Αναμφίβολα υπάρχει ένας σπόρος αλήθειας στο κήρυγμα των οπαδών της τεχνολογίας, που κανείς δεν μπορεί να μηδενίσει. Αλλά όταν μιλάμε για το σχολείο και τη σχέση δασκάλου-μαθητή εννοούμε κάτι πολύ περισσότερο από την έκσταση μπροστά στην οθόνη και την απόλαυση μπροστά στην εικόνα. Το σχολείο είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι η ομαδικότητα της σχολικής τάξης που θέλει η κ. Κεραμέως να την αντικαταστήσει με λίθους, πλίνθους, κέραμους στο «μένουμε σπίτι». Είναι η συντροφικότητα της παρέας των συνομιλητών που διαπληκτίζονται και αγαπιούνται, που μοιράζονται στιγμές και κάποτε κάνουν «μπούλινγκ», που καυγαδίζουν και ερωτεύονται.
Είναι η α-πορία των ανθρώπων που μοιράζονται την άγνοια και την γνώση σαν αντίδωρο και δεν πληκτρολογούν τον άψυχο υπολογιστή. Είναι ο δάσκαλος-άνθρωπος που κουβαλάει πληροφορίες και γνώσεις και δημιουργεί έλξη ή άπωση, πράγματα όμως οικεία στην ομάδα των ανθρώπων που μιμείται ή απωθείται από τον «δάσκαλό μας» και που πάντοτε θα κουβαλάει μαζί της παλιές αναμνήσεις, όπως κουβαλάμε τα πολυκαιρισμένα άλμπουμ. Είναι το παράδειγμα του δασκάλου που ζει τα καθημερινά πράγματα, οδηγεί, φωτίζει ή ρίχνει αποσκόταδο.
Όλοι μας θυμόμαστε τους δασκάλους παραδείγματα σε δύσκολες εποχές και βάλαμε σε μία γωνία του είναι μας την καλύτερη ομάδα των ανθρώπων που τιμούσαν το έργο τους. Είναι η αυλή, η εκδρομή, η «κοπάνα», η καλύτερη μέρα, ο αποθησαυρισμένος πλούτος, διότι ο άνθρωπος είναι το σύνολο των κοινωνικών του σχέσεων και όχι το σύνολο των τελευταίων παρουσιάσεων στα κομπιούτερ.
Μέσω της «ζωντανής αναμετάδοσης», με οποιοδήποτε μέσο (κάμερα, laptop, tablet, κινητό τηλ κλπ) από τη μια επιβάλλεται η πιο αποκρουστική μορφή εποπτικού ελέγχου, χειραγώγησης, πειθάρχησης και τρομοκράτησης του εκπαιδευτικού, στη θεσπισμένη πια διαδικασία της αξιολόγησης, που ακυρώνει κάθε μορφή πνευματικής και παιδαγωγικής ελευθερίας, και από την άλλη κατεδαφίζονται οι εργασιακές σχέσεις μονίμων και αναπληρωτών, στο πλαίσιο της εισαγωγής των ιδιωτικό-οικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία των σχολείων.
Το σχολείο πλέον ως ..μονάδα με ανταγωνιστικά κριτήρια μετρήσιμης απόδοσης και με αποκεντρωμένη δομή (διευθυντή manager-εκπρόσωποι Τοπικής Αυτοδιοίκησης, γονέων, μαθητών κλπ) δομείται στη βάση της προσαρμογής στους αγοραίους νόμους , της αποψίλωσης των εκπαιδευτικών από κάθε κατάκτηση και δικαίωμα και της μορφωτικής απόρριψης των φτωχών.
Μας απασχολεί ότι η Κεραμέως έχει κι άλλα πράγματα στην πίσω πλευρά του κεφαλιού της. Θέλει να αποσαθρώσει, να θρυμματίσει και να σταυρώσει το δημόσιο και δωρεάν σχολείο και να το παρουσιάσει ως σφάγιο στην αγορά που περιμένει να το καταπιεί. Μπροστά της όμως στέκονται σαν γιγάντια φαντάσματα όλοι οι δάσκαλοι που διαβάσαμε, ακούσαμε ή γνωρίσαμε. Είναι όλοι αυτοί που φωνάζουν: Δε θα περάσει!
