Πολλές οι (θυμωμένες) αντιδράσεις και τα (επικριτικά) σχόλια στα σόσιαλ μίντια για την Alpha Bank και την Τράπεζα Πειραιώς που μπλόκαραν την τελευταία στιγμή την διανομή των χρημάτων που δικαιούνται και το παλεύουν εδώ και μια δεκαετία οι πρωην εργαζόμενοι της «Ελευθεροτυπίας» (δείτε ΕΔΩ). Oι τράπεζες ζητούν να πάρουν αυτές το 65% του ποσού που προέκυψε από την πώληση..
του ακινήτου στη Μίνωος όπου στεγάζονταν τα γραφεία της εφημερίδας παρότι η πτώχευση της «ΧΚ ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΣ» έγινε ενώ ίσχυε ο παλαιός πτωχευτικός νόμος που κάλυπτε πλήρως τους εργαζόμενους έναντι των άλλων πιστωτών. Οι τράπεζες έκαναν χρήση του νέου πτωχευτικού κώδικα (Ν.4335/15) σύμφωνα με τον οποίο δεν είναι πλέον πρώτοι οι εργαζόμενοι αλλά οι τράπεζες που θα δικαιούνται την μερίδα του λέοντος των χρημάτων από πλειστηριασμούς περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας που πτώχευσε.
Ο Χρήστος Ξανθάκης, επι χρόνια εργαζόμενος στην «Ελευθεροτυπία», έγραψε σχετικά στο facebook:
Οταν έκλεισε η "Ελευθεροτυπία" το 2011, χάσανε οι εργαζόμενοι δεδουλευμένα 5 μηνών καθώς επίσης και τις αποζημιώσεις του.
Ενα μέρος εξ αυτών, ένα μικρό μέρος έξ αυτών επρόκειτο να τα πάρουμε σε λίγες μέρες. Τα ποσά προέκυψαν από την πώληση των γραφείων της εφημερίδας.
Δεν θα τα πάρουμε!
Κι αυτό γιατί δύο τράπεζες, η Alpha και η Πειραιώς άσκησαν ανακοπή και θα πάει η υπόθεση στον Άρειο Πάγο. Όπου είναι πιθανό να κερδίσουμε, όχι πολύ πιθανό αλλά παίζεται, πλην όμως θα χρειαστούν 2 ως 4 χρόνια για να βγει η απόφαση.
Και τώρα που τα γράφω τα ανωτέρω υποπτεύομαι ότι κάποιοι και κάποιες εξ υμών σχηματίζετε αργά αργά το σχήμα της μούντζας και λέτε "ασταδγιάλα, όλοι οι δημοσιογράφοι κονομημένοι είστε".
Δεν είμαστε...
Κάποιοι από εμάς έχουν και δουλειά και σπίτι, δεν αντιλέγω, αλλά κάποιοι άλλοι είναι άφραγκοι και κινδυνεύουν να χάσουν τη στέγη τους.
Τους ξέρω και τις ξέρω, δεν είναι πρόσωπα των κόμικς.
Τους ξέρω και τις ξέρω και γνωρίζω πολύ καλά ότι αγωνίζονται και για το πιο ταπεινό ταληράκι, μπας και βγει η μέρα.
Γι' αυτούς και γι' αυτές είναι που στενοχωριέμαι και νοιάζομαι και σκέπτομαι ότι καλό θα ήταν οι τράπεζες να κάνουν πίσω.
Για τις τράπεζες τα συγκεκριμένα λεφτά δεν είναι τίποτε σπουδαίο κι άλλωστε από τις τσέπες μας σώθηκαν ένα σκασμό φορές.
Για τους πρώην εργαζόμενους της "Ελευθεροτυπίας" όμως, είναι μια, προσωρινή έστω, σανίδα σωτηρίας.
Για να μη βουλιάξουν οριστικά στον ζόφο και στην εξαθλίωση.
Ακούει κανείς; Ακούει κανείς γαμώ την τρέλα μου;