Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Είμαι στο φέηζμπο, ποστάρω, απαντάω, καρδουλώνω, τα γνωστά. Μπλινκ, σχόλιο σε κείμενό μου για τον τουρισμό:
«Θα έρθουν οι τουρίστες φέτος το καλοκαίρι, όσο κι αν εύχεστε το αντίθετο. Τίποτε δεν μπορεί να τους κρατήσει μακριά από τις ομορφιές, τις θάλασσες, τον ήλιο της πατρίδας μας», κλπ. κλπ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι τέτοιο. Συνηθισμένο..
είναι να τις τρώει ο μαντατοφόρος, άπαξ και τα μαντάτα του δεν είναι αυτά που θέλουμε ν’ ακούσουμε. Κάπου πρέπει να βγάλεις την οργή σου και το ντέρτι σου κι άμα δεν περνάει απ’ το μυαλό σου να κοιτάξεις ψηλά αναγκαστικά θα κοιτάξεις χαμηλά. Και δώσε σφαλιάρες!
Εντάξει, δεν έγινε και τίποτα. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, να είσαι ο υπουργός Θεοχάρης και την περασμένη εβδομάδα να κορτάρεις τους Βρετανούς. Λέξη προς λέξη το ερωτικό κάλεσμά του:
«Εμείς θεωρούμε πως αυτή είναι μια στιγμή για να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την άρση αυτών των περιορισμών και να προσπαθήσουμε να αφαιρέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα εμπόδια.
Και προτρέπουμε άλλες χώρες, του Ηνωμένου Βασιλείου περιλαμβανομένου, ότι όσο πιο σύντομα το κάνουμε εμείς αυτό, θα καλωσορίζαμε την αμοιβαιότητα. Άρα αν δεν επιβάλλουμε καραντίνα για ανθρώπους που έρχονται στην Ελλάδα από το Ηνωμένο Βασίλειο από κάποια μέρα και μετά, θα το καλωσορίζαμε αν το Ηνωμένο Βασίλειο έκανε το ίδιο».
Δυο μέρες αργότερα, μπορεί και τρεις, δεν θυμάμαι ακριβώς, έλαβε την απάντησή του:
Με απόφασή της βρετανικής κυβερνήσεως, ορίζεται 14ήμερη καραντίνα σε όποιον επισκέπτη φτάνει στο νησί…
Πάνε αυτοί λοιπόν, τους χάσαμε. Όπως μάλλον χάσαμε και τους Γάλλους, καθώς επίσημη θέση της κυβέρνησής τους είναι να κόψουν τις βόλτες στο εξωτερικό το ερχόμενο θέρος και να κάνουν τις διακοπές τους στην πατρίδα τους. Βάλε μέσα και την εθνική συνείδηση των Γάλλων, έτσι και τους πεις ότι θα καταρρεύσει η οικονομία άμα πάνε να χώσουν λεφτά στον Έλληνα και στον Τούρκο, έδεσε το γλυκό.
Κι από Ιταλούς πώς πάμε; Οι Ιταλοί, αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν τις διακοπές των πολιτών της χώρας εντός των συνόρων. Τους δίνουν κάτι κατοστάρικα έτσι στο φρι και τους λένε καθίστε εδώ, μην πάτε πουθενά, δεν θα βρείτε αλλού καλύτερα. Δεν ξέρω αν τους θέλεις κιόλας, μιας και βράζει ακόμη η επιδημία πέραν της Αδριατικής…
Τους Αμερικάνους τους ξεχνάς πάλι, γιατί εκεί κι αν συνεχίζεται το σφαγείο του κορωνοϊού. Όπως και στη Σουηδία που πήρε τα λάθος και τα μέτρα και ρούφηξε αυγό. Οι Τούρκοι είναι άφραγκοι φέτος και έχουμε και εντάσεις, δεν το έχω και τόσο σίγουρο ότι θα κινηθούν προς Δυσμάς. Κι από Αυστραλούς και Καναδούς, τα γερά πορτοφόλια δηλαδή, κι εκεί το συζητάμε αν κάνουν τον κόπο.
Οπότε τι μας μένει; Μας μένουν οι Βαλκάνιοι αδερφοί μας, μπας και μας στηρίξει κάπως ο οδικός τουρισμός. Αλλά και πόσα να κονομήσεις από τα σχεδόν τέσσερα μύρια Βούλγαρους που μας επισκέπτονται κάθε χρόνο, όταν η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη τους στην Ελλάδα είναι 87,06 ευρώπουλα; Όπως λένε και οι ρεντρούμηδες στη Χαλκιδική:
«Αυτοί και τους χυμούς φρούτων απ’ την πατρίδα τους τούς φέρνουν»!
Ως εκ τούτου; Ως εκ τούτου, εύκολο είναι να κατηγοράς και να καταριέσαι τους αγγελιοφόρους δυσάρεστων ειδήσεων. Το θέμα είναι όμως ότι κλείνουν μία μία και εκκωφαντικά οι πόρτες που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν τον πόνο μας. Και αν δεν γίνει κάνα θαύμα, το ερχόμενο φθινόπωρο θα είναι το πιο παγερό της τελευταίας εικοσαετίας…
Υ.Γ. επί του πιεστηρίου: Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα των Times του Λονδίνου, η κυβέρνηση Μπόρις Τζόνσον μελετάει ν' ανοίξει τουριστικό αεροδιάδρομο μεταξύ της Βρετανίας και της Πορτογαλίας. Άνευ καραντίνας δηλαδή, αυτό ακριβώς που πρότεινε ο Θεοχάρης, αλλά όχι μ' εμάς.
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
Είμαι στο φέηζμπο, ποστάρω, απαντάω, καρδουλώνω, τα γνωστά. Μπλινκ, σχόλιο σε κείμενό μου για τον τουρισμό:
«Θα έρθουν οι τουρίστες φέτος το καλοκαίρι, όσο κι αν εύχεστε το αντίθετο. Τίποτε δεν μπορεί να τους κρατήσει μακριά από τις ομορφιές, τις θάλασσες, τον ήλιο της πατρίδας μας», κλπ. κλπ.
Δεν είναι η πρώτη φορά που διαβάζω κάτι τέτοιο. Συνηθισμένο..
είναι να τις τρώει ο μαντατοφόρος, άπαξ και τα μαντάτα του δεν είναι αυτά που θέλουμε ν’ ακούσουμε. Κάπου πρέπει να βγάλεις την οργή σου και το ντέρτι σου κι άμα δεν περνάει απ’ το μυαλό σου να κοιτάξεις ψηλά αναγκαστικά θα κοιτάξεις χαμηλά. Και δώσε σφαλιάρες!
Εντάξει, δεν έγινε και τίποτα. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, να είσαι ο υπουργός Θεοχάρης και την περασμένη εβδομάδα να κορτάρεις τους Βρετανούς. Λέξη προς λέξη το ερωτικό κάλεσμά του:
«Εμείς θεωρούμε πως αυτή είναι μια στιγμή για να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε την άρση αυτών των περιορισμών και να προσπαθήσουμε να αφαιρέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα εμπόδια.
Και προτρέπουμε άλλες χώρες, του Ηνωμένου Βασιλείου περιλαμβανομένου, ότι όσο πιο σύντομα το κάνουμε εμείς αυτό, θα καλωσορίζαμε την αμοιβαιότητα. Άρα αν δεν επιβάλλουμε καραντίνα για ανθρώπους που έρχονται στην Ελλάδα από το Ηνωμένο Βασίλειο από κάποια μέρα και μετά, θα το καλωσορίζαμε αν το Ηνωμένο Βασίλειο έκανε το ίδιο».
Δυο μέρες αργότερα, μπορεί και τρεις, δεν θυμάμαι ακριβώς, έλαβε την απάντησή του:
Με απόφασή της βρετανικής κυβερνήσεως, ορίζεται 14ήμερη καραντίνα σε όποιον επισκέπτη φτάνει στο νησί…
Πάνε αυτοί λοιπόν, τους χάσαμε. Όπως μάλλον χάσαμε και τους Γάλλους, καθώς επίσημη θέση της κυβέρνησής τους είναι να κόψουν τις βόλτες στο εξωτερικό το ερχόμενο θέρος και να κάνουν τις διακοπές τους στην πατρίδα τους. Βάλε μέσα και την εθνική συνείδηση των Γάλλων, έτσι και τους πεις ότι θα καταρρεύσει η οικονομία άμα πάνε να χώσουν λεφτά στον Έλληνα και στον Τούρκο, έδεσε το γλυκό.
Κι από Ιταλούς πώς πάμε; Οι Ιταλοί, αποφάσισαν να χρηματοδοτήσουν τις διακοπές των πολιτών της χώρας εντός των συνόρων. Τους δίνουν κάτι κατοστάρικα έτσι στο φρι και τους λένε καθίστε εδώ, μην πάτε πουθενά, δεν θα βρείτε αλλού καλύτερα. Δεν ξέρω αν τους θέλεις κιόλας, μιας και βράζει ακόμη η επιδημία πέραν της Αδριατικής…
Τους Αμερικάνους τους ξεχνάς πάλι, γιατί εκεί κι αν συνεχίζεται το σφαγείο του κορωνοϊού. Όπως και στη Σουηδία που πήρε τα λάθος και τα μέτρα και ρούφηξε αυγό. Οι Τούρκοι είναι άφραγκοι φέτος και έχουμε και εντάσεις, δεν το έχω και τόσο σίγουρο ότι θα κινηθούν προς Δυσμάς. Κι από Αυστραλούς και Καναδούς, τα γερά πορτοφόλια δηλαδή, κι εκεί το συζητάμε αν κάνουν τον κόπο.
Οπότε τι μας μένει; Μας μένουν οι Βαλκάνιοι αδερφοί μας, μπας και μας στηρίξει κάπως ο οδικός τουρισμός. Αλλά και πόσα να κονομήσεις από τα σχεδόν τέσσερα μύρια Βούλγαρους που μας επισκέπτονται κάθε χρόνο, όταν η μέση κατά κεφαλήν δαπάνη τους στην Ελλάδα είναι 87,06 ευρώπουλα; Όπως λένε και οι ρεντρούμηδες στη Χαλκιδική:
«Αυτοί και τους χυμούς φρούτων απ’ την πατρίδα τους τούς φέρνουν»!
Ως εκ τούτου; Ως εκ τούτου, εύκολο είναι να κατηγοράς και να καταριέσαι τους αγγελιοφόρους δυσάρεστων ειδήσεων. Το θέμα είναι όμως ότι κλείνουν μία μία και εκκωφαντικά οι πόρτες που θα μπορούσαν να ανακουφίσουν τον πόνο μας. Και αν δεν γίνει κάνα θαύμα, το ερχόμενο φθινόπωρο θα είναι το πιο παγερό της τελευταίας εικοσαετίας…
Υ.Γ. επί του πιεστηρίου: Σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα των Times του Λονδίνου, η κυβέρνηση Μπόρις Τζόνσον μελετάει ν' ανοίξει τουριστικό αεροδιάδρομο μεταξύ της Βρετανίας και της Πορτογαλίας. Άνευ καραντίνας δηλαδή, αυτό ακριβώς που πρότεινε ο Θεοχάρης, αλλά όχι μ' εμάς.
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr