Άντε Καλημέρα όλοι
Αθήνα 2020
Η τέχνη του απαγορεύεται ενάντια στην τέχνη του δρόμου!
Χθες το απόγεμα πήγα στον..
μεγάλο περίπατο και έγραψα στην άσφαλτο με κιμωλία μια καλημέρα λίγο μεγάλη για να ταιριάζει με τον περίπατο…
Μια ώρα έκανα να την γράψω δεν με ενόχλησε κανείς, όταν την τελείωσα την φωτογράφισα για να κρατήσω την στιγμή της εφήμερης τέχνης μου. Δεν πρόλαβα καλά καλά να βγάλω 5 φωτογραφίες με κόσμο να περνάει. Τσουπ… να σου 2 μηχανές της δημοτικής αστυνομίας. Με ρώτησαν αν το έγραψα εγώ, τους απάντησα ναι, βλέπετε έχω πάρει σωστές αρχές από το σπίτι μου, δεν λέω ψέματα.
Με ρώτησαν με τι το έγραψα, τους είπα με κιμωλία και πως φεύγει αμέσως με νερό. Εκείνοι μου είπαν πως απαγορεύεται, είχα αντίθετη άποψη και τους ζήτησα να μου φέρουν τον νόμο που λέει πως απαγορεύεται.
Μίλησαν στον ασύρματο και ενημέρωσαν πως κάποιος έχει γράψει μια «Καλημέρα» με κιμωλία στο κράσπεδο. Και να στείλουν κάποιον αρμόδιο να το δει, ο αρμόδιος δεν ερχόταν, στον ασύρματο ήρθε εντολή οι δημοτικοί να καλέσουν την ΕΛΑΣ, μετά στον ασύρματο ήρθε εντολή να ακυρωθεί το κάλεσμα της ΕΛΑΣ, εντωμεταξύ έχει περάσει μία ώρα και ήρθε ο υπεύθυνος από τον δήμο, ε και αποφάνθηκε πως πρέπει να έρθει άμεσα μια υδροφόρα να το ξεπλύνει με το πιεστικό.
Ωραία, οι δημοτικοί κάλεσαν να έρθει η υδροφόρα, πήραν τα στοιχεία μου και ήμουν ελεύθερος να φύγω. Δεν έφυγα γιατί περίμενα την υδροφόρα να το σβήσει να δω τι φθορά είχα προκαλέσει, με τα λεγόμενά τους περί φθοράς δημόσιας περιουσίας και εικονορύπανσης του αστικού πεδίου.
Σε όλο αυτό το διάστημα, είχα πιάσει κουβέντα με τους δημοτικούς αστυνομικούς περί νόμου κ.λπ. όμορφα και πολιτισμένα, τουλάχιστον από πλευράς μου, γιατί όπως είπα και πριν έχω πάρει σωστές αρχές από το σπίτι μου. Εκεί που περίμενα την υδροφόρα, ξάφνου ένας αστυνόμος της ΕΛΑΣ με καφεδάκι ανά χείρας σκάει μύτη και λέει, τι έχουμε εδώ; Του εξηγούμε όλοι μαζί, αλλά δε λέει να καταλάβει και μου λέει πως ήμουν παράνομος και δεν μπορώ να κάνω ό,τι θέλω στον δρόμο και κανονικά όλο αυτό ήταν για αυτόφωρο. Προσπάθησα να κάνω κουβέντα με τον αστυνόμο της ΕΛΑΣ (που δεν είναι της παρούσης να αναφερθεί), αλλά άδικος κόπος.
Ήταν αμετάκλητος, αυτό που έκανα ήταν φθορά, λέει, δημόσιας περιουσίας και η δημόσια περιουσία ανήκει στο κράτος, που το κράτος δεν είμαστε εμείς αλλά η Κυβέρνηση (σας καταλάβαμε κύριε). Κάποια στιγμή, αφού ο αστυνόμος κατάλαβε ότι δεν ιδρώνει το αυτί μου, μέσα σε άλλα είπε πως «όλοι ξέρουμε ότι η κιμωλία δεν καταστρέφει κάτι» – και πού είναι η φθορά ρωτώ. Η φθορά είναι λέει ότι κινήθηκε ολόκληρος κρατικός μηχανισμός για να βγει η υδροφόρα να σβήσει αυτό που έγραψα…
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ήρθε η υδροφόρα, δεν είχε και πολύ νερό, το έσβησε εκεί πέρα όπως όπως, μέχρι να έρθει η γεμάτη. Έπιασα κουβέντα και με τον οδηγό της υδροφόρας και μου είπε πως στα κεντρικά έχει βουίξει ο τόπος για κάποιον (για μένα μιλούσαν) που γράφει υβριστικά συνθήματα στον μεγάλο περίπατο.
…Τελικά δεν μου έκαναν τίποτα και έφυγα…αυτοί το μήνυμα το περάσανε… και τέλος όλοι μαζί πάνε στην ακρογιαλιά.
