Μέχρι τώρα η κυβέρνηση καυχιόταν πως για την αντιμετώπιση της πανδημίας ακολούθησε τις υποδείξεις της επιστήμης. Και ακριβώς γι' αυτό έλαβε σκληρά περιοριστικά μέτρα με κορυφαίο την καθολική καραντίνα. Η αλήθεια βεβαίως είναι λίγο διαφορετική.
Οι υποδείξεις της επιστήμης και οι πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης στηρίχθηκαν στο γεγονός ότι το Εθνικό Σύστημα..
Υγείας δεν ήταν σε θέση εξυπηρετήσει μαζικά τεστ για όλο τον πληθυσμό ή στοχευμένα σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, αλλά ούτε και να αντέξει τη μαζική προσέλευση στα νοσοκομεία και ειδικότερα μαζικές εισαγωγές στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Η μαζική καραντίνα μάς απάλλαξε προσωρινά από μια ανεπανόρθωτη υγειονομική κρίση, αλλά προκάλεσε το χάος και την κατάρρευση στην οικονομία με αποτέλεσμα να αναζητούνται τρόποι γρήγορης επανεκκίνησης της κοινωνικής και οικονομικής ζωής για να μειωθεί όσο είναι δυνατόν -εν όψει καλοκαιριού- η ζημιά, κυρίως, στον τουρισμό που συνεισφέρει το 1/4 του ΑΕΠ.
Κάτι τέτοιο, όμως, απαιτεί ένα λίγο ώς πολύ γρήγορο «σπάσιμο» της καραντίνας, την ώρα που η πανδημία είναι παρούσα, χωρίς να υπάρχουν εμβόλιο και φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπισή της.
Πληροφορούμαστε πως σε αυτό το πλαίσιο υφίσταται σοβαρή διάσταση απόψεων ανάμεσα στην κυβέρνηση και στους επιστήμονες. Εκείνη βιάζεται για την επάνοδο στην «κανονικότητα» και οι τελευταίοι αντιλαμβάνονται το μέγεθος του κινδύνου να οδηγηθούμε σε μια ανεξέλεγκτη διασπορά του ιού στον οποίο κλείσαμε την πόρτα με την καθολική καραντίνα, αλλά ενδέχεται να μπει από το παράθυρο με την άρση της.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η κυβέρνηση πιέζει τους επιστήμονες να εγκρίνουν τις επιλογές της μολονότι δεν υπάρχουν τα επιστημονικά δεδομένα που θα το επιτρέπουν.
Η πρακτική αυτή βέβαια είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Μπροστά στον κίνδυνο μιας ολικής οικονομικής καταστροφής, η πολιτική σπρώχνει με βία την επιστήμη στην άκρη απαιτώντας να γίνει θεραπαινίδα της. Στην πραγματικότητα από τη θέση «κάνουμε αυτό που μας λένε οι επιστήμονες» κινδυνεύουμε να περάσουμε στη θεωρία «ανοσίας της αγέλης»: «Να επιζήσουν οι ισχυροί οργανισμοί».
Πρόκειται για το άκρον άωτον του ρατσισμού που δεν δικαιολογείται με την επίκληση κανενός οικονομικού κινδύνου. Γιατί, όπως έλεγε και ο Πρωταγόρας, «πάντων χρημάτων μέτρον εστίν άνθρωπος».
ΕΦΣΥΝ / Αποψη
Οι υποδείξεις της επιστήμης και οι πολιτικές αποφάσεις της κυβέρνησης στηρίχθηκαν στο γεγονός ότι το Εθνικό Σύστημα..
Υγείας δεν ήταν σε θέση εξυπηρετήσει μαζικά τεστ για όλο τον πληθυσμό ή στοχευμένα σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, αλλά ούτε και να αντέξει τη μαζική προσέλευση στα νοσοκομεία και ειδικότερα μαζικές εισαγωγές στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.
Η μαζική καραντίνα μάς απάλλαξε προσωρινά από μια ανεπανόρθωτη υγειονομική κρίση, αλλά προκάλεσε το χάος και την κατάρρευση στην οικονομία με αποτέλεσμα να αναζητούνται τρόποι γρήγορης επανεκκίνησης της κοινωνικής και οικονομικής ζωής για να μειωθεί όσο είναι δυνατόν -εν όψει καλοκαιριού- η ζημιά, κυρίως, στον τουρισμό που συνεισφέρει το 1/4 του ΑΕΠ.
Κάτι τέτοιο, όμως, απαιτεί ένα λίγο ώς πολύ γρήγορο «σπάσιμο» της καραντίνας, την ώρα που η πανδημία είναι παρούσα, χωρίς να υπάρχουν εμβόλιο και φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπισή της.
Πληροφορούμαστε πως σε αυτό το πλαίσιο υφίσταται σοβαρή διάσταση απόψεων ανάμεσα στην κυβέρνηση και στους επιστήμονες. Εκείνη βιάζεται για την επάνοδο στην «κανονικότητα» και οι τελευταίοι αντιλαμβάνονται το μέγεθος του κινδύνου να οδηγηθούμε σε μια ανεξέλεγκτη διασπορά του ιού στον οποίο κλείσαμε την πόρτα με την καθολική καραντίνα, αλλά ενδέχεται να μπει από το παράθυρο με την άρση της.
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, η κυβέρνηση πιέζει τους επιστήμονες να εγκρίνουν τις επιλογές της μολονότι δεν υπάρχουν τα επιστημονικά δεδομένα που θα το επιτρέπουν.
Η πρακτική αυτή βέβαια είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Μπροστά στον κίνδυνο μιας ολικής οικονομικής καταστροφής, η πολιτική σπρώχνει με βία την επιστήμη στην άκρη απαιτώντας να γίνει θεραπαινίδα της. Στην πραγματικότητα από τη θέση «κάνουμε αυτό που μας λένε οι επιστήμονες» κινδυνεύουμε να περάσουμε στη θεωρία «ανοσίας της αγέλης»: «Να επιζήσουν οι ισχυροί οργανισμοί».
Πρόκειται για το άκρον άωτον του ρατσισμού που δεν δικαιολογείται με την επίκληση κανενός οικονομικού κινδύνου. Γιατί, όπως έλεγε και ο Πρωταγόρας, «πάντων χρημάτων μέτρον εστίν άνθρωπος».
ΕΦΣΥΝ / Αποψη