όποια κυβέρνηση ακολουθήσει στα επόμενα αρκετά χρόνια. Οι απόπειρες μεταναστών και προσφύγων να περάσουν στην Ευρώπη θα παρουσιάζουν αυξομειώσεις, αλλά δεν θα κοπούν. Είναι ανθρωπίνως αδύνατον να ισχυριστεί κάποιος ότι τα σύνορα της Ευρώπης από το Καστελλόριζο έως τη Βαλτική ή –σε μια πιο ευρύτερη γεωγραφική περιοχή– έως το Μουρμάνσκ μπορεί να αποτελέσουν ένα αδιαπέραστο τείχος. Ως εκ τούτου, το ελληνικό κράτος, η πολιτεία, θα πρέπει να οργανωθεί, ώστε να αποκτήσει μια συγκροτημένη μεταναστευτική πολιτική και μια πραγματικά λειτουργική υπηρεσία ασύλου. Η κυβέρνηση αντιλήφθηκε το λάθος της να καταργήσει το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής και, αφού το επανίδρυσε, αποπειράται να το καταστήσει σε έναν οργανισμό με πραγματικές αρμοδιότητες και, κυρίως, προϋπολογισμό και δυνατότητες.
Βεβαίως η κυβέρνηση (και πραγματικά η όποια κυβέρνηση) είναι αναγκασμένη να κινείται σε ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο, όπου οι βόρειες χώρες αντιλαμβάνονται την Ελλάδα ως τον εξωτερικό δακτύλιο της Ε.Ε. που οφείλει να λειτουργεί ως ένα αδιαπέραστο τείχος, αλλά και να διατηρεί στο έδαφός της όποιον κατατρεγμένο κατορθώνει να περάσει τα σύνορα. Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει μια πραγματική αποθήκη ανθρώπων δίχως καμία ελπίδα για το μέλλον. Οι εταίροι γνωρίζουν πολύ καλά, επίσης, ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μεταμνημονιακή εποπτεία, οπότε τα περιθώρια κινήσεων είναι πολύ περιορισμένα. Πρόκειται προφανώς για μια στάση υποκριτική, καθώς την ίδια στιγμή οι ανεπτυγμένες οικονομίες της Δύσης απορροφούν τα καλύτερα μυαλά. Το δίλημμα για την Ελλάδα είναι, λοιπόν, πολύ σαφές. Ή θα επιμείνει σε μια σωστή, αλλά αμιγώς συγκυριακή, πολιτική αποτροπής και μόνον των προσφυγικών ροών ή θα καταρτίσει μια εθνική πολιτική η οποία θα προσκομίσει οφέλη. Ναι, σύνορα υπάρχουν, πίσω από αυτά όμως πρέπει να υπάρχει και ένα κράτος που θα αξιοποιήσει και τις μεταναστευτικές ροές. Η Ελλάδα πρέπει και μπορεί να εντάξει κάποιους ανθρώπους, όσους αντέχει. Οτιδήποτε άλλο είναι ουτοπία ή ψέμα που εξυπηρετεί πρόσκαιρες πολιτικές ατζέντες και προσωπικές μωροφιλοδοξίες.
Bασίλης Νέδος / Καθημερινή