Η «κατάρα» των δύο προηγούμενων, μεγάλων επετείων από την Επανάσταση του 1821, αυτής των 100 και η επόμενη των 150 χρόνων, φαίνεται ότι «χτυπάει» την πόρτα και της επετείου των 200 χρόνων καθώς εδώ και καιρό συγκεκριμένοι «κύκλοι» υπονομεύουν το όλο εγχείρημα ενώ η παραίτηση της ιστορικού Μαρίας Ευθυμίου από την Επιτροπή «Ελλάδα 2021» μοιάζει να είναι..
η κορυφή του παγόβουνου μιας κρίσης που σοβεί εντός αλλά κυρίως εκτός της Επιτροπής.
Πριν πάμε στα της «κατάρας» της επετείου, να θυμίσουμε ότι η «Επιτροπή 2021» συστάθηκε με το άρθρο 113 του πρώτου νομοσχεδίου που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έναν μόλις μήνα μετά την εκλογή της, στις 7 Ιουλίου του 2019. Σκοπός της Επιτροπής η οποία μάλιστα υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό, ήταν η προετοιμασία της χώρας ενόψει της συμπλήρωσης 200 ετών από την Παλιγγενεσία, η δημιουργία της στρατηγικής ενεργειών και του πλάνου δράσεων που θα συντελεστούν για τον εορτασμό.
Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης, σύμφωνα με την τροπολογία, να υποβάλει προτάσεις «για την ανάδειξη των αξιών του ελληνικού έθνους, του πολιτισμού και της ιστορίας, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από τη σύσταση του ελληνικού κράτους έως σήμερα».
Κι επειδή όλα τα παραπάνω δεν ήταν μάλλον αρκετά για να περιγράψουν το αντικείμενο της Επιτροπής αλλά κυρίως τις προθέσεις της κυβέρνησης, κατά την κατάθεση της τροπολογίας, ο κ. Γ. Γεραπετρίτης πρόσθεσε και κάτι ακόμη: «την ανάπτυξη εθνικού αφηγήματος της Ελλάδας με σκοπό τη δημιουργία ενιαίας εικόνας (branding) και ταυτότητας της χώρας και των φορέων του ελληνικού κράτους».
Ανάλογος ήταν ο στόχος της «Κεντρικής Επιτροπής της Εκατονταετηρίδας της Ελληνικής Επαναστάσεως» η οποία συστάθηκε τον Απρίλιο του 1918 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο την οποία πλαισίωναν 11 ειδικές επιτροπές, στις οποίες συμμετείχε η ελίτ του ακαδημαϊκού, πολιτικού και καλλιτεχνικού κόσμου. Ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος προέδρευε στην υποεπιτροπή που είχε αναλάβει την ανέγερση του Ηρώου της Επανάστασης, ενώ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Εμμανουήλ Ρέπουλης είχε αναλάβει την προεδρία της επιτροπής των πνευματικών αγωνισμάτων που θα συγγράφονταν για να τιμήσουν τη Επανάσταση. Κι όλα αυτά θα έπρεπε να καταλήξουν σε μία μεγάλη διπλή εορτή, στις 25 Μαρτίου 1921 για την εκπλήρωση των εθνικών οραμάτων για μία Ελλάδα «των τριών ηπείρων και των πέντε θαλασσών».
Άλλες όμως ήταν οι βουλές της Ιστορίας.
- από κείμενο του Αντρέα Παναγόπουλου στο libre.gr -ολόκληρο ΕΔΩ
η κορυφή του παγόβουνου μιας κρίσης που σοβεί εντός αλλά κυρίως εκτός της Επιτροπής.
Πριν πάμε στα της «κατάρας» της επετείου, να θυμίσουμε ότι η «Επιτροπή 2021» συστάθηκε με το άρθρο 113 του πρώτου νομοσχεδίου που έφερε στη Βουλή η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έναν μόλις μήνα μετά την εκλογή της, στις 7 Ιουλίου του 2019. Σκοπός της Επιτροπής η οποία μάλιστα υπάγεται απευθείας στον πρωθυπουργό, ήταν η προετοιμασία της χώρας ενόψει της συμπλήρωσης 200 ετών από την Παλιγγενεσία, η δημιουργία της στρατηγικής ενεργειών και του πλάνου δράσεων που θα συντελεστούν για τον εορτασμό.
Η Επιτροπή θα πρέπει επίσης, σύμφωνα με την τροπολογία, να υποβάλει προτάσεις «για την ανάδειξη των αξιών του ελληνικού έθνους, του πολιτισμού και της ιστορίας, όπως αυτά διαμορφώθηκαν από τη σύσταση του ελληνικού κράτους έως σήμερα».
Κι επειδή όλα τα παραπάνω δεν ήταν μάλλον αρκετά για να περιγράψουν το αντικείμενο της Επιτροπής αλλά κυρίως τις προθέσεις της κυβέρνησης, κατά την κατάθεση της τροπολογίας, ο κ. Γ. Γεραπετρίτης πρόσθεσε και κάτι ακόμη: «την ανάπτυξη εθνικού αφηγήματος της Ελλάδας με σκοπό τη δημιουργία ενιαίας εικόνας (branding) και ταυτότητας της χώρας και των φορέων του ελληνικού κράτους».
Ανάλογος ήταν ο στόχος της «Κεντρικής Επιτροπής της Εκατονταετηρίδας της Ελληνικής Επαναστάσεως» η οποία συστάθηκε τον Απρίλιο του 1918 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο την οποία πλαισίωναν 11 ειδικές επιτροπές, στις οποίες συμμετείχε η ελίτ του ακαδημαϊκού, πολιτικού και καλλιτεχνικού κόσμου. Ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος προέδρευε στην υποεπιτροπή που είχε αναλάβει την ανέγερση του Ηρώου της Επανάστασης, ενώ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Εμμανουήλ Ρέπουλης είχε αναλάβει την προεδρία της επιτροπής των πνευματικών αγωνισμάτων που θα συγγράφονταν για να τιμήσουν τη Επανάσταση. Κι όλα αυτά θα έπρεπε να καταλήξουν σε μία μεγάλη διπλή εορτή, στις 25 Μαρτίου 1921 για την εκπλήρωση των εθνικών οραμάτων για μία Ελλάδα «των τριών ηπείρων και των πέντε θαλασσών».
Άλλες όμως ήταν οι βουλές της Ιστορίας.
- από κείμενο του Αντρέα Παναγόπουλου στο libre.gr -ολόκληρο ΕΔΩ