Το χειρότερο είναι πως πολλοί δημοσιογράφοι που μεταπηδούν στη Βουλή όταν τελειώσει η θητεία τους ισχυρίζονται ότι εξακολουθούν να είναι δημοσιογράφοι και συχνά θα τους ακούσεις να ισχυρίζονται ότι είναι και αντικειμενικοί δημοσιογράφοι..
Τα παραπάνω επισημαίνει ο δημοσιογράφος Γιάννης Παντελάκης μιλώντας για το βιβλίο του «Η χαμένη τιμή της δημοσιογραφίας / 20+1 ιστορίες κιτρινισμού» και προσθέτει:
«Σε μια αναθεωρημένη έκδοση του βιβλίου νομίζω πως θα είχα να προσθέσω δεκάδες ακόμα ιστορίες καταπάτησης της στοιχειώδους δημοσιογραφικής δεοντολογίας οι οποίες δυστυχώς δεν περιορίζονται ποτέ».
Μεταξύ άλλων, σε συνέντευξή του στο iEidiseis ο Γιάννης Παντελάκης τονίζει:
- «Η νέα κυβέρνηση αναπαρήγαγε και μάλιστα σε πιο έντονο βαθμό παθογένειες του παρελθόντος σε ότι αφορά τις σχέσεις της εκτελεστικής εξουσίας με τα ΜΜΕ. Η κρατική ΕΡΤ έχει μετατραπεί σε κυβερνητική προέκταση γιατί και αυτή η κυβέρνηση θεωρεί οτι η ΕΡΤ αποτελεί ιδιοκτησία της, τα ιδιωτικά κανάλια γέρνουν στην πλειονότητά τους υπέρ της κυβέρνησης και αυτή τα ανταμείβει αναστέλλοντας την καταβολή των τελών συχνοτήτων για τον επόμενο χρόνο, δεκάδες δημοσιογράφοι διορίσθηκαν μαζικά στα υπουργεία, στην εποχή της πανδημίας δίνονται 20 εκατομμύρια ευρώ στα ΜΜΕ χωρίς αιτιολογημένο και διαφανή τρόπο».
- «Νομίζω πως καμία κυβέρνηση στα χρόνια της μεταπολίτευσης δεν είχε τέτοια στήριξη από τόσα πολλά ΜΜΕ και αυτό είναι ένα πρόβλημα που δεν αφορά μόνο στην δημοσιογραφία αλλά και την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας. Όταν οι δυνατότητες και τα μέσα ελέγχου της εξουσίας είναι περιορισμένα, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα δημοκρατίας».
- «Οι ιδιοκτήτες ΜΜΕ στην πλειονότητά τους δεν έχουν σαν κύριο επάγγελμα αυτό του εκδότη-οπως συνέβαινε σε μεγάλο βαθμό στο παρελθόν-ειναι επιχειρηματίες και αποκτούν ή δημιουργούν Μέσα για να εξυπηρετούν είτε πολιτικές και άλλες φιλοδοξίες, είτε για να στηρίζουν τις επιχειρηματικές δραστηριότητές τους. Ευθύνες προφανώς έχουν, αλλά απέναντι στις επιδιώξεις τους έπρεπε να υπάρχουν οι επιδιώξεις των δημοσιογράφων για τήρηση της δεοντολογίας, της αντικειμενικότητας, της αλήθειας…».
- «Η νέα οικονομική κρίση απόρροια της πανδημίας, βρίσκει πολλά ΜΜΕ οικονομικά ευάλωτα με τεράστιες δυσκολίες να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να επιβιώσουν, με κακά αμειβόμενους εργαζόμενους. Όλα αυτά δεν μπορεί να μην επηρεάσουν την ποιότητα και αντικειμενικότητα του δημοσιογραφικού προϊόντος που παράγεται. Η καλή δημοσιογραφία-οπως η δημοσιογραφική έρευνα για παράδειγμα- χρειάζεται να στηριχτεί οικονομικά, έχει απαιτήσεις».
- «Προφανώς και το δικό μας μερίδιο ευθύνης είναι σημαντικό αλλά πρέπει ν αποφεύγουμε τις γενικεύσεις με την έννοια ότι δεν μπορεί να μοιραστεί την ίδια ευθύνη εκείνος που προσπαθεί να επιβιώσει με ένα πενιχρό μισθό και ελάχιστη εργασιακή ή επαγγελματική ασφάλεια μ εκείνον που περιφέρεται στις αυλές ισχυρών της εξουσίας ή λειτουργεί ως προέκταση των συμφερόντων του αφεντικού του. Για την κακή εικόνα που έχουν οι δημοσιογράφοι στην κοινωνία η ευθύνη έχει συγκεκριμένα ονοματεπώνυμα, αρκετά από αυτά αναφέρονται στο βιβλίο…».
- «Προφανώς μπορούν ν αλλάξουν πολλά, είναι στο δικό μας χέρι να συμβεί αυτό. Όσο δύσκολο και αν είναι σε έναν κατακερματισμένο χώρο, νομίζω πως το καλό μπορεί να έρθει κάποια στιγμή και είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για πολλούς δημοσιογράφους της νέας γενιάς που έχουν πολλές δεξιότητες, γνωρίζουν τις νέες τάσεις και μορφές δημοσιογραφίας και επιχειρούν είτε με Μέσα που δημιουργούν οι ίδιοι ιδιαίτερα στο διαδίκτυο, είτε απασχολούμενοι σε παραδοσιακά Μέσα να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Αρκετές φορές τα καταφέρνουν…».
