Έρχεται κρίση στην αλυσίδα παραγωγής και διανομής των τροφίμων;
του Χρήστου Ξανθάκη
Ήταν μια βραδιά του Μάρτη, πριν από κάνα μήνα. Δεκατέσσερεις του Μάρτη για την ακρίβεια, το γράφω για να μην παραπονιέστε ότι σας κρύβω λεπτομέρειες. Δελτίο του ΣΚΑΪ, Στραβελάκης στο σπρέχεν, καλεσμένος ο Άδωνις. Τον ρωτάει ο άνκορμαν για τον πανικό που επικρατούσε τότε στα σούπερ μάρκετ, μιλάει ο Γεωργιάδης. Δεν μιλάει δηλαδή, γιατί ο Άδωνις κορνάρει δεν μιλάει, αλλά..
ας πούμε ότι μιλάει. Και λέει την παρόλα τη μεγάλη:
Δώστε προσοχή:
Γίνεται και θα γίνεται κάθε μέρα.
Το εμπεδώσατε;
Κάντε τώρα έναν κόπο και μείνετε μαζί μου για να σας δώσω ραπόρτο από χθεσινό δημοσίευμα της Guardian με τον κάτι παραπάνω από ανησυχητικό τίτλο:
«Ο κορωνοϊός μπορεί να διπλασιάσει τον αριθμό των πεινασμένων ανά την υφήλιο»!
Το οποίο μας κάνει ένα δισεκατομμύριο εξακόσια εκατομμύρια πεινασμένοι από οκτακόσια εκατομμύρια που είναι σήμερα και αν δεν σας ανησυχεί αυτή η προοπτική, συνεχίστε καλύτερα με το ShoppingStar μη σας ενοχλώ και σας χαλάω τη ζαχαρένια…
Λέει λοιπόν το ρεπορτάζ (συγκλό η Βίκυ, αλλά να κάνουμε και καμιά δουλειά), ότι μπορεί να μπλέξουμε άσχημα με τα κλειστά σύνορα και τα προβλήματα στις μεταφορές των τροφίμων, ότι πρέπει να γίνουν επενδύσεις στην παραγωγή, ότι είναι ανάγκη να ενισχυθούν οι μικροί παραγωγοί με κάθε τρόπο, ιδίως στις υπανάπτυκτες και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Και παραθέτει κι ένα λινκ η Guardian για δημοσίευμα των Financial Times, όπου μαθαίνει κανείς διάφορα χρήσιμα πράγματα:
Χώρες όπως η Αλγερία, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, το Μαρόκο και οι Φιλιππίνες προσπαθούν πλέον να στοκάρουν σιτηρά ανεβάζοντας τις τιμές. Η Αλγερία, για παράδειγμα, ψώνισε επειγόντως σιτάρι πληρώνοντας «καπέλο» 8 % σε σχέση με πριν από είκοσι μέρες, ενώ για τους εμπόρους της Τουρκίας η αύξηση έφτασε στο 10 %.
Κι από την άλλη η Ρωσία και το Βιετνάμ επέβαλλαν περιορισμούς στις εξαγωγές σιτηρών και ρυζιού αντιστοίχως, διότι καλή η κονόμα αλλά κινδυνεύεις να βρεθείς με γεμάτο το πορτοφόλι και άδειο το στομάχι. Και να πας σαν τον Τσαουσέσκου…
Το ρεπορτάζ των Financial Times σημειώνει επίσης ότι φέτος είναι καλή η σοδειά, σε αντίθεση, ας πούμε, με το 2008 όταν η ξηρασία ανέβασε τις τιμές και ξέσπασαν τότε ταραχές στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Προσθέτει όμως η εφημερίδα ότι η απαγόρευση των εξαγωγών στα σιτηρά εκ μέρους της Ρωσίας το 2010, είχε ως αποτέλεσμα να ξεφύγουν και πάλι οι τιμές και να προκύψει η Αραβική Άνοιξη.
Εκείνη την εποχή, βέβαια, δεν είχαν παίξει το παιχνιδάκι τους μόνο οι Ρώσοι αλλά και οι σπεκουλαδόροι που τοποθέτησαν τα κέρδη τους από τη φούσκα των ακινήτων στη διεθνή αγορά τροφίμων. Και κονόμησαν ένα σκασμό λεφτά, αλλά ο δόλιος ο Αιγύπτιος από εκεί που χρειαζόταν μισό δολάριο την ημέρα για να γεμίσει το στομάχι του, ξαφνικά ήθελε ένα δολάριο. Και πού να το βρει; Πάρε λοιπόν μια επανάσταση και μιαν Αραβική Άνοιξη να σου βρίσκεται…
Εν κατακλείδι; Εν κατακλείδι, η κερδοσκοπία αφενός και ο προστατευτισμός από την άλλη παραμονεύουν για να μας αδειάσουν την τσέπη και την κατσαρόλα. Ο κορωνοϊός τους δίνει την τέλεια αφορμή για να το πράξουν και η κακή μας η μοίρα διόλου δεν τους συγκινεί. Κι αν τα καταφέρουν, από αυτό το ένα δισεκατομμύριο εξακόσια εκατομμύρια πεινασμένους θα δούμε αρκετό κόσμο και στη χώρα μας…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
Ήταν μια βραδιά του Μάρτη, πριν από κάνα μήνα. Δεκατέσσερεις του Μάρτη για την ακρίβεια, το γράφω για να μην παραπονιέστε ότι σας κρύβω λεπτομέρειες. Δελτίο του ΣΚΑΪ, Στραβελάκης στο σπρέχεν, καλεσμένος ο Άδωνις. Τον ρωτάει ο άνκορμαν για τον πανικό που επικρατούσε τότε στα σούπερ μάρκετ, μιλάει ο Γεωργιάδης. Δεν μιλάει δηλαδή, γιατί ο Άδωνις κορνάρει δεν μιλάει, αλλά..
ας πούμε ότι μιλάει. Και λέει την παρόλα τη μεγάλη:
«Δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για την επάρκεια των τροφίμων. Απολύτως κανένας! Τα αποθέματα της χώρας σε τρόφιμα είναι άνω των τριών μηνών, φτάνουμε δηλαδή στο καλοκαίρι.»Και κάπου εκεί το ‘κλεισε το θέμα, προσθέτοντας και μερικές σάλτσες ακόμη για τα ράφια, για τις ουρές και την άψογη τροφοδοσία που γίνεται και θα γίνεται κάθε μέρα.
Δώστε προσοχή:
Γίνεται και θα γίνεται κάθε μέρα.
Το εμπεδώσατε;
Κάντε τώρα έναν κόπο και μείνετε μαζί μου για να σας δώσω ραπόρτο από χθεσινό δημοσίευμα της Guardian με τον κάτι παραπάνω από ανησυχητικό τίτλο:
«Ο κορωνοϊός μπορεί να διπλασιάσει τον αριθμό των πεινασμένων ανά την υφήλιο»!
Το οποίο μας κάνει ένα δισεκατομμύριο εξακόσια εκατομμύρια πεινασμένοι από οκτακόσια εκατομμύρια που είναι σήμερα και αν δεν σας ανησυχεί αυτή η προοπτική, συνεχίστε καλύτερα με το ShoppingStar μη σας ενοχλώ και σας χαλάω τη ζαχαρένια…
Λέει λοιπόν το ρεπορτάζ (συγκλό η Βίκυ, αλλά να κάνουμε και καμιά δουλειά), ότι μπορεί να μπλέξουμε άσχημα με τα κλειστά σύνορα και τα προβλήματα στις μεταφορές των τροφίμων, ότι πρέπει να γίνουν επενδύσεις στην παραγωγή, ότι είναι ανάγκη να ενισχυθούν οι μικροί παραγωγοί με κάθε τρόπο, ιδίως στις υπανάπτυκτες και στις αναπτυσσόμενες χώρες. Και παραθέτει κι ένα λινκ η Guardian για δημοσίευμα των Financial Times, όπου μαθαίνει κανείς διάφορα χρήσιμα πράγματα:
Χώρες όπως η Αλγερία, η Σαουδική Αραβία, η Αίγυπτος, το Μαρόκο και οι Φιλιππίνες προσπαθούν πλέον να στοκάρουν σιτηρά ανεβάζοντας τις τιμές. Η Αλγερία, για παράδειγμα, ψώνισε επειγόντως σιτάρι πληρώνοντας «καπέλο» 8 % σε σχέση με πριν από είκοσι μέρες, ενώ για τους εμπόρους της Τουρκίας η αύξηση έφτασε στο 10 %.
Κι από την άλλη η Ρωσία και το Βιετνάμ επέβαλλαν περιορισμούς στις εξαγωγές σιτηρών και ρυζιού αντιστοίχως, διότι καλή η κονόμα αλλά κινδυνεύεις να βρεθείς με γεμάτο το πορτοφόλι και άδειο το στομάχι. Και να πας σαν τον Τσαουσέσκου…
Το ρεπορτάζ των Financial Times σημειώνει επίσης ότι φέτος είναι καλή η σοδειά, σε αντίθεση, ας πούμε, με το 2008 όταν η ξηρασία ανέβασε τις τιμές και ξέσπασαν τότε ταραχές στον αναπτυσσόμενο κόσμο.
Προσθέτει όμως η εφημερίδα ότι η απαγόρευση των εξαγωγών στα σιτηρά εκ μέρους της Ρωσίας το 2010, είχε ως αποτέλεσμα να ξεφύγουν και πάλι οι τιμές και να προκύψει η Αραβική Άνοιξη.
Εκείνη την εποχή, βέβαια, δεν είχαν παίξει το παιχνιδάκι τους μόνο οι Ρώσοι αλλά και οι σπεκουλαδόροι που τοποθέτησαν τα κέρδη τους από τη φούσκα των ακινήτων στη διεθνή αγορά τροφίμων. Και κονόμησαν ένα σκασμό λεφτά, αλλά ο δόλιος ο Αιγύπτιος από εκεί που χρειαζόταν μισό δολάριο την ημέρα για να γεμίσει το στομάχι του, ξαφνικά ήθελε ένα δολάριο. Και πού να το βρει; Πάρε λοιπόν μια επανάσταση και μιαν Αραβική Άνοιξη να σου βρίσκεται…
Εν κατακλείδι; Εν κατακλείδι, η κερδοσκοπία αφενός και ο προστατευτισμός από την άλλη παραμονεύουν για να μας αδειάσουν την τσέπη και την κατσαρόλα. Ο κορωνοϊός τους δίνει την τέλεια αφορμή για να το πράξουν και η κακή μας η μοίρα διόλου δεν τους συγκινεί. Κι αν τα καταφέρουν, από αυτό το ένα δισεκατομμύριο εξακόσια εκατομμύρια πεινασμένους θα δούμε αρκετό κόσμο και στη χώρα μας…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
