βάλει σε διατίμηση πριν είναι αργά).
Το κάνουμε για την υγεία όλων μας, επειδή έχουμε εμπιστοσύνη στους επιστήμονες και όχι στο υποτιθέμενο «επιτελικό κράτος», που ακόμα και την ύστατη στιγμή προτιμά να ξοδεύει σε καύσιμα για πτήσεις F16, παρά σε κλίνες ΜΕΘ και μέσα ατομικής προστασίας για τους υγειονομικούς.
Μην κοιτάτε τώρα που συμμορφωνόμαστε στη στρατιωτικοποίηση της καθημερινότητας, τα συνεχή αστυνομικά μπλόκα και την ντε φάκτο απαγόρευση του συνέρχεσθαι. Το κάνουμε μέχρι να περάσει η μπόρα της πανδημίας. Μην κοιτάτε τώρα που καταπίνουμε σχεδόν αμάσητο όλο το ξήλωμα στοιχειωδών κανόνων του εργατικού δικαίου, εφόσον δίνεται εμμέσως λευκή επιταγή στους εργοδότες να αναστέλλουν και να τροποποιούν συμβάσεις εργασίας, με αντίβαρο εξαγοράς τα 800 ευρώ το δίμηνο, κρατικός μποναμάς για τον κορονοϊό, και συγχωροχάρτι για τους εργοδότες που μπορούν να οργιάζουν.
Μην κοιτάτε τώρα που δεν μιλάμε, λουφάζουμε κι εργαζόμαστε από τα σπίτια μας, όσοι ακόμα έχουμε δουλειά ή διακινδυνεύουμε διπλά την υγεία και την ασφάλειά μας σε θέσεις εργασίας που ήταν ανέκαθεν κακοπληρωμένες και υποτιμημένες και τώρα είναι επιπλέον επικίνδυνες και εξουθενωτικές. Δεν μασάμε με τα υποκριτικά χειροκροτήματα στους «μαχητές της πρώτης γραμμής» υγειονομικούς ούτε στους «αφανείς ήρωες» εργαζόμενους στην καθαριότητα, στα καταστήματα τροφίμων, στις μεταφορές και ντελίβερι. Δεν ξεχνάμε ότι ο υπουργός Υγείας δεν εδέησε καν να δεχτεί την αντιπροσωπεία των νοσοκομειακών γιατρών, που κάνουν επείγουσα έκκληση για μαζικές προσλήψεις, ΜΕΘ, εξοπλισμό και τεστ, και μόνο σήμερα μετά τη γενική κατακραυγή ανακοίνωσε ότι θα τους δει, με τηλεδιάσκεψη.
Μην κοιτάτε που βγάζουμε το άχτι μας στα σόσιαλ μίντια, γκρινιάζοντας στους διαδικτυακούς μας «φίλους» και ακολούθους. Μόνη μας παρηγοριά είναι το μαύρο χιούμορ στο διαδίκτυο, ενώ κατά τα άλλα έχουμε σαλπίσει σιωπητήριο, υπακούοντας πειθήνια σε όλα τα μέτρα, ακόμα και αυτά που μας φαίνονται ολοκληρωτικά και ύποπτα, και αφήνουν παρακαταθήκες για ένα ακόμα πιο αυταρχικό, οργουελικό καθεστώς επιτήρησης και τιμωρίας.
Τώρα σφίγγουμε τα δόντια και κάνουμε υπομονή. Αλλά... θα λογαριαστούμε μετά. Αυτό λέει το δημοφιλές hashtag (#) που χρησιμοποιούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όσοι ασκούν κριτική στην πολιτική της κυβέρνησης και του κράτους για την αντιμετώπιση του κορονοϊού, αλλά δεν θέλουν να υπονομεύσουν τώρα τη συλλογική προσπάθεια καταπολέμησης της πανδημίας.
Οι ακόλουθοι του #θα_λογαριαστούμε_μετά βάζουν στον πάγο τις διαφορές με τον πολιτικό και ιδεολογικό αντίπαλο, πατάνε pause στην πάλη των τάξεων και στο ανταγωνιστικό κίνημα και μένουν στα άσφαιρα λεκτικά πυρά και τις καταγγελίες, αφού έτσι κι αλλιώς από πράξεις δεν προκάνουμε, τώρα που τα σκιάζει όλα η φοβέρα του Covid-19.
Δεν μας παίρνει να κουνάμε το δάχτυλο σε όσους μας λένε να αφήσουμε στην άκρη τους άλυτους λογαριασμούς. Κι ας είναι σαν να μας λένε να λένε σκύψε τώρα το κεφάλι, κλείσε τη μύτη και κατάπιε το φάρμακο, σκάσε τώρα και κολύμπα, και όσοι δεν πνιγούμε τα βρίσκουμε. Αν το φάρμακο ήταν λάθος, αν δόθηκε αργά ή δεν δόθηκε σε όλους, αν σε βάλανε να το πληρώσεις από την τσέπη σου και πέταξαν το μπαλάκι στην ατομική ευθύνη του καθένα, εφόσον τα τεστ «δεν φτάνουν για όλους» (ούτε οι κλίνες στα νοσοκομεία, ούτε οι αναπνευστήρες, ούτε καν οι μάσκες)... Για όλα αυτά #θα_λογαριαστούμε_μετά. Ίσως έχουν δίκιο όσοι μας το λένε αυτό, εξάλλου κανένας δεν έχει τώρα έτοιμες απαντήσεις.
Όμως αυτό δεν παύει να μας θυμίζει τον αξέχαστο Ζήκο του Χατζηχρήστου: «Κρατάτε με ρε, κρατάτε με» φωνάζει, απειλώντας στα λόγια τον νταή Νίκο Ρίζο, ότι θα του δείξει αυτός. Μόνο που κανένας δεν τον πιστεύει, ούτε καν ο ίδιος τον εαυτό του, αφού ο φοβητσιάρης μπακαλόγατος μόνο στα ψέματα μαλώνει, ποτέ στ’ αλήθεια.
Αν θέλουμε να πάρει στα σοβαρά η κυβέρνηση τις προειδοποιήσεις των #θα_λογαριαστούμε_μετά, ας ξεκινήσουμε πείθοντας εμείς οι ίδιοι τους εαυτούς μας, προετοιμαζόμενοι συλλογικά από τώρα γι’ αυτό το περιβόητο «μετά».
Αφροδίτη Τζιαντζή / efsyn