Εύγε για το θάρρος λόγων και έργων. Αφού όμως έκανε το βήμα και κατάργησε την υπερρύθμιση, παρά τις αντιρρήσεις της φοβικής γραφειοκρατίας -των διοικητικών δικαστών, που εκδικάζουν υποθέσεις προστασίας του περιβάλλοντος, για παράδειγμα-, ο πρωθυπουργός καλείται να φανεί εξίσου συνεπής και σε άλλους τομείς, που επίσης πάσχουν από υπερρύθμιση. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Στην αγορά εργασίας, πληθώρα από νόμους, αστυνόμους, ελέγχους, ασφαλιστικές ενημερότητες και επιθεωρητές εργασίας εμποδίζουν την εργασιακή ευελιξία και υπονομεύουν την αναπτυξιακή προοπτική. Ένας νόμος είναι αρκετός: Το Αφεντικό έχει πάντα δίκιο, ρε!
Στην ελεύθερη αγορά γίνεται της κακομοίρας από υπερρύθμιση. Χάνει ο ΣΕΒ την Ένωση Εξαγωγέων, μιλάμε. Εφορίες, έλεγχοι, μαύρο κι άσπρο χρήμα, πόθεν έσχες, πού τα κρύβεις, απόδειξη, τιμολόγιο, κι άλλη απόδειξη, κι άλλο τιμολόγιο. Ένας νόμος είναι κι εδώ αρκετός: Ο Επενδυτής έχει πάντα δίκιο, ρε!
Στην Αστυνομία, η υπερρύθμιση αφοπλίζει τα όργανα του νόμου μπροστά στην ξεσαλωμένη ανομία. Κανονισμοί, πρωτόκολλα, συνήγοροι του πολίτη, άσυλα και απαγορεύσεις, απειλές ΕΔΕ και τιμωρίας, εμποδίζουν τον αστυνόμο να επιβάλει όπως πρέπει τον νόμο. Να ρίξει έστω και ένα χαστούκι σε Πακιστανό ή και σε Αφγανό. Ένας νόμος κι εδώ είναι αρκετός: Ο Αστυνόμος έχει πάντα δίκιο, ρε!
Στις τράπεζες... συγνώμη, εκεί η υπερρύθμιση έχει καταργηθεί από καιρό. Τραπεζίτες και στελέχη έχουν απαλλαγεί διά νόμου από κάθε ευθύνη, κι έτσι αυτό που γινόταν παλιά, να σέρνονται νομοταγείς παράγοντες της ανάπτυξης στα δικαστήρια, έχει εκλείψει. Εδώ, ισχύει ήδη ένας νόμος: Η Τράπεζα έχει πάντα δίκιο, ρε!
Υπάρχουν φυσικά και άλλοι τομείς στους οποίους η υπερρύθμιση αποδεικνύεται εμπόδιο προόδου. Και δεν χρειάζεται πολλή δουλειά για να κοπεί ο γόρδιος δεσμός.
Πολιτική απόφαση χρειάζεται. Αν ανατρέξουν στη δεκαετία του πενήντα ή στα εντελώς απαλλαγμένα από υπερρύθμιση χρόνια της Χούντας, θα βρουν έτοιμες λύσεις. Για τυχόν απορίες, ας απευθυνθούν στα ανίψια του Παττακού στο κόμμα τους...
Θανάσης Καρτερός / Αυγή (07.5.2020)