Αφού περάσαμε ένα σουκου που όσοι βγήκαν βόλτα ήταν λιγότεροι από όσους τσακώθηκαν για το αν η Πρωτοψάλτη καλώς τραγούδησε στους δρόμους της Αθήνας.. ή κακώς, τώρα η εβδομάδα που ξεκινάει μας βάζει σε μια εγρήγορση κανονικότητας.
Τα μέτρα θα χαλαρώσουν και η «ασπίδα» προστασίας που αποδεδειγμένα έδωσαν θα γίνει περισσότερο διαπερατή, που σημαίνει ότι πλέον θα είμαστε πιο ευάλωτοι.
Με την μερική άρση των απαγορεύσεων εκείνη που θα μας σώσει, μέχρι να βρεθεί εμβόλιο ή φάρμακο, είναι η τύχη – ας γιούζουαλ – και η προσωπική ευθύνη και υπεύθυνη στάση του καθενός.Από τον Μάη που μας έφτασε εμπρός βήμα ταχύ να φύγει η καραντίνα και να βγούμε απ΄ το μαντρί… ο καθένας μας έχει ακόμη μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης αφού πλέον καραντίνα θα πάψει να είναι η γυάλα ασφαλείας που μας προστάτευε.
Τα μέτρα, στο δικό μου μυαλό, δεν αίρονται γιατί μπορούμε να είμαστε ασφαλείς. Αίρονται γιατί πρέπει να λειτουργήσει η οικονομία. Κι αυτό δεν το λέω με αρνητική χροιά. Πρέπει να μπορεί να δουλέψει ο κόσμος για να ζήσει.
Οι εισπρακτικές και οι τράπεζες δεν έπαψαν να δουλεύουν και να πιέζουν τον κόσμο ούτε αυτές τις δύσκολες μέρες. Ο κόσμος μόνο τη δουλειά του έχει για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τις υποχρεώσεις της ζωής του. Και οι δουλειές που έκλεισαν είναι στα μεγαλύτερα θύματα της πανδημίας.
Σωστά πάρθηκαν τα μέτρα πρόληψης διασποράς του κορωνοϊού, σωστά θα αρχίσει η μερική άρση τους.
Βεβαίως πάντα σ΄αυτού του είδους τις συναρτήσεις ο παράγων άνθρωπος και η διαβίωσή του πρέπει να είναι στις μεταβλητές που παίζουν μεγαλύτερη σημασία από τους ισολογισμούς των τραπεζών.
Είμαστ’ ακόμα ζωντανοί στην καραντίνα μας προστατευμένοι από τον ιό αλλά απροστάτευτοι από την αδυσώπητη «αγορά» που δεν καταλαβαίνει από συναισθηματισμούς.
Άραγε στην επερχόμενη κανονικότητα θα παίξει μεγαλύτερο ρόλο η μεταβλητή «άτομο» ή απλώς θα αμολυθούμε να ξεφύγουμε από το «καθαρό» περιβάλλον της καραντίνας και θα βρεθούμε στην τοξική ζούγκλα της «αγοράς».
Γιάννης Καφάτος / viewtag
