Το σύνθημα αυτό, ήχησε για πάνω από δέκα λεπτά ασταμάτητα, ανάμεσα σε αναφιλητά, αγκαλιές και χειροκροτήματα. Κάθε που έλεγες ότι θα σταματήσει, δυνάμωνε, έγινε κραυγή όταν ο κύριος Γιάννης και η κυρία Κούλα αγκάλιασαν τα κάγκελα, κράτησαν τα χέρια μας και ανάμεσα
σε ποτάμια δακρύων ευχαρίστησαν τον κόσμο που συγκεντρώθηκε στο Εφετείο και δεν έφυγε μέχρι αργά το απόγευμα, για το παιδί τους, για να μη θρηνήσει ξανά κανένας γονιός μια τέτοια αποτρόπαια απώλεια..
- διαβάστε τη συνέχεια και δείτε βίντεο στο μπλογκ agitatoras EΔΩ
