Σάββατο 14 Μαρτίου 2020

Ο κουμμουνιστικός ιός και άλλαι ιστορίαι

Όταν ο κορωνοϊός αλλάζει τις πολιτικές ισορροπίες

Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Κάθονταν ο Μαρξ χιλιάδες ώρες κι έσπαζε την κεφάλα για να γράψει το «Κεφάλαιο». Έτρεχε κωλοπιλάλα ο Λένιν με την κόκκινη σημαία για να ξεσηκώσει τους προλετάριους. Σήκωνε ψηλά τη γροθιά ο Μπερλινγκουέρ για μια νέα, ανθρώπινη και προοδευτική Ευρώπη. Και τι καταλάβανε; Μαύρη μαυρίλα παντού, νικητές οι φιλελέδες, κυβέρνηση οι τράπεζες και τα χρηματιστήρια και..
ο κόσμος ο απλός, μεροκαματιάρης, ο γαμημένος ο λαουτζίκος σε κουβά βαθύ σαν μνήμα. Ώσπου ήρθε ένας ιός πιο κουμμουνιστικός κι απ’ το σφυροδρέπανο ακόμη να φέρει τα πάνω κάτω και να ρίξει στον καπιταλισμό μια φάπα πιο σβουριχτή και από εκείνες τις αλησμόνητες που εισέπραττε ο Αλέκος Τζανετάκος στις κωμωδίες του παλιού ελληνικού σινεμά!
Διαβάστε λοιπόν και σημειώσατε κι ύστερα θα σας πω ποιος τα γράφει τα κάτωθι:

«Οι τράπεζες, υποστηριζόμενες από τις κυβερνήσεις, θα πρέπει να προσφέρουν χαμηλότοκα δάνεια και να κάνουν τα στραβά μάτια στις καθυστερήσεις πληρωμών από τις επιχειρήσεις εκείνες που πλήττονται από τον κορωνοϊό. Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να εγγυηθούν ότι όλοι οι εργαζόμενοι της gig economy (σ.σ.: πιο γνωστής στα μέρη μας ως sharing economy) και οι ωρομίσθιοι δεν θα βρεθούν χωρίς εισόδημα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Αυτά και άλλα μέτρα όπως η μείωση της φορολογίας στα χαμηλά εισοδήματα θα αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη και θα βοηθήσουν τόσο τους εργαζόμενους όσο και τις επιχειρήσεις που βρίσκονται εν κινδύνω».
Τα προσέξατε τι γράφει παλικάρια μου; Τα προσέξατε καλά; Μήπως γράφει να μειωθούν οι φόροι στους πλουσίους, για να επενδύσουν και να δημιουργηθούν καινούριες δουλειές και να φάνε ψωμάκι τα γίδια; Όχι κουκλίτσα μου, αυτά ήτανε λαστ γίαρ που έλεγε κι η διαφήμιση. Αυτά ήταν για εκείνες τις εποχές που τα κορόιδα το τρώγανε αμάσητο το μήνυμα και βροντοφωνάζανε Μέηκ Αμερικα Γκρέητ Εγκέην και Μέηκ Γκρις Γκρέητ Εγκέην. Τώρα που έκλασε η νύφη (ή μάλλον που έβηξε η νύφη, όπως έγραψε κι ένας γάτος στο τουίτερ), σχόλασε ο γάμος. Τώρα που η υπόθεση δεν είναι ένα πενηντάρικο κάτω ένα πενηντάρικο κάτω, αλλά είναι ζωής και θανάτου (ζωής και θανάτου Μήτσο, σε σένα το λέω), τώρα ξύπνησε το πνεύμα του Βλαδίμηρου (Ουλιάνωφ όχι Πούτιν) στο κρανίο των Αμερικανών αρθρογράφων πρώτης γραμμής.
Γιατί Αμερικανός αρθρογράφος πρώτης γραμμής, o Ίαν Γκόλντιγκ, τα κατέθεσε όλα τα ανωτέρω στους χθεσινούς New York Times, σε άρθρο γνώμης υπό τον τίτλο «Μπορούμε να σταματήσουμε μια ύφεση εξαιτίας του κορωνοϊού;». Γιατί ψάχνονται εκεί στην πέρα ακτή του Ατλαντικού, αφεντικά είναι, τη γουστάρουν την αυτοκρατορία τους και δεν θέλουν να τη δουν να γκρεμίζεται σαν φούρνος διαιτητή που δεν έκανε τα χατίρια στο κύκλωμα. Να δώσουμε κάτι σου λένε και να το δώσουμε γρήγορα, γιατί έτσι και μας πάρει η κατρακύλα δεν θέλει και πολύ να στηθούν ικριώματα και να επαναληφθεί το 1789. Και όταν περάσει η μπόρα, η καταιγίδα, ο τυφώνας βλέπουμε πάλι πως θα τα πάρουμε όλα πίσω. Αλλά ως τότε όλοι μαζί με μια φωνή:
Αβάντι πόπολο μπαντιέρα ρόσα!

Υ.Γ.: Όπως γράφτηκε δεξιά αριστερά, έτοιμη είναι και η ελληνική κυβέρνηση να επιτάξει ιδιωτικά νοσοκομεία για να ανακουφίσει από το φόρτο του κορωνοϊού το ΕΣΥ. Να τα βλέπουν αυτά κάτι κοράκια μαύρα με νύχια γαμψά που πριν από μερικούς μήνες οραματίζονταν κλείσιμο και γκρέμισμα δημόσιων νοσοκομείων…

- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr