Πιο παλιά κι από τα τρίκυκλα
Η ζοφερή πρακτική να αντιμετωπίζονται εφημερίδες, ΜΜΕ, αλλά και συλλογικότητες, και συνδικάτα, και κόμματα, και πρόσωπα με ειδικά κατασκευασμένα κριτήρια είναι πιο παλιά κι από τα τρίκυκλα. Η τεχνογνωσία της Δεξιάς επ’ αυτού δεν αμφισβητείται.
Το παρελθόν της, ας πούμε,..
ορίζεται από το μέγα κριτήριο της εθνικοφροσύνης.
Από τους κριτές -χαφιέδες, ρουφιάνους, ασφαλίτες, στρατοδίκες, λογοκριτές, παρακρατικούς- που έκριναν με βάση αυτό τους πάντες και τα πάντα. Λαμβάνοντας αυθωρεί και παραχρήμα μέτρα εναντίον όσων επέμεναν να κινούνται εκτός.
Η χούντα αξιοποίησε το ζοφερό εργαλείο σε μαζική κλίμακα και μέχρις ειδεχθών εγκλημάτων. Όπου δεν έπιπτε κριτήριο, έπιπταν ξύλο, βασανιστήρια, εξορίες, στρατοδικεία, φυλακές, ανελέητο κυνηγητό. Λουκέτο σε εφημερίδες εκτός κριτηρίων. Λογοκρισία στην ενημέρωση για να ταιριάζει με τα κριτήρια.
Ο φόβος των κριτηρίων σκίαζε κάθε σπίτι, καθόριζε συμπεριφορές, γονάτιζε κόσμο και κοσμάκη. Η διασπορά ψευδών ειδήσεων έγινε το αδίκημα της μόδας για όσους άνοιγαν το στόμα τους ή για όσους τολμούσαν να γράψουν κάτι εκτός κριτηρίων σε τοίχους ή σε πολύγραφο.
Είπαμε ότι γλιτώσαμε από τα κριτήρια με τη Μεταπολίτευση. Σιγά - σιγά και με πολλά πισωγυρίσματα αποκαταστάθηκε κάποια δημοκρατική τάξη. Και να τος πετιέται ο Μητσοτάκης για να χτίσει πάλι ένα καθεστώς κριτηρίων. Στο πρόσωπα που στελεχώνουν το Δημόσιο. Στη Δικαιοσύνη. Στις συλλογικότητες. Στους θεσμούς.
Ανομολόγητα κριτήρια, υπόρρητα, αν και σαφή σε όλους. Που με το τελευταίο κρούσμα, της χρηματοδότησης των ΜΜΕ, δεν δίστασε ο Πέτσας να τα βγάλει στη φόρα. Υπήρξαν κριτήρια είπε. Και με βάση αυτά αποκλείστηκε το «Documento» του Βαξεβάνη.
Που είναι σε θέση να διακρίνουν την προσφορά κάποιου Φουρθιώτη και την ανεκτίμητη συμβολή της Μέντας.gr, της Τσίχλας.com, της Φούσκας.trexa gireve στην ενημέρωση του λαού. Και που ξέρουν να διαχειρίζονται εντίμως το δημόσιο χρήμα.
Αυτά τα ωραία. Κι αν πεις ότι μας γυρίζουν στο ’50 και το ’60, θα βρεθείς όχι μόνο εκτός κριτηρίων, αλλά και εντός θηρίων...
Θανάσης Καρτερός / Αυγή
Η ζοφερή πρακτική να αντιμετωπίζονται εφημερίδες, ΜΜΕ, αλλά και συλλογικότητες, και συνδικάτα, και κόμματα, και πρόσωπα με ειδικά κατασκευασμένα κριτήρια είναι πιο παλιά κι από τα τρίκυκλα. Η τεχνογνωσία της Δεξιάς επ’ αυτού δεν αμφισβητείται.
Το παρελθόν της, ας πούμε,..
ορίζεται από το μέγα κριτήριο της εθνικοφροσύνης.
Από τους κριτές -χαφιέδες, ρουφιάνους, ασφαλίτες, στρατοδίκες, λογοκριτές, παρακρατικούς- που έκριναν με βάση αυτό τους πάντες και τα πάντα. Λαμβάνοντας αυθωρεί και παραχρήμα μέτρα εναντίον όσων επέμεναν να κινούνται εκτός.
Η χούντα αξιοποίησε το ζοφερό εργαλείο σε μαζική κλίμακα και μέχρις ειδεχθών εγκλημάτων. Όπου δεν έπιπτε κριτήριο, έπιπταν ξύλο, βασανιστήρια, εξορίες, στρατοδικεία, φυλακές, ανελέητο κυνηγητό. Λουκέτο σε εφημερίδες εκτός κριτηρίων. Λογοκρισία στην ενημέρωση για να ταιριάζει με τα κριτήρια.
Ο φόβος των κριτηρίων σκίαζε κάθε σπίτι, καθόριζε συμπεριφορές, γονάτιζε κόσμο και κοσμάκη. Η διασπορά ψευδών ειδήσεων έγινε το αδίκημα της μόδας για όσους άνοιγαν το στόμα τους ή για όσους τολμούσαν να γράψουν κάτι εκτός κριτηρίων σε τοίχους ή σε πολύγραφο.
Είπαμε ότι γλιτώσαμε από τα κριτήρια με τη Μεταπολίτευση. Σιγά - σιγά και με πολλά πισωγυρίσματα αποκαταστάθηκε κάποια δημοκρατική τάξη. Και να τος πετιέται ο Μητσοτάκης για να χτίσει πάλι ένα καθεστώς κριτηρίων. Στο πρόσωπα που στελεχώνουν το Δημόσιο. Στη Δικαιοσύνη. Στις συλλογικότητες. Στους θεσμούς.
Ανομολόγητα κριτήρια, υπόρρητα, αν και σαφή σε όλους. Που με το τελευταίο κρούσμα, της χρηματοδότησης των ΜΜΕ, δεν δίστασε ο Πέτσας να τα βγάλει στη φόρα. Υπήρξαν κριτήρια είπε. Και με βάση αυτά αποκλείστηκε το «Documento» του Βαξεβάνη.
Και ποιος όρισε τα κριτήρια; Ποιος διόρισε την επιτροπή ασφαλείας που έκρινε μέσα και πρόσωπα με βάση τα κριτήρια; Ποιοι είναι οι κρίνοντες και με ποια δημοκρατική εξουσιοδότηση;Επ’ αυτού οι απαντήσεις παραπέμπουν σε παλιές δεκαετίες. Αυτουργοί των κριτηρίων και κριτές εννοείται ότι είναι οι ανεπίληπτοι, οι εθνικώς ακέραιοι, οι πολιτικώς κρυστάλλινοι.
Που είναι σε θέση να διακρίνουν την προσφορά κάποιου Φουρθιώτη και την ανεκτίμητη συμβολή της Μέντας.gr, της Τσίχλας.com, της Φούσκας.trexa gireve στην ενημέρωση του λαού. Και που ξέρουν να διαχειρίζονται εντίμως το δημόσιο χρήμα.
Αυτά τα ωραία. Κι αν πεις ότι μας γυρίζουν στο ’50 και το ’60, θα βρεθείς όχι μόνο εκτός κριτηρίων, αλλά και εντός θηρίων...
Θανάσης Καρτερός / Αυγή