Οπότε βγαίνει αυτός ο υπεργάτουλας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών ο Ντομινίκ Στρος Καν και κάνει τη δήλωση της ημέρας:
«Μην ακούτε τον Τσιόδρα, οι μάσκες είναι για τα κορόιδα! Δεν χρειάζεται να τις φοράμε ούτε στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς ούτε στα σούπερ μάρκετ».
Εντάξει, πλάκα κάνω, μπας και το αλαφρύνω λίγο το κλίμα, καθότι..
όσα είπε ο Στρος Καν, που δεν ξέρει που να βάλει το πουλί του αλλά γνωρίζει πολύ καλά από οικονομικά, είναι πραγματικά εμπρηστικά:
«Οι χώρες που θα υποφέρουν και θα πληρώσουν το τίμημα της επιδημίας, είναι οι χώρες που εξαρτώνται οικονομικά από τις εξαγωγές πρώτων υλών ή την τουριστική βιομηχανία»!
Κι επειδή από πρώται ύλαι κάτι εξάγουμε αλλά δεν είμαστε και τίποτις πετρελαιοπαραγωγοί να κλάψουμε με μαύρο δάκρυ, από αλλού θα τη φάμε. Από την τουριστική βιομηχανία, που παραμένει στρατιωτάκι, ακούνητο, αμίλητο, αγέλαστο όσο και αν προσπαθεί ο Χάρης Θεοχάρης να την ζωντανέψει με πρωτοβουλίες μπίζιμπόντι. Βέβαια, μας μπερδεύει κάπως και αυτός, καθώς άλλα λέει τη μία μέρα και άλλα την άλλη, με αποτέλεσμα να επικρατεί μια μπουρδούκλα σε σχέση με τις προβλέψεις της καλοκαιρινής σαιζόν.
Στα ελληνικά media, για παράδειγμα, δηλώνει ο υπουργός Τουρισμού ότι φέτος θα πάμε για τους μισούς τουρίστες από πέρυσι, κάτι δηλαδή σε δεκάξι εκατομμύρια αν υπολογίσουμε ότι το 2019 αφίχθησαν στην ελληνική επικράτεια πάνω κάτω τριάντα δύο μύρια ψυχές. Και ύστερα πάει στην Guardian και υποστηρίζει ότι αναμένουμε λιγότερους από το ένα τρίτο των περυσινών τουριστών. Σε απλά μαθηματικά δηλαδή, κάτι παραπάνω από δέκα μύρια, μια διαφορά σχεδόν έξι εκατομμυρίων, που είναι εν τέλει η διαφορά από την Κόλαση ως τον Παράδεισο…
Χώρια οι δηλώσεις του στο Bloomberg ότι δεν τρέχει τίποτα και άρρωστοι να μας έρθουν οι τουρίστες και βαρεμένοι από τον καταραμένο τον κορωνοϊό, εμείς δεν έχουμε ανάγκη, γιατί δεν μασάει το ΕΣΥ που είναι ισχυρό, πανίσχυρο και σφουγγαρίζει πάσαν νόσον και πάσαν… θού Κύριε. Κάτι σαν «δεχόμεθα μπάζα», που λέγανε οι μάντρες στα Μεσόγεια και στην περιφέρεια κάθε αστικού ιστού που σέβεται τον εαυτό του. Ελάτε εσείς, φέρτε τα λεφτά σας και θα δούμε ύστερα τι θα κάνουμε με τον ιό και τις παραφυάδες του!
Εν τω μεταξύ, γίνεται ένα τρελάδικο με τις προκαταβολές που έχουν λάβει τα ξενοδοχεία, με τους τουρ οπερέητορς που θέλουν τριετείς συμφωνίες, με τους ερμπιενμπήδες (έτσι γράφεται;) που πλακώνονται με τους ξενοδόχους, με τους ρεντρούμηδες (έτσι γράφεται!) που κλαίνε τη μοίρα τους, με τους τυχερούς που έχουν δηλώσει τα ξενοδοχεία τους δωδεκάμηνα και τους άτυχους που τα έχουν δηλώσει εποχικά, άκρη δεν βγάζει ούτε το CSI όσο κι αν αγωνίζονται τα τζιμάνια του να βρούνε λύσεις.
Η κατάσταση πάντως είναι ζοφερή και το ερώτημα παραμένει ίδιο και απαράλλαχτο όπως το είχα θέσει πριν από σαράντα μέρες:
Πάμε για πέντε εκατομμύρια τουρίστες φέτος;
Κι αν πάμε για πέντε εκατομμύρια τουρίστες φέτος, να το επεκτείνω κάπως, τι ακριβώς θα συμβεί κατά τα μέσα Σεπτεμβρίου όταν συνειδητοποιήσουμε ότι μεγάλη μερίδα των συμπολιτών δεν θα βγάζει χειμώνα; Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που κάποιοι ζητούν εκλογές από τώρα και ψάχνονται με κάλπες και παραβάν. Έξυπνο, δεν λέω, αλλά αν δεν έρθει οκταψήφιο νούμερο τουριστών όλα τα κολπάκια του κόσμου δεν πρόκειται να μας σώσουν από το τραινάκι του τρόμου…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
