Helin Bölek, 28 χρόνων. Κάθομαι εδώ και μία ώρα και κοιτάζω βίντεο
από συναυλίες των Grup Yorum. Κοιτάζω φωτογραφίες αυτού του κοριτσιού
που προτίμησε να πεθάνει παρά να ηττηθεί. Κάθομαι και σκέφτομαι γιατί
κοριτσάκι μου, γιατί θυσίασες τη ζωή σου; 28 χρονώ, 288 μέρες απεργίας
πείνας. Και σε μάθαμε μόνο τώρα που πέθανες...
Σα να μου απαντάει απ΄τον άλλο κόσμο: "γι' αυτό ακριβώς. Για να μάθετε τί συμβαίνει και να ζητήσετε να σταματήσει"..
Αλλά και πάλι δεν μπορώ να συμφωνήσω, δεν αντέχω αυτό το Μινώταυρο της Ιστορίας που απαιτεί κάθε τόσο ζωές νέων ανθρώπων. Αιώνες τώρα.
Το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν πρόκειται να πειράξει τον Ερντογάν, ειδικά τώρα. Καμμιά Ευρώπη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν υπάρχει. Θα σηκωθούν μεμονωμένες φωνές, καλλιτεχνών κυρίως. Θα γράψουν για δυο τρεις μέρες τα διεθνή ΜΜΕ- τα τούρκικα ίσως να μη γράψουν λέξη. Το σκοτάδι της λογοκρισίας του Σουλτάνου είναι βαθύ. Από το 2016 είχε απαγορευτεί στο συγκρότημα να εμφανίζεται. Αν δείτε τα βίντεο που βλέπω κι εγώ θα καταλάβετε γιατί. Οπως αυτό εδώ, από κονσέρτο στην Ιστανμπούλ, στο κατάμεστο από νεολαία, παλλόμενο στάδιο Ινονού.
Η μουσική ως εχθρός, η ανθρωπότητα όπισθεν ολοταχώς…
Ευγενία Λουπάκη (fb)
Σα να μου απαντάει απ΄τον άλλο κόσμο: "γι' αυτό ακριβώς. Για να μάθετε τί συμβαίνει και να ζητήσετε να σταματήσει"..
Αλλά και πάλι δεν μπορώ να συμφωνήσω, δεν αντέχω αυτό το Μινώταυρο της Ιστορίας που απαιτεί κάθε τόσο ζωές νέων ανθρώπων. Αιώνες τώρα.
Το χειρότερο είναι ότι κανείς δεν πρόκειται να πειράξει τον Ερντογάν, ειδικά τώρα. Καμμιά Ευρώπη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν υπάρχει. Θα σηκωθούν μεμονωμένες φωνές, καλλιτεχνών κυρίως. Θα γράψουν για δυο τρεις μέρες τα διεθνή ΜΜΕ- τα τούρκικα ίσως να μη γράψουν λέξη. Το σκοτάδι της λογοκρισίας του Σουλτάνου είναι βαθύ. Από το 2016 είχε απαγορευτεί στο συγκρότημα να εμφανίζεται. Αν δείτε τα βίντεο που βλέπω κι εγώ θα καταλάβετε γιατί. Οπως αυτό εδώ, από κονσέρτο στην Ιστανμπούλ, στο κατάμεστο από νεολαία, παλλόμενο στάδιο Ινονού.
Η μουσική ως εχθρός, η ανθρωπότητα όπισθεν ολοταχώς…
Ευγενία Λουπάκη (fb)
Τι ζητούσε
Στην απεργία πείνας η Helin Bölek της μουσικής ομάδας Grup Yorum ζήτησε να απελευθερωθούν μέλη της μπάντας από τη φυλακή και να μπορούν να κυνηγήσουν το πάθος τους για τη μουσική. Αλλά η κυβέρνηση Ερντογάν δεν δέχτηκε.
Στις 11 Μάρτη, δυνάμεις της αστυνομίας είχαν εισβάλλει στο σπίτι των Gokcek και Bolek στην Κωνσταντινούπολη και τους συνέλαβαν προκειμένου να τους μεταφέρουν στο νοσοκομείο για να υποβληθούν σε αναγκαστική βίαιη σίτιση.
«Το μόνο που ήθελε η Helin ήταν να τραγουδά ελεύθερα τα τραγούδια της. Ο φασισμός του AKP (κυβερνών κόμμα Ερντογάν) είναι υπεύθυνος για το θάνατο της. Οι απαιτήσεις ήταν πολύ εύκολο να ικανοποιηθούν», γράφει σε μήνυμα του στο twitter η Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Grup Yorum.
Οι συνεργάτες της Μπολέκ, Μουσταφά Κοτζάκ και Ιμπραχίμ Γκιοκτέκ, βρίσκονται επίσης σε απεργία πείνας. Ο Μουσταφά Κοτζάκ μεταφέρθηκε μάλιστα σε φυλακή στη Σμύρνη, όπου έχει αποφασίσει να συνεχίσει κι εκείνος μέχρι θανάτου την απεργία πείνας. «Κανένας δεν μπορεί να κάνει το Grup Yorum να σωπάσει. Ή νίκη ή θάνατος», είχε δηλώσει ο Γκιοκτσέκ, όταν διακομίζονταν στο νοσοκομείο στις 11 Μαρτίου για να αφεθεί πάλι ελεύθερος στις 17 Μαρτίου.
«Παρά τις ξεκάθαρες αριστερές του απόψεις, το συγκρότημα Grup Yorum δεν ήταν ποτέ ακραίο. Αντιθέτως, είναι το συγκρότημα που έχει παίξει μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε διάφορες χώρες και έχει πουλήσει εκατοντάδες χιλιάδες δίσκους. Είναι ένα λαϊκό συγκρότημα, που βρίσκεται δίπλα στους καταπιεσμένους, διωγμένους και σε εκείνους που προβάλλουν αντίσταση στο σύστημα», λέει ο Μουράτ Μερίτς, Τούρκος στιχουργός.
Γνώστες της τουρκικής μουσικής θεωρούν ότι, παρά τις ανυπόστατες κατηγορίες για σχέση με τρομοκρατικές οργανώσεις, το συγκρότημα αποτελεί ένα θρύλο και τον εκφραστή της αντίστασης στην Τουρκία εδώ και 3 δεκαετίες.
«Γι’ αυτό ακριβώς τα μέλη του Grup Yorum πραγματοποιούν απεργία πείνας μέχρι θανάτου. Γιατί διεκδικούν να τραγουδούν, να κάνουν συναυλίες και να είναι ελεύθεροι να ταξιδεύουν μέσα στη χώρα τους για να συνεχίσουν την πολιτιστική τους προσφορά. Τα αιτήματά τους είναι τόσο απλά», δηλώνει ο Μουράτ Μερίτς.