Για να στηθεί μια αξιοπρεπής καθημερινή εφημερίδα χρειάζεται τουλάχιστον 80 δημοσιογράφους, διορθωτές, συντάκτες ύλης, γραφίστες, φωτορεπόρτερ, σκιτσογράφους και σελιδοποιούς συν τουλάχιστον 20 άτομα διοικητικό προσωπικό, λογιστήριο, εμπορικό, μηχανογράφηση κλπ
Η δημιουργία ενός ειδησεογραφικού σάιτ, αναλογικά απαιτεί ακόμη..
περισσότερο προσωπικό καθώς η λειτουργία του είναι 24/7 άρα χρειάζονται βάρδιες αλλά και αρκετούς προγραμματιστές, web designers κλπ
Γι αυτό τον λόγο σε Ευρώπη και ΗΠΑ τα μεγαλύτερα site είναι αυτά που υποστηρίζονται από εφημερίδες ή ειδησεογραφικά περιοδικά (New York Times, Guardian, Der Spiegel, Economist κλπ). Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις που αναντίρρητα υπάρχουν.
Στην Ελλάδα τα πράγματα προφανώς δεν είναι έτσι. Αρκούν ένα domain, μια συνδρομή στο ΑΠΕ και 4-5 κακοπληρωμένοι απόφοιτοι δημοσιογραφικών σχολών για να γίνει οποιοσδήποτε «ψηφιακός εκδότης».
Καθώς, τα εν λόγω «ειδησεογραφικά site» δεν έχουν ανθρώπους για να καλύπτουν τα ρεπορτάζ (διεθνή, ελεύθερο, οικονομικό, αθλητικό, υπουργείων, πολιτικό, πολιτιστικό κ.ο.κ) απλά εξασκούν την ευγενή τέχνη του copy paste από τηλεγραφήματα του ΑΠΕ και άλλων ΜΜΕ.
Ετσι, με ελάχιστα έξοδα και χωρίς να προσφέρουν μια αράδα πρωτογενούς ρεπορτάζ αποκτούν «δικαίωμα» συμμετοχής όχι μόνο στη διαφημιστική πίτα (που είναι μικρή) αλλά και στην κρατική επιδότηση.
Η ΕΣΗΕΑ είναι συνδικαλιστικό όργανο και δεν είναι στις αρμοδιότητες της, χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση από την πολιτεία που να καθορίζει τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ο κάθε «ψηφιακός εκδότης» για να μπορεί να παίρνει διαφήμιση, ιδιωτική ή κρατική.
Γκαθ / e-tetradio
Η δημιουργία ενός ειδησεογραφικού σάιτ, αναλογικά απαιτεί ακόμη..
περισσότερο προσωπικό καθώς η λειτουργία του είναι 24/7 άρα χρειάζονται βάρδιες αλλά και αρκετούς προγραμματιστές, web designers κλπ
Γι αυτό τον λόγο σε Ευρώπη και ΗΠΑ τα μεγαλύτερα site είναι αυτά που υποστηρίζονται από εφημερίδες ή ειδησεογραφικά περιοδικά (New York Times, Guardian, Der Spiegel, Economist κλπ). Ελάχιστες είναι οι εξαιρέσεις που αναντίρρητα υπάρχουν.
Στην Ελλάδα τα πράγματα προφανώς δεν είναι έτσι. Αρκούν ένα domain, μια συνδρομή στο ΑΠΕ και 4-5 κακοπληρωμένοι απόφοιτοι δημοσιογραφικών σχολών για να γίνει οποιοσδήποτε «ψηφιακός εκδότης».
Καθώς, τα εν λόγω «ειδησεογραφικά site» δεν έχουν ανθρώπους για να καλύπτουν τα ρεπορτάζ (διεθνή, ελεύθερο, οικονομικό, αθλητικό, υπουργείων, πολιτικό, πολιτιστικό κ.ο.κ) απλά εξασκούν την ευγενή τέχνη του copy paste από τηλεγραφήματα του ΑΠΕ και άλλων ΜΜΕ.
Ετσι, με ελάχιστα έξοδα και χωρίς να προσφέρουν μια αράδα πρωτογενούς ρεπορτάζ αποκτούν «δικαίωμα» συμμετοχής όχι μόνο στη διαφημιστική πίτα (που είναι μικρή) αλλά και στην κρατική επιδότηση.
Η ΕΣΗΕΑ είναι συνδικαλιστικό όργανο και δεν είναι στις αρμοδιότητες της, χρειάζεται νομοθετική ρύθμιση από την πολιτεία που να καθορίζει τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ο κάθε «ψηφιακός εκδότης» για να μπορεί να παίρνει διαφήμιση, ιδιωτική ή κρατική.
Γκαθ / e-tetradio