Ο αγωνιστής της Αριστεράς Μανώλης Γλέζος, άφησε σήμερα την τελευταία του πνοή. Την Τρίτη 17 Μαρτίου είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο «Ερρίκος Ντυνάν» με συμπτώματα γαστρεντερίτιδας ενώ η αιτία του θανάτου του αποδίδεται σε καρδιακή ανεπάρκεια.
Με Κοινή Υπουργική Απόφαση, ύστερα από πρόταση του προέδρου της Βουλής, Κώστα Τασούλα, η κηδεία του θα γίνει..
δημοσία δαπάνη.
Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε το 1922 στην Απείρανθο της Νάξου.
Ήταν πολιτικός της Αριστεράς, μάχιμος μέχρι την τελευταία στιγμή και ήρωας της Εθνικής Αντίστασης, δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Μαζί με τον Λάκη Σάντα υπήρξαν οι πρωταγωνιστές μίας εκ των πρώτων αντιστασιακών πράξεων στην κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατεβάζοντας τη νύχτα της 30ής προς 31ης Μαΐου 1941 τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης, στην Αθήνα.
Το 2017, αποκάλυψε σε διεθνές συνέδριο το «μυστικό» γιατί σε μεγάλη ηλικία παρέμενε έφηβος, λέγοντας πως ζούσε και για τους συντρόφους του που χάθηκαν.
«Γι' αυτούς που δεν υπάρχουν πια. Πριν από κάθε μάχη μαζευόμαστε και κουβεντιάζαμε. Και λέγαμε: Εάν εσύ ζεις, μη με ξεχάσεις. Εάν εσύ δε σε βρει το βόλι, όταν συναντάς τους ανθρώπους στο δρόμο, θα λες καλημέρα κι από μένα. Κι όταν πίνεις κρασί θα πίνεις κρασί κι από μένα.
»Κι όταν ακούς τον παφλασμό των κυμάτων, θα τον ακούς και για μένα. Κι όταν ακούς τον άνεμο, να περνάει μέσα από τα φύλλα, κι ακούς το θρόισμα του ανέμου, θα το ακούς και για μένα. Κι όταν χορεύεις, θα χορεύεις και για μένα! Μπορώ να ξεχάσω αυτόν τον κόσμο, είναι δυνατόν;»
Με Κοινή Υπουργική Απόφαση, ύστερα από πρόταση του προέδρου της Βουλής, Κώστα Τασούλα, η κηδεία του θα γίνει..
δημοσία δαπάνη.
Ο Μανώλης Γλέζος γεννήθηκε το 1922 στην Απείρανθο της Νάξου.
Ήταν πολιτικός της Αριστεράς, μάχιμος μέχρι την τελευταία στιγμή και ήρωας της Εθνικής Αντίστασης, δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Μαζί με τον Λάκη Σάντα υπήρξαν οι πρωταγωνιστές μίας εκ των πρώτων αντιστασιακών πράξεων στην κατεχόμενη Ελλάδα την περίοδο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, κατεβάζοντας τη νύχτα της 30ής προς 31ης Μαΐου 1941 τη σημαία της Ναζιστικής Γερμανίας από τον ιστό του βράχου της Ακρόπολης, στην Αθήνα.
Το 2017, αποκάλυψε σε διεθνές συνέδριο το «μυστικό» γιατί σε μεγάλη ηλικία παρέμενε έφηβος, λέγοντας πως ζούσε και για τους συντρόφους του που χάθηκαν.
«Γι' αυτούς που δεν υπάρχουν πια. Πριν από κάθε μάχη μαζευόμαστε και κουβεντιάζαμε. Και λέγαμε: Εάν εσύ ζεις, μη με ξεχάσεις. Εάν εσύ δε σε βρει το βόλι, όταν συναντάς τους ανθρώπους στο δρόμο, θα λες καλημέρα κι από μένα. Κι όταν πίνεις κρασί θα πίνεις κρασί κι από μένα.
»Κι όταν ακούς τον παφλασμό των κυμάτων, θα τον ακούς και για μένα. Κι όταν ακούς τον άνεμο, να περνάει μέσα από τα φύλλα, κι ακούς το θρόισμα του ανέμου, θα το ακούς και για μένα. Κι όταν χορεύεις, θα χορεύεις και για μένα! Μπορώ να ξεχάσω αυτόν τον κόσμο, είναι δυνατόν;»