Η σχέση των κυβερνήσεων της Ν.Δ. με τη συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση και τα ΚΕΚ ήταν πάντα σχέση διαπλοκής και σκανδάλων. Οι πόροι του ΕΣΠΑ (των άλλοτε ΚΠΣ) που κατευθύνονταν στα προγράμματα για τους ανέργους, υπό τη διαχείριση του υπουργείου Εργασίας, πλούτισαν κόσμο και..
κοσμάκη. Και όταν κάποια στιγμή η Γενική Διεύθυνση Απασχόλησης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποφάσισε να βάλει φρένο στο τρελό γλέντι πολιτικών και μεσαζόντων, η τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που μόλις είχε αναλάβει, το 2015, έπρεπε να καταβάλει τεράστιες προσπάθειες για να πείσει τις υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου ότι το «πάρτι τέλειωσε». Και τους έπεισε, με αποτέλεσμα να αποδεχτούν ακόμη και τη συγχρηματοδότηση των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, που μέχρι τότε οι Βρυξέλλες τα απέρριπταν μετά βδελυγμίας.
Αραγε ποιος φανταζόταν ότι και πάλι μια κυβέρνηση της Ν.Δ., με τη βοήθεια (ή την πρωτοβουλία;) της νυν ηγεσίας του υπουργείου Εργασίας, θα χρησιμοποιούσε την κρίση από τον Covid-19 για να επαναλάβει τις χειρότερες παραδόσεις της, χαρίζοντας 85 εκατομμύρια ευρώ σε «παρόχους» αμφίβολης αξιοπιστίας και σοβαρότητας προγραμμάτων τηλεκατάρτισης, για να δώσει το εξευτελιστικό επίδομα των 600 ευρώ στους επιστήμονες και ελεύθερους επαγγελματίες που έκλεισαν τις δουλειές τους;
Οι μεγάλοι κερδισμένοι αυτής της νέας μπίζνας είναι έξι εταιρείες (ανήκουν σε 5 ιδιοκτήτες) οι οποίες θα πάρουν 36 εκατομμύρια ευρώ ζεστό χρήμα για να νοικιάσουν τις πλατφόρμες τηλεκατάρτισης που κατέχουν. Oμως, η μεθόδευση για την επινόηση και εκτέλεση των «ολοκληρωμένων συστημάτων τηλεκατάρτισης» δεν ήταν τόσο αριστοτεχνική.
- από ρεπορτάζ της ΕφΣυν - ολόκληρο ΕΔΩ
