Μια απόκοσμη ανατριχίλα από την Κεραμέως

Η τροπολογία για τις κάμερες που κατέθεσε η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου για το μεταναστευτικό, προκάλεσε σοκ σε μαθητές, εκπαιδευτικούς, γονείς, σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας που ακούγοντας την ιδέα της αισθάνθηκε μια απόκοσμη ανατριχίλα. Σαν εκείνη που ένιωσε όταν διάβασε ή είδε το «1984» του Τζορτζ Οργουελ.
Σε μια αίθουσα διδασκαλίας, με..
έφηβες και εφήβους που κάθε κύτταρό τους αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα και οι πιο ευφάνταστες ή ακραίες αντιδράσεις διαμορφώνουν τους ίδιους, τους συμμαθητές, τις συνειδήσεις τους και υφαίνουν τον καμβά των πολυτιμότερων και πιο δυνατών αναμνήσεων, οι κάμερες παρακολούθησης προσλαμβάνονται σαν σημείο ελέγχου.
Σε μια αίθουσα διδασκαλίας οι κάμερες παρακολούθησης λειτουργούν σαν το αστυνομικό κράτος για τους τολμηρούς καθηγητές, Τζον Κίτινγκ, που σπανίως συναντήσαμε, για όλους εκείνους που με εντιμότητα, μεταδοτικότητα, ακαδημαϊσμό ή κούραση παραδίδουν το μάθημα αλλά διατηρούν την προσωπική σχέση με τους μαθητές τους κι ας μην τους μύησαν στον «Κύκλο των χαμένων ποιητών».
Στις αίθουσες διδασκαλίας με τις ατέλειωτες ώρες μόχθου, γνώσης, βαρεμάρας, αλληλεγγύης, έξαψης, αντίδρασης, θάρρους, οι κάμερες προσλαμβάνονται σαν σημείο καταστολής. Οι αίθουσες διδασκαλίας είναι το φυτώριο των πιο ωραίων ανθών, ένα από τα σημεία αναφοράς της κοινότητας, εκεί όπου τα παιδιά περνούν τις περισσότερες ώρες της ημέρας τους.
Οι κάμερες εκεί θα λειτουργήσουν σαν το άγρυπνο μάτι του Μεγάλου Αδελφού. Οι κάμερες της κυρίας Κεραμέως δεν θα μορφώσουν εξ αποστάσεως κανένα μαθητή τις επόμενες λίγες ημέρες. Θα διαμορφώσουν όμως τις πιο άνυδρες συνθήκες για το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της κοινωνίας. Το σχέδιο της υπουργού είναι ανυπόστατο και το μόνο που μας δείχνει είναι η διάθεσή της να ευνοήσει ορισμένους ημετέρους στις παρούσες συνθήκες και με την ευκαιρία, να διαμορφώσει τις σχολικές αίθουσες στα πρότυπα του ανατριχιαστικού σκηνικού του «1984».

Βασιλική Τζεβελέκου / EφΣυν