Ο διάλογος γνωστού εκδότη με δημοσιογράφο τις ημέρες της καραντίνας -
- “Ο,τι και να λένε για τον Ψυχάρη το Βήμα επί των ημερών του ήταν εφημερίδα”!
Η συνάντηση έγινε όταν ακόμα χρειαζόταν να στείλεις 6 στο 13033 για να κάνεις έναν περίπατο, με σκύλο ή άνευ σκύλου… Για την ακρίβεια πραγματοποιήθηκε λίγα 24ωρα πριν τη λήξη της καραντίνας νωρίς το πρωί σε πάρκο των βορείων προαστίων. Ο γνωστός εκδότης (μικρού και ιστορικού πια φύλλου) είχε βγάλει βόλτα το κατοικίδιο του και ο επίσης..
γνωστός δημοσιογράφος έκανε τον πρωινό του περίπατο πριν ξεκινήσει την τηλεργασία (σε μεγάλη εφημερίδα).
Οι δυο τους είχαν να συναντηθούν αρκετούς μήνες, ίσως και χρόνο… Η σχέση τους όμως ειναι δοκιμασμένη και η επικοινωνία τους, κυρίως τηλεφωνικά, τακτική. Μοναδική τους αγωνία λοιπόν, μεγαλύτερη και από την προσωπική ανησυχία του καθενός για τον covid – 19, το μέλλον του Τύπου και των επιχειρήσεων ΜΜΕ, αφού αθροιστικά και οι δυο μετρούν σχεδόν έναν αιώνα στις εφημερίδες!
“Πέθανε ο Τύπος” διαπιστώνει κοφτά ο εκδότης απευθυνόμενος στον δημοσιογράφο που ακούει προσεκτικά τον ατελείωτο μονόλογο για το τέλος των εφημερίδων… Και ως αιτία θανάτου, εκτός από το ίντερνετ, τα μνημόνια και τη διαπλοκή (όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά), αναφέρει τους δημοσιογράφους που έγιναν εκδότες, αλλά και την είσοδο (στον κλάδο) επιχειρηματιών που δεν έχουν καμια σχέση με το αντικείμενο του Τύπου. “Έδωσαν τη χαριστική βολή” ήταν η φράση που χρησιμοποίησε για τους νεόκοπους ιδιοκτήτες εφημερίδων… Για να καταλήξει στην πανδημία του κορωνοιού, υποστηρίζοντας ότι “Δεν θα μείνει τίποτα όρθιο μετά από αυτήν την αρρώστια”, εκτιμώντας ότι η ανεργία στους δημοσιογράφους, αλλά και η πτώση της διαφήμισης και των πωλήσεων δεν θα έχει προηγούμενο!
Στη συνέχεια “στόλισε” με κοσμητικά επίθετα εκδότες, εφημερίδες και δημοσιογράφους – “πιστόλια” (έτσι τους αποκάλεσε, ειδικά μια κυρία που αναβαθμίστηκε και επαναλάμβανε διαρκώς το όνομα της ως παράδειγμα προς αποφυγή)… Για να καταλήξει στην πρόβλεψη ότι “Μόνο η Καθημερινή του Αλαφούζου έχει μέλλον, γιατί εξακολουθεί να είναι εφημερίδα”. Αντίθετα για το “Βήμα” και τα “Νέα” δεν ήταν μόνο αυστηρός, ήταν και εξαιρετικά επικριτικός κι ας προέρχεται πολιτικά από τον ίδιο ιστορικό χώρο του κέντρου. Μάλλον όμως για αυτό δεν ήταν καθόλου κολακευτικός… Ενώ λίγο πριν απομακρυνθεί με το ήρεμο σκυλάκι και την περιποιημένη κόμη, θυμήθηκε τον Σταύρο Ψυχάρη για τον οποίο επιφύλασσε μια καλή κουβέντα από εκείνες που σπανίως μοιράζονται μεταξύ τους οι δημοσιογράφοι, “Ο,τι και να λένε για τον Ψυχάρη το Βήμα επί των ημερών του ήταν εφημερίδα”!
- από το enimerosi24
- “Ο,τι και να λένε για τον Ψυχάρη το Βήμα επί των ημερών του ήταν εφημερίδα”!
Η συνάντηση έγινε όταν ακόμα χρειαζόταν να στείλεις 6 στο 13033 για να κάνεις έναν περίπατο, με σκύλο ή άνευ σκύλου… Για την ακρίβεια πραγματοποιήθηκε λίγα 24ωρα πριν τη λήξη της καραντίνας νωρίς το πρωί σε πάρκο των βορείων προαστίων. Ο γνωστός εκδότης (μικρού και ιστορικού πια φύλλου) είχε βγάλει βόλτα το κατοικίδιο του και ο επίσης..γνωστός δημοσιογράφος έκανε τον πρωινό του περίπατο πριν ξεκινήσει την τηλεργασία (σε μεγάλη εφημερίδα).
Οι δυο τους είχαν να συναντηθούν αρκετούς μήνες, ίσως και χρόνο… Η σχέση τους όμως ειναι δοκιμασμένη και η επικοινωνία τους, κυρίως τηλεφωνικά, τακτική. Μοναδική τους αγωνία λοιπόν, μεγαλύτερη και από την προσωπική ανησυχία του καθενός για τον covid – 19, το μέλλον του Τύπου και των επιχειρήσεων ΜΜΕ, αφού αθροιστικά και οι δυο μετρούν σχεδόν έναν αιώνα στις εφημερίδες!
“Πέθανε ο Τύπος” διαπιστώνει κοφτά ο εκδότης απευθυνόμενος στον δημοσιογράφο που ακούει προσεκτικά τον ατελείωτο μονόλογο για το τέλος των εφημερίδων… Και ως αιτία θανάτου, εκτός από το ίντερνετ, τα μνημόνια και τη διαπλοκή (όχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά), αναφέρει τους δημοσιογράφους που έγιναν εκδότες, αλλά και την είσοδο (στον κλάδο) επιχειρηματιών που δεν έχουν καμια σχέση με το αντικείμενο του Τύπου. “Έδωσαν τη χαριστική βολή” ήταν η φράση που χρησιμοποίησε για τους νεόκοπους ιδιοκτήτες εφημερίδων… Για να καταλήξει στην πανδημία του κορωνοιού, υποστηρίζοντας ότι “Δεν θα μείνει τίποτα όρθιο μετά από αυτήν την αρρώστια”, εκτιμώντας ότι η ανεργία στους δημοσιογράφους, αλλά και η πτώση της διαφήμισης και των πωλήσεων δεν θα έχει προηγούμενο!
Στη συνέχεια “στόλισε” με κοσμητικά επίθετα εκδότες, εφημερίδες και δημοσιογράφους – “πιστόλια” (έτσι τους αποκάλεσε, ειδικά μια κυρία που αναβαθμίστηκε και επαναλάμβανε διαρκώς το όνομα της ως παράδειγμα προς αποφυγή)… Για να καταλήξει στην πρόβλεψη ότι “Μόνο η Καθημερινή του Αλαφούζου έχει μέλλον, γιατί εξακολουθεί να είναι εφημερίδα”. Αντίθετα για το “Βήμα” και τα “Νέα” δεν ήταν μόνο αυστηρός, ήταν και εξαιρετικά επικριτικός κι ας προέρχεται πολιτικά από τον ίδιο ιστορικό χώρο του κέντρου. Μάλλον όμως για αυτό δεν ήταν καθόλου κολακευτικός… Ενώ λίγο πριν απομακρυνθεί με το ήρεμο σκυλάκι και την περιποιημένη κόμη, θυμήθηκε τον Σταύρο Ψυχάρη για τον οποίο επιφύλασσε μια καλή κουβέντα από εκείνες που σπανίως μοιράζονται μεταξύ τους οι δημοσιογράφοι, “Ο,τι και να λένε για τον Ψυχάρη το Βήμα επί των ημερών του ήταν εφημερίδα”!
- από το enimerosi24
