Νέα
επίθεση φιλίας από τον Αλέξη Τσίπρα στη Φώφη Γεννηματά. Ο πρόεδρος του
ΣΥΡΙΖΑ στη συνέντευξή του στην «Καθημερινή» (6-5-2020) προσπάθησε να
καθησυχάσει την επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛΛ., λέγοντας «δεν έχω επιλέξει
καμιά πολιτική απορρόφησης ή άλωσης απέναντι στο ΚΙΝ.ΑΛΛ.». Εχει αξία
μια τέτοια δήλωση; Σχετική. Σημασία δεν..
έχει τι λες, σημασία έχει τι
κάνεις.
Ο αρχηγός της αξιωματικής
αντιπολίτευσης είπε δημοσίως το αυτονόητο. Φαντάζεστε να δήλωνε ότι
«στόχος μου είναι να λεηλατήσω το ΚΙΝ.ΑΛΛ., καλώ τα στελέχη του που
κινούνται σε αντιδεξιά γραμμή να προσέλθουν στον ΣΥΡΙΖΑ και δεσμεύομαι
ότι θα πάρουν θέσεις στις εκλογικές λίστες και αξιώματα αν κερδίσω τις
εκλογές και σχηματίσω κυβέρνηση»; Θα ήταν εκτεθειμένος.
Οι
επελάσεις σε γειτονικά ακροατήρια δεν ανακοινώνονται, όπως όμως ξέρουμε
από ανάλογες περιπτώσεις στο μακρινό και στο πρόσφατο παρελθόν,
γίνονται και παραγίνονται. Το έκαναν σχεδόν όλες οι ηγεσίες των κομμάτων
εξουσίας. Οταν βρίσκονται στην κυβέρνηση, δελεάζουν παράγοντες των
συγγενών χώρων, προσφέροντάς τους πόστα στη δημόσια διοίκηση, ακόμη και
υπουργικές καρέκλες. Οταν είναι στην αντιπολίτευση, μοιράζουν υποσχέσεις
για αξιοποίησή τους εφόσον κερδίσουν τις εκλογές. Αυτή είναι η τακτική
των μεγάλων πολυσυλλεκτικών κομμάτων. Είναι υποχρεωμένα να καλλιεργούν
στο κεντρικό πεδίο τη λογική της χαμένης ψήφου, προκειμένου να πείσουν
τους ψηφοφόρους των μικρότερων κομμάτων να τα εγκαταλείψουν.
Και
οι ψηφοφόροι που αλλάζουν εκλογική προτίμηση και τα στελέχη που
μεταναστεύουν σε πιο εύφορα εδάφη έχουν προσδοκίες. Οι ψηφοφόροι θα
βρεθούν στο στρατόπεδο των νικητών με ό,τι αυτό μπορεί να τους φέρει σε
πρακτικό επίπεδο, τα στελέχη θα ανανεώσουν την παρουσία τους στην
κεντρική πολιτική σκηνή, κάτι που δεν θα μπορούσε να τους εγγυηθεί η
παραμονή τους στην προηγούμενη κομματική στέγη.
Τη θεωρία της αμφίπλευρης διεύρυνσης υπηρέτησαν:
- Και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής: απορρόφησε στελέχη της Ακρας Δεξιάς και του Κέντρου για να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
- Και ο Ανδρέας Παπανδρέου: έκανε επιστήμη τη λεηλασία της Αριστεράς, εξουδετέρωσε την απειλή του παλαιοκομματικού Κέντρου και τοποθέτησε σε περίοπτες θέσεις στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ τον κεντρώο Γ. Μαύρο, τον δεξιό Γ. Μπούτο, τους αριστερούς Μ. Βαφειάδη, Μ. Γλέζο, Α. Μπριλλάκη.
- Και ο Κώστας Σημίτης: στο προσκλητήριό του για τον εκσυγχρονισμό της χώρας και την ένταξη στην ΟΝΕ ανταποκρίθηκαν πρόσωπα από την ανανεωτική Αριστερά και τη φιλελεύθερη Δεξιά.
- Και ο Γιώργος Παπανδρέου: συνέχισε την παράδοση των δύο προηγούμενων αρχηγών του ΠΑΣΟΚ με ανοίγματα στην Αριστερά και στη φιλελεύθερη Δεξιά, συνεργάστηκε με τους νεοφιλελεύθερους Σ. Μάνο, Α. Ανδριανόπουλο και με τα πρώην εμβληματικά στελέχη του ΚΚΕ και του ενιαίου Συνασπισμού Μ. Δαμανάκη, Μ. Ανδρουλάκη.
- Και ο Αλέξης Τσίπρας: εξαφάνισε τους ΑΝ.ΕΛΛ., υποδέχθηκε στις τάξεις του κόμματος κορυφαία στελέχη τους, αξιοποίησε δεκάδες παράγοντες από όλα τα ρεύματα και τις φράξιες του ΠΑΣΟΚ.
- Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης: στο επιτελείο του και στην κυβέρνησή του συνυπάρχουν (για την ώρα ειρηνικά) πατενταρισμένοι ακροδεξιοί, πρώην κομμουνιστές, πρώην αριστεροί, αλλά και κορυφαία στελέχη του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ.
Συνεπώς,
με το δίκιο της η κ. Γεννηματά αντιμετωπίζει με τη δέουσα επιφύλαξη τις
διαβεβαιώσεις του κ. Τσίπρα. Και επειδή το ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεν είναι ΚΚΕ για
να οχυρωθεί και να βολευτεί στη γραμμή «πέντε κόμματα, δύο πολιτικές»
και επειδή δεν αρέσει καθόλου στη σημερινή ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. να
υφίσταται ό,τι υφίσταντο οι ηγεσίες των κομμάτων της ιστορικής Αριστεράς
από το ΠΑΣΟΚ την περίοδο της παντοδυναμίας του, η Χ. Τρικούπη είναι
υποχρεωμένη να λάβει μέτρα αυτοπροστασίας. Διαφορετικά, καραδοκεί ο
κίνδυνος της περιθωριοποίησης. Η καχυποψία για τις προθέσεις του Α.
Τσίπρα θα μεγαλώνει, όσο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν
περνάει από τα ρητορικά ανοίγματα σε συγκεκριμένες πολιτικές προτάσεις
για διάλογο επί της ουσίας.
- το κείμενο του Τ. Παππά είναι από την ΕΦΣΥΝ (10.6.2020)