στον οποίο οι ίδιοι έζησαν.
Η φράση αναφέρεται στους baby boomers, σε όσους δηλαδή γεννήθηκαν μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και είχαν την τύχη να απολαύσουν τη σοσιαλδημοκρατία στις καλύτερες στιγμές της, με ένα ισχυρό κράτος πρόνοιας, καλοπληρωμένες δουλειές και δυνατότητες προσωπικής εξέλιξης.
Οι σημερινοί νέοι σε όλο τον κόσμο είναι πεπεισμένοι πως θα επιβιώσουν -αν επιβιώσουν- σε έναν ανελέητο κόσμο, άνεργοι ή μερικώς απασχολούμενοι, ευέλικτοι και αναλώσιμοι, χωρίς εργασιακά δικαιώματα. Οσο για τη σύνταξη, αυτή -αν καταφέρουν να την πάρουν- θα είναι μάλλον φιλοδώρημα στον πτωχό.
Είναι 20, 30, 40 χρόνων και τους αποκαλούν «χαμένη γενιά», αφού οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές σάρωσαν τις ζωές τους. Οσοι γεννήθηκαν μετά το 1980 (millennials) απασχολούν την επιστημονική κοινότητα, τους πολιτικούς αναλυτές, τους εμπορικούς διευθυντές των μεγαλύτερων πολυεθνικών και τα κομματικά επιτελεία.
Eίναι αυτοί από τους οποίους κρίνεται το εκλογικό αποτέλεσμα, θεωρούνται το πιο δυναμικό διαφημιστικό κοινό, διαμορφώνουν τις τάσεις της παγκόσμιας αγοράς. Είναι ακριβώς αυτοί που πλήρωσαν με τον πιο άγριο τρόπο την οικονομική κρίση του 2008 και αυτοί που είναι πιο ευάλωτοι στη νέα κρίση που φέρνει ο κορονοϊός.
Είναι η πιο μορφωμένη γενιά του δυτικού κόσμου και η πιο κακοπληρωμένη. Είναι γηγενείς του ψηφιακού κόσμου και παίζουν την τεχνολογία στα δάχτυλα. Είναι πολίτες του κόσμου και ανοιχτόμυαλοι.
Στην Ελλάδα, η γενιά τους σημαδεύτηκε από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και η εφηβεία τους από τη λιτότητα. Δέκα χρόνια μετά την πτώχευση της χώρας, τώρα αντιμετωπίζουν τη νέα ύφεση που φέρνει η πανδημία. Είναι τα νιάτα του κόσμου και αυτοί πρέπει να βρεθούν στο επίκεντρο της δημόσιας σφαίρας και των δημόσιων πολιτικών.
ΕΦ.ΣΥΝ.