εξουσίας και όχι η εμπιστοσύνη σε αυτήν, ακόμα και στις περιπτώσεις που συμπεριφέρεται σωστά.
Αλλά ας δούμε πώς λειτούργησε το σύστημα στη διάρκεια αυτής της κρίσης που ακόμα δεν πέρασε. Οι πολίτες υποχρεώθηκαν να κλειστούν στα σπίτια τους για να καταστεί δυνατός ο έλεγχος μετάδοσης της πανδημίας ώστε να μην καταρρεύσει το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Η Βουλή ουσιαστικά έπαψε να λειτουργεί. Η κυβέρνηση ασκεί εξουσία με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου. Δόθηκαν υπερεξουσίες στους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους καθώς ανέλαβαν την ευθύνη να κρατάνε τους πολίτες σε κατ' οίκον περιορισμό με μικρούς και απολύτως αναγκαίους... προαυλισμούς.
Να δεχτούμε πως δεν γινόταν αλλιώς. Να δεχτούμε πως όλα αυτά ήταν μονόδρομος. Θα συμφωνήσουμε όμως πως πρόκειται για μια εντελώς έκτακτη κατάσταση που παραβιάζει ακόμη και τις πιο στοιχειώδεις αρχές λειτουργίας μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Συνεπώς αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να επαναληφθεί. Ούτε συνιστά κέρδος. Ζημιά είναι από την οποία δεν προκύπτει καμία εμπιστοσύνη ούτε προς το κράτος ούτε προς την κυβέρνηση.
Ο πολίτης οφείλει και πρέπει να εμπιστευτεί το κράτος και την κυβέρνηση που θα του έχουν εξασφαλίσει τους όρους και τις προϋποθέσεις ώστε οι δημοκρατικές ελευθερίες να μην τίθενται ποτέ σε αναστολή. Οφείλει και πρέπει να εμπιστευτεί το κράτος και την κυβέρνηση που θα του έχουν εξασφαλίσει ουσιαστική δημόσια και δωρεάν υγεία ώστε να μη χρειάζεται να μπει σε περιορισμό για να την προστατεύσει επειδή το σύστημα υγείας δεν μπορεί να αντέξει μια σοβαρή υγειονομική κρίση.
Αν ο πρωθυπουργός δεν ήθελε να εκμεταλλευτεί πολιτικά την κατάσταση, θα ήταν πολύ προσεκτικός σε αυτά που λέει. Και φυσικά δεν θα υμνούσε ποτέ την εξουσία που επιβάλλει καταναγκασμούς στους πολίτες για οποιαδήποτε αιτία και για οποιονδήποτε λόγο.
ΕΦ.ΣΥΝ. / Άποψη
