Θα πάμε άραγε στις κάλπες το φθινόπωρο και πόσο μας νοιάζει;
του Χρήστου Ξανθάκη
Αυτό ακριβώς που λέει η παροιμία:
Όταν ο διάολος δεν είχε δουλειά, μπιπ τα παιδιά του!
Και λέω μπιπ, διότι είμαστε οικογενειακή ιστοσελίδα και τηρούμε το Σύνταγμα και τους νόμους (υπάρχει ακόμη άραγε ο νόμος περί Τύπου;) και μας διαβάζει ρε φίλε και κόσμος που δεν έχει όλη την ώρα το νου στις σαρκικές..
απολαύσεις και τις παραφυάδες τους. Αλλά ο διάολος τη δουλειά του την έκανε…
Και γιατί άραγε μου ήρθε στο νου; Διότι ξαναφούντωσε τις τελευταίες ημέρες η φιλολογία για πρόωρες εκλογές, οι οποίες πρόωρες εκλογές σύμφωνα με τα προηγούμενα σενάρια θα ελάμβαναν χώρα (το μιλάω το γαλλικό!) κάπου εκεί στις αρχές, έστω στα μέσα της Ανοίξεως, τώρα δηλαδή, σιμά κοντά, για να μη βγάλουν κυβέρνηση και να ξαναπάμε ύστερα σε νέες κάλπες με ενισχυμένη αναλογική και μπόνους δεκάδων εδρών και να τις πάρει αυτός που είναι να τις πάρει και να έχει μπροστά του ορίζοντα τετραετίας και εντολή ταμάμ να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που λέει και η Άννα Διαμαντοπούλου, η αγία προστάτιδα των φωτοτυπιών. Και ύστερα ήρθε όχι ο έρωτας αλλά ο κορωνοϊός!
Οπότε δεν πας ούτε στο σούπερ μάρκετ, όχι στο παραβάν να ρίξεις ψήφο μανίτσα μου. Τέρμα αυτό το λύσαμε, το μιλήσαμε, το συμφωνήσαμε. Κι επειδή δεν προβλέπεται να ξεμπλέξουμε από το συγκεκριμένο θηρίο πριν μπει καλοκαίρι, και αν ξεμπλέξουμε δηλαδή από το συγκεκριμένο θηρίο πριν μπει καλοκαίρι, δεν προβλέπεται επίσης να χαλάσουν και τα μπάνια του λαού ή ότι στο διάολο (πάλι ο διάολος…) τέλος πάντων θα έχει απομείνει από τα μπάνια του λαού. Άρα γιατί να μην πάμε σε εκλογές τον Σεπτέμβριο; Ή ακόμη καλύτερα τέλος Αυγούστου, για να γίνουν οι δεύτερες εκλογές κάπου εκεί στις αρχές Οκτωβρίου να μην ξεφτιλίσουμε και την εορταστική σαιζόν των Χριστουγέννων που φέτος, έτσι όπως το βλέπω τουλάχιστον, θα ξεκινήσει αμέσως μετά απ’ την παρέλαση μπας και βγουν τα σπασμένα…
Γνωστοί αρθρογράφοι το πουσάρουν το σενάριο των εκλογών στις αρχές του φθινοπώρου, για να μην έχει προλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ να συνέλθει από τη φάπα του 2019, να είναι και νωπές ακόμη οι δάφνες του Έβρου και του Τσιόδρα (στο τσακ την ενθυλάκωσε η Σακελλαροπούλου την Προεδρία!), να μην έχει φανεί και η κατρακύλα του τουρισμού, να μην έχει σκάσει μύτη και το Τέταρτο Μνημόνιο (copyright ρεπόρτερ Ξανθάκης), να είναι όλα ωραία και ρόδινα και τραλαλά σαν τραγούδι της Καίτης Γαρμπή πριν γνωρίσει το Διονύση Σχοινά και να κόψει πρώτη το νήμα η παράταξη του εκσυγχρονισμού και των μεταρρυθμίσεων (που ‘σαι ρε Άννα Διαμαντοπούλου με τα ωραία σου!) και ακολούθως να τον επιβάλλει ατάκα κι επί τόπου τον εκσυγχρονισμό και να μας βάλει να καταπιούμε τις μεταρρυθμίσεις όπως καταπίνουν την τροφή τα χηνάρια για να προκύψει φουά γκρά έκτακτο.
Όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα καθώς λέει και το άσμα. Είναι τόσο μεγάλο το κύμα της ανατροπής που έρχεται παγκοσμίως, ώστε κάτι τέτοια σενάρια ούτε καν για μπρέκφαστ δεν του φτάνουν. Μόνο για να ευχαριστιούνται κάτι πλάσματα παρφέ είναι, κάτι ψυχές συφοριασμένες που όλο τρώγονται με τα ρούχα τους. Και δεν μπορούν να δουν πέρα απ’ τη μύτη τους και το μίσος τους το παράφορο για κάθε φωνή διαφορετική και διαμαρτυρόμενη. Χου γκιβς ε φακ όμως, η ζωή θα δώσει και πάλι τις λύσεις όπως θα σημείωνε και ο αλησμόνητος Χαρίλαος. Και τότε, οι πρόωρες εκλογές μπορεί να μοιάζουν με παραμυθάκι, για να μην πω με παραμύθα από εκείνη που χαλάει κόσμο στις πιάτσες…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
του Χρήστου Ξανθάκη
Αυτό ακριβώς που λέει η παροιμία:
Όταν ο διάολος δεν είχε δουλειά, μπιπ τα παιδιά του!
Και λέω μπιπ, διότι είμαστε οικογενειακή ιστοσελίδα και τηρούμε το Σύνταγμα και τους νόμους (υπάρχει ακόμη άραγε ο νόμος περί Τύπου;) και μας διαβάζει ρε φίλε και κόσμος που δεν έχει όλη την ώρα το νου στις σαρκικές..
απολαύσεις και τις παραφυάδες τους. Αλλά ο διάολος τη δουλειά του την έκανε…
Και γιατί άραγε μου ήρθε στο νου; Διότι ξαναφούντωσε τις τελευταίες ημέρες η φιλολογία για πρόωρες εκλογές, οι οποίες πρόωρες εκλογές σύμφωνα με τα προηγούμενα σενάρια θα ελάμβαναν χώρα (το μιλάω το γαλλικό!) κάπου εκεί στις αρχές, έστω στα μέσα της Ανοίξεως, τώρα δηλαδή, σιμά κοντά, για να μη βγάλουν κυβέρνηση και να ξαναπάμε ύστερα σε νέες κάλπες με ενισχυμένη αναλογική και μπόνους δεκάδων εδρών και να τις πάρει αυτός που είναι να τις πάρει και να έχει μπροστά του ορίζοντα τετραετίας και εντολή ταμάμ να εφαρμόσει τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που λέει και η Άννα Διαμαντοπούλου, η αγία προστάτιδα των φωτοτυπιών. Και ύστερα ήρθε όχι ο έρωτας αλλά ο κορωνοϊός!
Οπότε δεν πας ούτε στο σούπερ μάρκετ, όχι στο παραβάν να ρίξεις ψήφο μανίτσα μου. Τέρμα αυτό το λύσαμε, το μιλήσαμε, το συμφωνήσαμε. Κι επειδή δεν προβλέπεται να ξεμπλέξουμε από το συγκεκριμένο θηρίο πριν μπει καλοκαίρι, και αν ξεμπλέξουμε δηλαδή από το συγκεκριμένο θηρίο πριν μπει καλοκαίρι, δεν προβλέπεται επίσης να χαλάσουν και τα μπάνια του λαού ή ότι στο διάολο (πάλι ο διάολος…) τέλος πάντων θα έχει απομείνει από τα μπάνια του λαού. Άρα γιατί να μην πάμε σε εκλογές τον Σεπτέμβριο; Ή ακόμη καλύτερα τέλος Αυγούστου, για να γίνουν οι δεύτερες εκλογές κάπου εκεί στις αρχές Οκτωβρίου να μην ξεφτιλίσουμε και την εορταστική σαιζόν των Χριστουγέννων που φέτος, έτσι όπως το βλέπω τουλάχιστον, θα ξεκινήσει αμέσως μετά απ’ την παρέλαση μπας και βγουν τα σπασμένα…
Γνωστοί αρθρογράφοι το πουσάρουν το σενάριο των εκλογών στις αρχές του φθινοπώρου, για να μην έχει προλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ να συνέλθει από τη φάπα του 2019, να είναι και νωπές ακόμη οι δάφνες του Έβρου και του Τσιόδρα (στο τσακ την ενθυλάκωσε η Σακελλαροπούλου την Προεδρία!), να μην έχει φανεί και η κατρακύλα του τουρισμού, να μην έχει σκάσει μύτη και το Τέταρτο Μνημόνιο (copyright ρεπόρτερ Ξανθάκης), να είναι όλα ωραία και ρόδινα και τραλαλά σαν τραγούδι της Καίτης Γαρμπή πριν γνωρίσει το Διονύση Σχοινά και να κόψει πρώτη το νήμα η παράταξη του εκσυγχρονισμού και των μεταρρυθμίσεων (που ‘σαι ρε Άννα Διαμαντοπούλου με τα ωραία σου!) και ακολούθως να τον επιβάλλει ατάκα κι επί τόπου τον εκσυγχρονισμό και να μας βάλει να καταπιούμε τις μεταρρυθμίσεις όπως καταπίνουν την τροφή τα χηνάρια για να προκύψει φουά γκρά έκτακτο.
Όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα καθώς λέει και το άσμα. Είναι τόσο μεγάλο το κύμα της ανατροπής που έρχεται παγκοσμίως, ώστε κάτι τέτοια σενάρια ούτε καν για μπρέκφαστ δεν του φτάνουν. Μόνο για να ευχαριστιούνται κάτι πλάσματα παρφέ είναι, κάτι ψυχές συφοριασμένες που όλο τρώγονται με τα ρούχα τους. Και δεν μπορούν να δουν πέρα απ’ τη μύτη τους και το μίσος τους το παράφορο για κάθε φωνή διαφορετική και διαμαρτυρόμενη. Χου γκιβς ε φακ όμως, η ζωή θα δώσει και πάλι τις λύσεις όπως θα σημείωνε και ο αλησμόνητος Χαρίλαος. Και τότε, οι πρόωρες εκλογές μπορεί να μοιάζουν με παραμυθάκι, για να μην πω με παραμύθα από εκείνη που χαλάει κόσμο στις πιάτσες…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr