Πάνε χρόνια που διαφήμιση κάποιας εταιρείας (δεν θυμάμαι ποιο ήταν το αντικείμενό της, πάντως επιδοκίμαζε τις δια ζώσης επιχειρηματικές επαφές) έλεγε πως «οι χειραψίες δεν γίνονται με τα φαξ». Βρισκόμασταν ακόμα στην εποχή που το Διαδίκτυο δεν είχε κατακλύσει ούτε καταλύσει τη ζωή μας· και το τηλεομοιότυπο, ελληνιστί το φαξ δηλαδή, αποτελούσε σπουδαίο τεχνολογικό επίτευγμα. Δεκαετίες μετά, στην εποχή των τηλεδιασκέψεων, η..
χειραψία που «δεν γινόταν με το φαξ», είναι υπό εξαφάνιση· υπό διωγμό· ίσως και στα πρόθυρα της ποινικοποίησης!
Οι επόμενες γενιές, αυτές που τώρα καταγράφουν στα μυαλουδάκια τους τις πρώτες εικόνες τής ζωής, θα μαθαίνουν ότι κάποτε οι άνθρωποι χαιρετιόντουσαν ενώνοντας τις παλάμες τους –«να κάπως έτσι, πλάκα έχει», θα λένε, και θα μιμούνται κάτι που έμαθαν από περιγραφές. Και οι μεγάλοι κάποιας ηλικίας θα τους θυμίζουν, «εγώ πρόλαβα τις χειραψίες, να σέβεστε»!
Η χειραψία θα διδάσκεται στα σχολεία. Και τα παιδιά θα μαθαίνουν πως η τελευταίες χειραψίες της Ιστορίας είναι αυτές που μοίραζε επιδεικτικά, μπροστά στις κάμερες, ένας ανόητος και επικίνδυνος ηγέτης που τον αποκαλούσαν πλανητάρχη· και την ώρα που έκανε τον ατρόμητο, έξω είχε άρχισε το θανατικό... #Σκέψεις
Δ.Β. / harddog