ηχοβολιστικό; Είσαι στόμα ή ντουντούκα; Χρησιμοποιείς δικά σου λόγια ή λόγια άλλων ΣΑΝ δικά σου; Σέβεσαι τον αναγνώστη/τηλεθεατή/ακροατή ή τον φτύνεις με κείμενα και γλώσσα για φτύσιμο; Γράφεις ή αντιγράφεις; Φτιάχνεις δημοσιογραφικούς καρπούς ή καρπώνεσαι; Νιώθεις καθημερινά ένα κενό κατάρτισης που προσπαθείς αενάως να συμπληρώσεις ή λειτουργείς με πέτρινη αυτοπεποίθηση πληρότητας; Αν ήσουν αναγνώστης θα σε διάβαζες/έβλεπες/άκουγες και τότε, διαβάζοντάς σε, θα ένιωθες ότι κάνεις μισό βηματάκι προς την μακρινή τελείωση ως ενημερωμένος πολίτης;
Τελικά, περιγράφω έναν ιδεατό, απλησίαστο, άπιαστο δημοσιογράφο που ουδέποτε θα υπάρξει με ΟΛΑ αυτά;
Τουλάχιστον ας υπάρχει ως πρότυπο• και ο καθένας ας κρίνει τα ποσοστά ομοιότητας μαζί του. (Ερωτήματα που αφορούν κυρίως ένα μέρος· ένα μικρό μέρος. Αλλά υπάρχει). #Σκέψεις
Δ.Β. / Harddog