Μισό λεπτό παιδιά να τυλιχτώ με αμίαντο αντιπυρικό, γιατί θα πέσει φωτιά να με κάψει! Αλήθεια λέω, δεν ψεύδομαι, κάτσε κουμπώθηκα, ίσα ίσα γλυτώνω το φρυγάνισμα. Στο τσακ, σε λέω…Ο λόγος; Είτε το πιστεύτε είτε όχι θα βγει απ’ το στόμα μου καλή κουβέντα για Άδωνι Γεωργιάδη!
Μάλιστα, καλά το διαβάσατε, δεν κάνουν πουλάκια τα μάτια
σας, πόντο θα δώσω στον υπουργό..
Ανάπτυξης και το εγκώμιο θα του πλέξω. Γιατί στάθηκε κύριος στην υπόθεση «πρώην εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας» και πήρε το μέρος μας κόντρα στις τράπεζες.
Με δικά του λόγια:
Πέρα από πλάκα όμως, δεν είναι μια νίκη μόνο για την πάρτη μας αυτό το μονομπλοκ του πολιτικού κόσμου. Προσωπικώς θα το κατέγραφα ως μια μικρή αλλά διόλου ασήμαντη νίκη του εργατικού κινήματος και όλων εκείνων των πολιτών που τραβάνε κουπί όταν στέκονται απέναντι στους πυλώνες του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Των ταλαίπωρων, των ζορισμένων, αυτών που δεν έχουν στο ήλιο μοίρα. Δεν είχε, ξέρετε, μόνο δημοσιογράφους η «Ελευθεροτυπία». Είχε και τεχνικούς και διοικητικούς και στους δικούς τους κλάδους άνεργοι βρέθηκαν τρεις στους τέσσερεις…
Αυτά λοιπόν από το μέτωπο και για μια ακόμη φορά να πούμε ένα ευχαριστώ σε όσους βάλανε πλάτη στον αγώνα μας και βγήκαν μπροστά -και στον Χατζή από εμένα ένα ευχαριστώ που με αφήνει να γράφω αυτά τα όχι και τόσο δημοφιλή σε κάποιους επιχειρηματικούς κύκλους. Μην ξεχάσω όμως να σφυρίξω και μια ροχάλα στα μούτρα ράιτ θρου, σε κάποια παιδάκια που κάνανε ότι δεν μας ξέρουν και ότι είμαστε εξωγήινοι. Τους αξίζει και με το παραπάνω!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
Ανάπτυξης και το εγκώμιο θα του πλέξω. Γιατί στάθηκε κύριος στην υπόθεση «πρώην εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας» και πήρε το μέρος μας κόντρα στις τράπεζες.
Με δικά του λόγια:
«Θα ήθελα να καταθέσω ένα αίτημα που δεν είναι ρουσφέτι αλλά αποκαθιστά την κοινωνική δικαιοσύνη. Είναι παντελώς απαράδεκτη η κίνηση των τραπεζών εναντίον των εργαζομένων της Ελευθεροτυπίας. Πολλοί από τους εργαζόμενους ταλαιπωρούνται επι χρόνια και είναι σε άθλια κατάσταση. Δεν θα κατέρρεε το τραπεζικό σύστημα αν ικανοποιούταν το αίτημά τους. Καταγράψτε όσα είπα ως αίτημα της κυβέρνησης και νομίζω ότι δεν υπάρχει κόμμα που θα διαφωνεί με αυτό μας το αίτημα».Κι αφού χτυπήσω καναδυο σφηνάκια τεκίλα για να συνέλθω απ’ όσα έγραψα πιο πάνω, συνεχίζω υπενθυμίζοντας ότι 49 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν ερώτηση προς τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας, ζητώντας να μάθουν:
«Τι προτίθενται να πράξουν προκειμένου οι τράπεζες να παραιτηθούν από τις ανακοπές και να πάρουν οι 850 πρώην εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας τα ποσά που δικαιούνται βάσει του πίνακα κατάταξης, ώστε να μπει ένα τέλος στη μακροχρόνια αγωνία τόσο των ίδιων όσο και των οικογενειών τους;».Κι ο Νίκος Παππάς το έθιξε το ζήτημα στη Βουλή κι ο Κρίτων Αρσένης και ο υπουργός Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας ξηγήθηκε σωστά. Και από την πλευρά του ΚΙΝΑΛ κατατέθηκε τροπολογία υπέρ ημών που κατέληγε στο εξής:
«Κατά συνέπεια, όπως αποτυπώνεται στη δεύτερη παράγραφο της προτεινόμενης τροπολογίας, είναι αναγκαίο και δικαιοπολιτικά σκόπιμο να αποσαφηνισθεί ότι οι νέες διατάξεις για το προνόμιο των εργατικών απαιτήσεων θα εφαρμοστούν μόνο για όσους πλειστηριασμούς στηρίζονται σε διαδικασία εκτέλεσης που ξεκίνησε μετά την 01η.01.2016 ή σε πτωχεύσεις που κηρύχθηκαν μετά την ίδια ημερομηνία».Αν υπολογίσουμε ότι και το ΚΚΕ τα έχει πει σταράτα, είναι σχεδόν διακομματική η στήριξη στον αγώνα των πρώην εργαζόμενων. Εντάξει λείπει ο Βελόπουλος, αλλά μπορεί να περιμένει ραπόρτο από Ιησού πριν μιλήσει. Τόσο που έχει τραβήξει η υπόθεσή μας, δεν αποκλείεται να περιλαμβάνεται και σε επιστολές του Θεανθρώπου!
Πέρα από πλάκα όμως, δεν είναι μια νίκη μόνο για την πάρτη μας αυτό το μονομπλοκ του πολιτικού κόσμου. Προσωπικώς θα το κατέγραφα ως μια μικρή αλλά διόλου ασήμαντη νίκη του εργατικού κινήματος και όλων εκείνων των πολιτών που τραβάνε κουπί όταν στέκονται απέναντι στους πυλώνες του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Των ταλαίπωρων, των ζορισμένων, αυτών που δεν έχουν στο ήλιο μοίρα. Δεν είχε, ξέρετε, μόνο δημοσιογράφους η «Ελευθεροτυπία». Είχε και τεχνικούς και διοικητικούς και στους δικούς τους κλάδους άνεργοι βρέθηκαν τρεις στους τέσσερεις…
Αυτά λοιπόν από το μέτωπο και για μια ακόμη φορά να πούμε ένα ευχαριστώ σε όσους βάλανε πλάτη στον αγώνα μας και βγήκαν μπροστά -και στον Χατζή από εμένα ένα ευχαριστώ που με αφήνει να γράφω αυτά τα όχι και τόσο δημοφιλή σε κάποιους επιχειρηματικούς κύκλους. Μην ξεχάσω όμως να σφυρίξω και μια ροχάλα στα μούτρα ράιτ θρου, σε κάποια παιδάκια που κάνανε ότι δεν μας ξέρουν και ότι είμαστε εξωγήινοι. Τους αξίζει και με το παραπάνω!
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
