Το κακό για το δήμαρχο τρίτωσε με τον μεγάλο περίπατο της Αθήνας
Ζητάω συγνώμη από την αγαπημένη συγγραφέα των παιδιών - και όχι μόνο - Αλκη Ζέη που παραφράζω τον τίτλο ενός εμβληματικού βιβλίου της που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε ενημερωμένη βιβλιοθήκη. Βλέπετε, ο δικός της ήρωας (Πέτρος) σχεδίαζε προσεκτικά κάθε του βήμα και δε θα μπορούσε να έχει καμία σχέση με τον δικό μας..
(Κωστάκης) που παρασύρεται από τη βιασύνη και τον ενθουσιασμό του και στραβοπατάει σε κάθε του βήμα.
Εν αρχή ήταν η βόλτα της Πρωτοψάλτη στην καρότσα του φορτηγού με τον Κωστάκη να την ξεπροβοδίζει από το δημαρχείο και να την ξανασυναντά… τυχαία έξω από το Μαξίμου, όπου περίμενε ο θείος με πλήθος φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφων και άλλων παρατρεχάμενων χωρίς να τηρείται κανένα από τα μέτρα για τα οποία μας κουνούσαν το δάχτυλο κάθε απόγευμα στις έξι. Να αισθάνεστε τυχεροί που όταν σε άλλες χώρες οι καρότσες μεταφέρουν φέρετρα στην Ελλάδα μεταφέρουν την Πρωτοψάλτη, έσπευσαν να σιγοντάρουν οι εκλεκτοί του Πέτσα και της Initiative… Όμως η πρώτη κηλίδα είχε ήδη πέσει στο προφίλ του δημάρχου από τους χρήστες των social media, που δεν καταλαβαίνουν από στοχευμένες καμπάνιες.
Ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια της νέας πλατείας Ομονοίας, λίγες μέρες μετά τη σταδιακή άρση των περιορισμών στην κυκλοφορία, με εκατοντάδες «περαστικούς» να συνωστίζονται για μια φωτογραφία δίπλα στον Κωστάκη την ώρα που κόβει την κορδέλα. Ο ίδιος έσπευσε το πρωί της επομένης να απολογηθεί με φόντο το σιντριβάνι τονίζοντας ότι δεν υπολόγισε πως η ταπεινή εκδήλωση που είχε στο μυαλό του θα εξελίσσονταν σε φιέστα. Όχι, η κατακραυγή δεν είχε έρθει από τα φίλια ΜΜΕ που τις προηγούμενες μέρες έβλεπαν «συνωστισμό» σε Αγία Παρασκευή και Κυψέλη, αλλά είδαν «λαμπερά εγκαίνια» στην πλατεία Ομονοίας. Ας είναι καλά τα social media…
Και το κακό για τον Κωστάκη τρίτωσε με τον μεγάλο περίπατο της Αθήνας.
Αθήνα πόλη φωτεινή
της λευτεριάς μητέρα,
που έχεις την ομορφιά αδελφή
τον ήλιο αγνό πατέρα
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ο Κωστάκης μας όταν εκπονούσε τα σχέδια για τον μεγάλο περίπατο της… δικής του Αθήνας είχε στο μυαλό του το παραπάνω ποίημα που απήγγειλε στη γιορτή του σχολείου της η αδελφή του Πέτρου, Αντιγόνη. Αυτό που σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του είναι οι αντιδράσεις που προκάλεσε η απόφασή του να υλοποιήσει το φιλόδοξο έργο σε μια χρονική περίοδο που για πολλούς και διάφορους λόγους δεν ευνοεί κάτι τέτοιο.
Κακά τα ψέματα, κανένα μεγάλο οδικό έργο -και δη εκείνα που κατά τη διαδικασία κατασκευής τους επηρεάζουν την καθημερινότητά μας- δεν γίνεται χωρίς λιγότερη ή περισσότερη ταλαιπωρία. Αναρωτήθηκε όμως κανείς γιατί ο κόσμος δεν γκρίνιαζε όταν κατασκευαζόταν η Αττική Οδός ή όταν διαμορφώνονταν πλατείες και δρόμοι και αναστατώνονταν ολόκληρες γειτονιές για να κατασκευαστούν οι σταθμοί του μετρό; Δεν τσίμπησε ξαφνικά κάποια μύγα τον μέσο οδηγό που θέλει ξαφνικά τον τριπλάσιο χρόνο για να φτάσει στον προορισμό του... Δεν αποκλείεται μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν βάλει το κεφάλι του Κωστάκη στο κέντρο ενός στόχου και πετούν βελάκια να μην ψηφίζουν καν στο δήμο της Αθήνας, αλλά η καθημερινότητά τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτόν.
Σε μια χρονική περίοδο λοιπόν που στο πλαίσιο των μέτρων κατά του κορονοϊού το ίδιο το κράτος καλεί τον κόσμο να χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του και να αποφεύγει τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ο δήμαρχος κλείνει το κέντρο της πόλης για να υλοποιήσει ένα έργο που ουδείς αρνείται ότι εκτός από την εικόνα της πόλης μπορεί να αλλάξει και την κουλτούρα στον τρόπο μετακίνησης των πολιτών. Με τη βιασύνη του όμως κατάφερε όχι μόνο να κοκκινίσει τις διαδρομές στο google maps ακόμα και σε ώρες εκτός αιχμής αλλά και να στρέψει εναντίον του ακόμα και φίλια Μέσα.
«Δεν ήταν ευχάριστο το πρόβλημα που προκλήθηκε. Ακούμε την κριτική και αυτά που μας λένε οι πολίτες και η Ομάδα των Επιστημόνων παρακολουθεί την πιλοτική εφαρμογή του έργου, όχι μέρα με τη μέρα, αλλά ώρα με την ώρα», έσπευσε να απολογηθεί (ξανά) ο Κωστάκης.
Και όλα αυτά την ώρα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες τις διαδρομές του μεγάλου περίπατου θα κοσμήσουν «χρυσά» παγκάκια. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Γιάννης Πούλλος / koutipandoras
Ζητάω συγνώμη από την αγαπημένη συγγραφέα των παιδιών - και όχι μόνο - Αλκη Ζέη που παραφράζω τον τίτλο ενός εμβληματικού βιβλίου της που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε ενημερωμένη βιβλιοθήκη. Βλέπετε, ο δικός της ήρωας (Πέτρος) σχεδίαζε προσεκτικά κάθε του βήμα και δε θα μπορούσε να έχει καμία σχέση με τον δικό μας..
(Κωστάκης) που παρασύρεται από τη βιασύνη και τον ενθουσιασμό του και στραβοπατάει σε κάθε του βήμα.
Εν αρχή ήταν η βόλτα της Πρωτοψάλτη στην καρότσα του φορτηγού με τον Κωστάκη να την ξεπροβοδίζει από το δημαρχείο και να την ξανασυναντά… τυχαία έξω από το Μαξίμου, όπου περίμενε ο θείος με πλήθος φωτορεπόρτερ, δημοσιογράφων και άλλων παρατρεχάμενων χωρίς να τηρείται κανένα από τα μέτρα για τα οποία μας κουνούσαν το δάχτυλο κάθε απόγευμα στις έξι. Να αισθάνεστε τυχεροί που όταν σε άλλες χώρες οι καρότσες μεταφέρουν φέρετρα στην Ελλάδα μεταφέρουν την Πρωτοψάλτη, έσπευσαν να σιγοντάρουν οι εκλεκτοί του Πέτσα και της Initiative… Όμως η πρώτη κηλίδα είχε ήδη πέσει στο προφίλ του δημάρχου από τους χρήστες των social media, που δεν καταλαβαίνουν από στοχευμένες καμπάνιες.
Ακολούθησαν τα αποκαλυπτήρια της νέας πλατείας Ομονοίας, λίγες μέρες μετά τη σταδιακή άρση των περιορισμών στην κυκλοφορία, με εκατοντάδες «περαστικούς» να συνωστίζονται για μια φωτογραφία δίπλα στον Κωστάκη την ώρα που κόβει την κορδέλα. Ο ίδιος έσπευσε το πρωί της επομένης να απολογηθεί με φόντο το σιντριβάνι τονίζοντας ότι δεν υπολόγισε πως η ταπεινή εκδήλωση που είχε στο μυαλό του θα εξελίσσονταν σε φιέστα. Όχι, η κατακραυγή δεν είχε έρθει από τα φίλια ΜΜΕ που τις προηγούμενες μέρες έβλεπαν «συνωστισμό» σε Αγία Παρασκευή και Κυψέλη, αλλά είδαν «λαμπερά εγκαίνια» στην πλατεία Ομονοίας. Ας είναι καλά τα social media…
Και το κακό για τον Κωστάκη τρίτωσε με τον μεγάλο περίπατο της Αθήνας.
Αθήνα πόλη φωτεινή
της λευτεριάς μητέρα,
που έχεις την ομορφιά αδελφή
τον ήλιο αγνό πατέρα
Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι ο Κωστάκης μας όταν εκπονούσε τα σχέδια για τον μεγάλο περίπατο της… δικής του Αθήνας είχε στο μυαλό του το παραπάνω ποίημα που απήγγειλε στη γιορτή του σχολείου της η αδελφή του Πέτρου, Αντιγόνη. Αυτό που σίγουρα δεν είχε στο μυαλό του είναι οι αντιδράσεις που προκάλεσε η απόφασή του να υλοποιήσει το φιλόδοξο έργο σε μια χρονική περίοδο που για πολλούς και διάφορους λόγους δεν ευνοεί κάτι τέτοιο.
Κακά τα ψέματα, κανένα μεγάλο οδικό έργο -και δη εκείνα που κατά τη διαδικασία κατασκευής τους επηρεάζουν την καθημερινότητά μας- δεν γίνεται χωρίς λιγότερη ή περισσότερη ταλαιπωρία. Αναρωτήθηκε όμως κανείς γιατί ο κόσμος δεν γκρίνιαζε όταν κατασκευαζόταν η Αττική Οδός ή όταν διαμορφώνονταν πλατείες και δρόμοι και αναστατώνονταν ολόκληρες γειτονιές για να κατασκευαστούν οι σταθμοί του μετρό; Δεν τσίμπησε ξαφνικά κάποια μύγα τον μέσο οδηγό που θέλει ξαφνικά τον τριπλάσιο χρόνο για να φτάσει στον προορισμό του... Δεν αποκλείεται μάλιστα οι περισσότεροι από αυτούς που έχουν βάλει το κεφάλι του Κωστάκη στο κέντρο ενός στόχου και πετούν βελάκια να μην ψηφίζουν καν στο δήμο της Αθήνας, αλλά η καθημερινότητά τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτόν.
Σε μια χρονική περίοδο λοιπόν που στο πλαίσιο των μέτρων κατά του κορονοϊού το ίδιο το κράτος καλεί τον κόσμο να χρησιμοποιεί το αυτοκίνητό του και να αποφεύγει τα μέσα μαζικής μεταφοράς, ο δήμαρχος κλείνει το κέντρο της πόλης για να υλοποιήσει ένα έργο που ουδείς αρνείται ότι εκτός από την εικόνα της πόλης μπορεί να αλλάξει και την κουλτούρα στον τρόπο μετακίνησης των πολιτών. Με τη βιασύνη του όμως κατάφερε όχι μόνο να κοκκινίσει τις διαδρομές στο google maps ακόμα και σε ώρες εκτός αιχμής αλλά και να στρέψει εναντίον του ακόμα και φίλια Μέσα.
«Δεν ήταν ευχάριστο το πρόβλημα που προκλήθηκε. Ακούμε την κριτική και αυτά που μας λένε οι πολίτες και η Ομάδα των Επιστημόνων παρακολουθεί την πιλοτική εφαρμογή του έργου, όχι μέρα με τη μέρα, αλλά ώρα με την ώρα», έσπευσε να απολογηθεί (ξανά) ο Κωστάκης.
Και όλα αυτά την ώρα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες τις διαδρομές του μεγάλου περίπατου θα κοσμήσουν «χρυσά» παγκάκια. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Γιάννης Πούλλος / koutipandoras