του Παντελή Μπουκάλα
Βιτριολική δημοσιογραφία
Για τα συνήθη ορνεοειδή της δημοσιογραφίας, τα ροζ, τα κίτρινα και τα κατάμαυρα, η υπόθεση «γυναίκα επιτίθεται με βιτριόλι σε γυναίκα» ήταν εξαιρετική ευκαιρία για να δείξουν πόσο ευαίσθητα είναι. Και πόσο πιστά στο ζευγάρι..
«Πνεύμα και Ηθική», σαρκαστικά γνωστό από τον Βασίλη Αυλωνίτη. Ενώ είχαν μπροστά τους ένα δράμα, την καταστροφή μιας ανθρώπινης ύπαρξης, ο μοναδικός τους καημός ήταν να ανακαλύψουν ή να επινοήσουν πιπεράτες λεπτομέρειες. Ωστε να καλύψουν στήλες επί στηλών και λεπτά επί λεπτών στα δελτία ειδήσεων, που σε τέτοιες περιπτώσεις καταντούν μονοθεματικά, και πάντα με τη συνοδεία «υποβλητικής» μουσικής, ακόμα και στα εκ παραδόσεως προσεκτικά κρατικά κανάλια.
Οταν πια βρήκαν και φωτογραφίες των δύο γυναικών, τα έντυπα και τα γυάλινα κοράκια ξεσάλωσαν. Γιατί πέτυχαν φωτογραφίες της απολύτου αρεσκείας τους: ημίγυμνα σώματα. «Σε δραματική κατάσταση η Ιωάννα» – και δίπλα η φωτογραφία της, ημίγυμνη βέβαια, για να μη μας ξεφύγει πόσο γνήσια είναι η αγωνία τους για την υγεία της. «Κινδυνεύει να τυφλωθεί η Ιωάννα» – και πάλι ημίγυμνη, αλλά και με μια μαύρη ζώνη στα μάτια της. Τάχα ότι την προστατεύουμε. Στην πραγματικότητα, σκεπάζουμε τα μάτια της για να μη νιώθουμε ότι μας βλέπει και μας πιάσει καμιά περιττή ντροπή.
Χυδαίοι έμποροι. Κανιβαλίσκοι. Και τώρα που κάπως κουράστηκαν με την Ιωάννα, κάπως κορέστηκαν, γύρισαν τα νύχια τους καταπάνω στη Μαρκέλλα, ένα παιδάκι δέκα χρόνων. Και, τάχα για να την προστατέψουν κι αυτή, εξακολουθούν να παίζουν με τη φωτογραφία της, που δημοσιεύθηκε μόνο και μόνο για να εντοπιστεί. Και ιδού η γειτονιά της, ιδού το σπίτι της, να μην μπορεί ν’ ανασάνει το κοριτσάκι. Ιδού τι λένε οι ιατροδικαστές, οι αστυνομικοί, οι δικηγόροι, πάντα φλύαροι. Ιδού και τι υποψιαζόμαστε εμείς, «ψου ψου, φρικαλέα πράγματα».
Φρικαλέα. Πράγματι. Και όχι από τα σόσιαλ μίντια, από αυτά δεν έχουμε να περιμένουμε και πολλά, γιατί κανένας κανόνας δεν ρυθμίζει τη λειτουργία τους και όλα εξαρτώνται από την καλή καρδιά κάθε χρήστη. Αλλά από τα παραδοσιακά μέσα, που υποτίθεται πως έχουν κώδικες δεοντολογίας, και Πειθαρχικά για να παρακολουθούν την τήρησή τους, και άρθρα του Συντάγματος για να σέβονται, και Ε-Σου-Ρου για να φοβούνται. Αν και φαίνεται ότι το ΕΣΡ ή έχει ήδη απελπιστεί και δεν κάνει πια τίποτε, καταπτοημένο, ή, για να μην απελπιστεί, δεν προσπαθεί να κάνει τίποτε, ώστε να μη συνειδητοποιήσει ότι αδυνατεί να κάνει οτιδήποτε.
- το κείμενο του Π. Μπουκάλα είναι από την Καθημερινή (24.6.2020)
Βιτριολική δημοσιογραφία
Για τα συνήθη ορνεοειδή της δημοσιογραφίας, τα ροζ, τα κίτρινα και τα κατάμαυρα, η υπόθεση «γυναίκα επιτίθεται με βιτριόλι σε γυναίκα» ήταν εξαιρετική ευκαιρία για να δείξουν πόσο ευαίσθητα είναι. Και πόσο πιστά στο ζευγάρι..
«Πνεύμα και Ηθική», σαρκαστικά γνωστό από τον Βασίλη Αυλωνίτη. Ενώ είχαν μπροστά τους ένα δράμα, την καταστροφή μιας ανθρώπινης ύπαρξης, ο μοναδικός τους καημός ήταν να ανακαλύψουν ή να επινοήσουν πιπεράτες λεπτομέρειες. Ωστε να καλύψουν στήλες επί στηλών και λεπτά επί λεπτών στα δελτία ειδήσεων, που σε τέτοιες περιπτώσεις καταντούν μονοθεματικά, και πάντα με τη συνοδεία «υποβλητικής» μουσικής, ακόμα και στα εκ παραδόσεως προσεκτικά κρατικά κανάλια.
Οταν πια βρήκαν και φωτογραφίες των δύο γυναικών, τα έντυπα και τα γυάλινα κοράκια ξεσάλωσαν. Γιατί πέτυχαν φωτογραφίες της απολύτου αρεσκείας τους: ημίγυμνα σώματα. «Σε δραματική κατάσταση η Ιωάννα» – και δίπλα η φωτογραφία της, ημίγυμνη βέβαια, για να μη μας ξεφύγει πόσο γνήσια είναι η αγωνία τους για την υγεία της. «Κινδυνεύει να τυφλωθεί η Ιωάννα» – και πάλι ημίγυμνη, αλλά και με μια μαύρη ζώνη στα μάτια της. Τάχα ότι την προστατεύουμε. Στην πραγματικότητα, σκεπάζουμε τα μάτια της για να μη νιώθουμε ότι μας βλέπει και μας πιάσει καμιά περιττή ντροπή.
Χυδαίοι έμποροι. Κανιβαλίσκοι. Και τώρα που κάπως κουράστηκαν με την Ιωάννα, κάπως κορέστηκαν, γύρισαν τα νύχια τους καταπάνω στη Μαρκέλλα, ένα παιδάκι δέκα χρόνων. Και, τάχα για να την προστατέψουν κι αυτή, εξακολουθούν να παίζουν με τη φωτογραφία της, που δημοσιεύθηκε μόνο και μόνο για να εντοπιστεί. Και ιδού η γειτονιά της, ιδού το σπίτι της, να μην μπορεί ν’ ανασάνει το κοριτσάκι. Ιδού τι λένε οι ιατροδικαστές, οι αστυνομικοί, οι δικηγόροι, πάντα φλύαροι. Ιδού και τι υποψιαζόμαστε εμείς, «ψου ψου, φρικαλέα πράγματα».
Φρικαλέα. Πράγματι. Και όχι από τα σόσιαλ μίντια, από αυτά δεν έχουμε να περιμένουμε και πολλά, γιατί κανένας κανόνας δεν ρυθμίζει τη λειτουργία τους και όλα εξαρτώνται από την καλή καρδιά κάθε χρήστη. Αλλά από τα παραδοσιακά μέσα, που υποτίθεται πως έχουν κώδικες δεοντολογίας, και Πειθαρχικά για να παρακολουθούν την τήρησή τους, και άρθρα του Συντάγματος για να σέβονται, και Ε-Σου-Ρου για να φοβούνται. Αν και φαίνεται ότι το ΕΣΡ ή έχει ήδη απελπιστεί και δεν κάνει πια τίποτε, καταπτοημένο, ή, για να μην απελπιστεί, δεν προσπαθεί να κάνει τίποτε, ώστε να μη συνειδητοποιήσει ότι αδυνατεί να κάνει οτιδήποτε.
- το κείμενο του Π. Μπουκάλα είναι από την Καθημερινή (24.6.2020)