...και πώς να τις αντιμετωπίσετε
Γράφει ο Γιάννης Καφάτος
Όσο κι αν λόγω επαγγέλματος έχω ασχοληθεί με χιλιάδες «ειδήσεις» και άρα μια κάποια «ανοσία» την έχω, θέλω πολύ ειλικρινά να καταγράψω ότι εξακολουθώ να γίνομαι χάλια με κάποιες ειδήσεις.
Οι ειδήσεις πλέον φτάνουν σε όλους μας και από άλλους δρόμους, πέραν της τυπικής δημοσιογραφίας. Τα..
μέσα κοινωνικής δικτύωσης πολλές φορές λειτουργούν με τρομακτική ταχύτητα και οι ειδήσεις φτάνουν στους αποδέκτες μαζί με όλη την συναισθηματική φόρτιση που τα ίδια μέσα κουβαλάνε.
Έτσι έχω μάθει, αφού όπως όλοι την έχουμε πάθει, αφού διαβάσω μια είδηση ή τον συναισθηματικό απόηχό της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να την διασταυρώνω στο μέτρο του δυνατού.
- Οι ειδήσεις του σαββατοκύριακου που κυριολεκτικά με έκαναν ράκος και φυσικά με εξόργισαν ήταν πρώτον: η ανάρτηση ενός πατέρα 16χρονου αυτιστικού που ο ιδιοκτήτης και οι συν αυτώ προσπαθούν να του κάνουν έξωση ακριβώς λόγω του αυτισμού και
- δεύτερον: η πράξη ενός τύπου που διέλυσε δύο χελιδονοφωλιές και σκότωσε τα μωρά που ήταν μέσα.
Μετά διάβασα την άλλη που είδηση και την γεμάτη ευγένεια ανάρτηση του πατέρα.
Ειλικρινά δεν θέλω να πιστεύω αυτό που όλοι μας σχολιάζουμε κατά καιρούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: δεν υπάρχει πάτος.
Ίσως είναι αμυντικός μηχανισμός αλλά θέλω να ελπίζω και να πιστεύω ότι κάπου ακόμη κι οι χειρότεροι σταματούν και κάτι μπορεί να αλλάξει.
Στην μεν είδηση για τις χελιδονοφωλιές δεν είδα κάποια συνέχεια, είτε από αβλεψία μου είτε επειδή τα χελιδόνια δεν χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεν έχουν «friends» να κάνουν ριτουίτ, ή κοινοποιήσεις.
Ευτυχώς για την άλλη είδηση είδα ότι ο Δήμαρχος της περιοχής έκανε μια παρέμβαση που ίσως βοηθήσει την οικογένεια του 16χρονου. Και μαζί με τον Δήμαρχο και κάτοικοι που ενημερώθηκαν για την αθλιότητα που υπέστη αυτή η οικογένεια.
Φυσικά οι «χαλασμένοι», οι «καμένοι», αυτοί που οι συμπεριφορές τους μας εξοργίζουν και μας κάνουν να βρίζουμε είναι πολλοί αλλά τελικά οι υπόλοιποι μπορούμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί και μάλλον είμαστε περισσότεροι. Αρκεί να μην το κρύβουμε.
Η αντιμετώπιση των φαινομένων καθημερινού ρατσισμού από όλους μας θα κάνει πιο καθαρές τις γειτονιές μας και τις συναναστροφές μας. Και ίσως έτσι δεν θα αναγκαζόμαστε να διαλέγουμε ποια είδηση θα μας κάνει χάλια. Ίσως περιοριστούν κιόλας αυτού του είδους οι ειδήσεις.
Λες το «άγιο πνεύμα» που γιορτάζουμε σήμερα να βάλει το χεράκι του;
Ας ελπίσουμε, όπου και σε ό,τι πιστεύει ο καθένας. Καλή εβδομάδα!
-το κείμενο του Γιάννη Καφάτου είναι από το viewtag