ο Τάσος Παππάς
Ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας. Αυτό δεν λέμε χρόνια τώρα; Το λέμε και υπερηφανευόμαστε. Στη λήξη της τουριστικής περιόδου ανακοινώνουμε έμπλεοι ικανοποίησης το σπάσιμο του προηγούμενου ρεκόρ προσέλευσης επισκεπτών. Κάθε σεζόν και καλύτερα. Αφού λοιπόν βολευτήκαμε στα εύκολα και τα..
σίγουρα και δεν αξιωθήκαμε να δημιουργήσουμε, με ευθύνη των κυβερνήσεων που διοίκησαν την Ελλάδα από την εποχή της ένταξής της στην ΕΟΚ, ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο, περισσότερο ανθεκτικό στις οικονομικές μεταβολές, είχαμε την προσδοκία ότι τη διαχείριση αυτού του σπουδαίου για την οικονομία τομέα θα αναλαμβάνουν άνθρωποι ικανοί, με εμπειρία και δεξιότητες. Αν αυτό είναι αναγκαίο σε ήρεμες φάσεις, σε έκτακτες συνθήκες, όπως η σημερινή, είναι οπωσδήποτε επιβεβλημένο.
Μια λανθασμένη επιλογή αν τα πράγματα εξελίσσονται ομαλά μπορεί να μην κοστίσει. Μια λανθασμένη επιλογή σε περίοδο κρίσης είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει βαριά βλάβη στην οικονομία και μη αναστρέψιμες καταστάσεις που θα πλήξουν τα στρώματα του πληθυσμού που ζουν από τον τουρισμό. Ο πρωθιερέας αυτής της κυβέρνησης μας διαβεβαίωνε από την πρώτη μέρα που εκλήθη να ξανασυστήσει την Ελλάδα στον πλανήτη (!), ότι με το επιτελικό μοντέλο διακυβέρνησης που είχε έτοιμο πολύ πριν εκλεγεί και το οποίο έβαλε σε λειτουργία αμέσως, θα θεραπευτούν οι κακοδαιμονίες που ταλαιπωρούν τη χώρα, πληγώνουν την κοινωνία και βάζουν φρένο στην οικονομία. Βασική και αδιαπραγμάτευτη αρχή του νεοσύστατου... επιτελικού κράτους, όπως διακήρυτταν ο επικεφαλής, οι υπουργοί του και τα φιλικά τους μέσα ενημέρωσης, είναι η τοποθέτηση των κατάλληλων ανθρώπων στις κατάλληλες θέσεις.
Είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Δεν υπήρχαν περιθώρια για πισωγυρίσματα στην αλήστου μνήμης εποχή της ρεμούλας, του ωχαδερφισμού και της ήσσονος προσπάθειας. Καμιά ανοχή πλέον στη βροντώδη ανεπάρκεια των δικών μας παιδιών, καμιά επιείκεια στη σαμπανιζέ μετριότητα των φίλων και συγγενών που συνωστίζονται στους προθαλάμους της εξουσίας για να «τρουπώσουν» στο σύστημα, κανένας συμβιβασμός με την επιθετική ασχετοσύνη των πολιτευτών που απέτυχαν να εκλεγούν και τώρα πιέζουν για να διοριστούν σε νευραλγικά πόστα με παχυλές αποζημιώσεις.
Η πραγματικότητα όμως περιγελά τις βαρύγδουπες εξαγγελίες. Και είναι τόσο εκκωφαντική η διάψευση που αναγκαστικά μπαίνεις στον πειρασμό να σκεφτείς: «Μήπως μας πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες;». Η τριάδα που διοικεί το υπουργείο Τουρισμού αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Ο υπουργός έχει καταφέρει με τις επιπόλαιες δηλώσεις του για λίστες ανεπιθύμητων χωρών και προβληματικών νησιών να δημιουργήσει πανικό στις τουριστικές επιχειρήσεις και να προκαλέσει αχρείαστη διπλωματική κρίση, θυμώνοντας τις κυβερνήσεις κρατών με τις οποίες έχουμε συμμαχήσει για να εξασφαλίσουμε γενναιόδωρη οικονομική ενίσχυση από τα ευρωπαϊκά ταμεία και από τις οποίες ζητάμε να μας στηρίξουν στην αντιπαράθεσή μας με την Τουρκία.
Ο υφυπουργός προσπάθησε, αδειάζοντας δημοσίως τον προϊστάμενό του, να διασκεδάσει την οργή που επικρατεί στους επιχειρηματίες και τους κατοίκους πολλών νησιών, αλλά η ζημιά έχει γίνει. Ο γραμματέας του ίδιου υπουργείου δηλώνει ότι αυτός δεν θα κάνει διακοπές σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα γιατί φοβάται να κάτσει στις ουρές για να μην κολλήσει κορονοϊό.
Ακούγοντας τους δύο φωστήρες του επιτελικού κράτους δικαίως αναρωτιέσαι: «Γιατί να διακινδυνεύσω να κάνω αυτό που δεν προτίθενται να κάνουν οι αρμόδιοι; Γιατί οι κυβερνήσεις των ανεπιθύμητων χωρών, από τις οποίες κάθε χρόνο έρχονται εκατομμύρια τουρίστες, να μην προτρέψουν τους υπηκόους τους να αποφύγουν την Ελλάδα και να διαλέξουν άλλους προορισμούς;». Και ένα ερώτημα στον πρωθυπουργό: «Γιατί αυτοί οι τύποι παραμένουν στις θέσεις τους;».
- το κείμενο του Τάσου Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (03.6.2020)
Ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας. Αυτό δεν λέμε χρόνια τώρα; Το λέμε και υπερηφανευόμαστε. Στη λήξη της τουριστικής περιόδου ανακοινώνουμε έμπλεοι ικανοποίησης το σπάσιμο του προηγούμενου ρεκόρ προσέλευσης επισκεπτών. Κάθε σεζόν και καλύτερα. Αφού λοιπόν βολευτήκαμε στα εύκολα και τα..
σίγουρα και δεν αξιωθήκαμε να δημιουργήσουμε, με ευθύνη των κυβερνήσεων που διοίκησαν την Ελλάδα από την εποχή της ένταξής της στην ΕΟΚ, ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο, περισσότερο ανθεκτικό στις οικονομικές μεταβολές, είχαμε την προσδοκία ότι τη διαχείριση αυτού του σπουδαίου για την οικονομία τομέα θα αναλαμβάνουν άνθρωποι ικανοί, με εμπειρία και δεξιότητες. Αν αυτό είναι αναγκαίο σε ήρεμες φάσεις, σε έκτακτες συνθήκες, όπως η σημερινή, είναι οπωσδήποτε επιβεβλημένο.
Μια λανθασμένη επιλογή αν τα πράγματα εξελίσσονται ομαλά μπορεί να μην κοστίσει. Μια λανθασμένη επιλογή σε περίοδο κρίσης είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει βαριά βλάβη στην οικονομία και μη αναστρέψιμες καταστάσεις που θα πλήξουν τα στρώματα του πληθυσμού που ζουν από τον τουρισμό. Ο πρωθιερέας αυτής της κυβέρνησης μας διαβεβαίωνε από την πρώτη μέρα που εκλήθη να ξανασυστήσει την Ελλάδα στον πλανήτη (!), ότι με το επιτελικό μοντέλο διακυβέρνησης που είχε έτοιμο πολύ πριν εκλεγεί και το οποίο έβαλε σε λειτουργία αμέσως, θα θεραπευτούν οι κακοδαιμονίες που ταλαιπωρούν τη χώρα, πληγώνουν την κοινωνία και βάζουν φρένο στην οικονομία. Βασική και αδιαπραγμάτευτη αρχή του νεοσύστατου... επιτελικού κράτους, όπως διακήρυτταν ο επικεφαλής, οι υπουργοί του και τα φιλικά τους μέσα ενημέρωσης, είναι η τοποθέτηση των κατάλληλων ανθρώπων στις κατάλληλες θέσεις.
Είχε φτάσει ο κόμπος στο χτένι. Δεν υπήρχαν περιθώρια για πισωγυρίσματα στην αλήστου μνήμης εποχή της ρεμούλας, του ωχαδερφισμού και της ήσσονος προσπάθειας. Καμιά ανοχή πλέον στη βροντώδη ανεπάρκεια των δικών μας παιδιών, καμιά επιείκεια στη σαμπανιζέ μετριότητα των φίλων και συγγενών που συνωστίζονται στους προθαλάμους της εξουσίας για να «τρουπώσουν» στο σύστημα, κανένας συμβιβασμός με την επιθετική ασχετοσύνη των πολιτευτών που απέτυχαν να εκλεγούν και τώρα πιέζουν για να διοριστούν σε νευραλγικά πόστα με παχυλές αποζημιώσεις.
Η πραγματικότητα όμως περιγελά τις βαρύγδουπες εξαγγελίες. Και είναι τόσο εκκωφαντική η διάψευση που αναγκαστικά μπαίνεις στον πειρασμό να σκεφτείς: «Μήπως μας πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες;». Η τριάδα που διοικεί το υπουργείο Τουρισμού αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων. Ο υπουργός έχει καταφέρει με τις επιπόλαιες δηλώσεις του για λίστες ανεπιθύμητων χωρών και προβληματικών νησιών να δημιουργήσει πανικό στις τουριστικές επιχειρήσεις και να προκαλέσει αχρείαστη διπλωματική κρίση, θυμώνοντας τις κυβερνήσεις κρατών με τις οποίες έχουμε συμμαχήσει για να εξασφαλίσουμε γενναιόδωρη οικονομική ενίσχυση από τα ευρωπαϊκά ταμεία και από τις οποίες ζητάμε να μας στηρίξουν στην αντιπαράθεσή μας με την Τουρκία.
Ο υφυπουργός προσπάθησε, αδειάζοντας δημοσίως τον προϊστάμενό του, να διασκεδάσει την οργή που επικρατεί στους επιχειρηματίες και τους κατοίκους πολλών νησιών, αλλά η ζημιά έχει γίνει. Ο γραμματέας του ίδιου υπουργείου δηλώνει ότι αυτός δεν θα κάνει διακοπές σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα γιατί φοβάται να κάτσει στις ουρές για να μην κολλήσει κορονοϊό.
Ακούγοντας τους δύο φωστήρες του επιτελικού κράτους δικαίως αναρωτιέσαι: «Γιατί να διακινδυνεύσω να κάνω αυτό που δεν προτίθενται να κάνουν οι αρμόδιοι; Γιατί οι κυβερνήσεις των ανεπιθύμητων χωρών, από τις οποίες κάθε χρόνο έρχονται εκατομμύρια τουρίστες, να μην προτρέψουν τους υπηκόους τους να αποφύγουν την Ελλάδα και να διαλέξουν άλλους προορισμούς;». Και ένα ερώτημα στον πρωθυπουργό: «Γιατί αυτοί οι τύποι παραμένουν στις θέσεις τους;».
- το κείμενο του Τάσου Παππά είναι από την Εφημερίδα των Συντακτών (03.6.2020)