Οι παρενέργειες του Κορωνοϊού θα είναι φρικτές για τον κοινωνικό ιστό, όταν – ελπίζουμε όλοι γρήγορα – ο εφιάλτης περάσει.
Την ώρα που ο κάθε ανεύθυνος θυμάται ότι «χάλασαν τα.. υδραυλικά» στο εξοχικό του, ή πετάει γάντια και μάσκες – με ό,τι αυτά κουβαλάνε πάνω τους – στο δρόμο, ο ιός σκοτώνει, αρρωσταίνει και μας κλείνει ακόμη περισσότερο στα καβούκια μας – τους υπόλοιπους.
Οι κατηγορίες των εργαζομένων που θα πάρουν 400 και 400 ευρώ αυγαταίνουν αφού όλοι καταλαβαίνουν ότι κανείς δεν μπορεί να δουλέψει στις συνθήκες που έχουν επιβληθεί.
Την ίδια ώρα που ο καθένας «σκοτώνει» τις ώρες της καραντίνας του με βιβλία, μουσική, ταινίες, δωρεάν θεατρικές παραστάσεις, όλα online τα θέατρα, τα σινεμά, τα βιβλιοπωλεία, οι μουσικές σκηνές, τα μουσεία, οι πολιτιστικοί σύλλογοι, ό,τι έχει να κάνει με την «παραγωγή» πολιτισμού παραμένουν λουκεταρισμένα.
Χιλιάδες ηθοποιοί στην ανεργία. Ούτε τα θέατρα, ούτε τα καφέ που δούλευαν – δεύτερη δουλειά – οι περισσότεροι ανοιχτά.
Τα σινεμά το ίδιο, σαφώς λιγότεροι εργαζόμενοι αλλά άνθρωποι με υποχρεώσεις κι αυτοί.
Τα βιβλιοπωλεία ίσως διασώζονται ελαφρώς από τις μέσω διαδικτύου παραγγελίες αλλά οι άνθρωποι που εργάζονταν σε αυτά, επίσης στην καραντίνα τους.
Πόσοι από όλους αυτούς θα έχουν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους στο τέλος του μήνα, αυτού και του επόμενου; Οι ζωγράφοι, οι χορευτές, οι σκηνογράφοι, οι σκηνοθέτες, οι γλύπτες, οι μοντέρνοι εικαστικοί; (για να πω μερικές από τις πολλές κατηγορίες καλλιτεχνών!)
Συναυλίες ακυρώνονται, όπως και κάθε δημόσιο θέαμα. Κι εκεί μερικές ακόμη χιλιάδες άνεργοι επί της ουσίας, τηρούν την καραντίνα τους χωρίς προοπτική για την επομένη μέρα.
Η Ελλάδα δεν είναι καμιά πλούσια χώρα, αλλά ο θησαυρός της είναι ο πολιτισμός. Ο σύγχρονος πολιτισμός χρειάζεται μια γενναία στήριξη για να υπάρχει την επόμενη μέρα.
Ναι μπορεί, μέσα στη ζοφερή ατμόσφαιρα που ζούμε, και όλοι λέμε ότι μοιάζει με ταινία ή βιβλίο επιστημονικής φαντασίας, να γεννηθούν σπουδαία έργα. Αυτό γίνεται ιστορικά στην ιστορία της τέχνης.
Οι δυσκολίες δίνουν έμπνευση και κουράγιο σε δημιουργούς να μετατρέψουν τις μέρες που περνάνε σε καραντίνα σε κάποιας μορφής έργο τέχνης.
Όμως αν δεν στηριχτούν οικονομικά, οι καλλιτέχνες και όσοι συντηρούν τα πολιτιστικά δρώμενα η επόμενη μέρα θα βρει λιγότερους να μπορούν να δουλέψουν.
Μπορεί να ακούγεται «πολυτέλεια» στα αυτιά κάποιων αλλά η στήριξη του Πολιτισμού είναι εξίσου σημαντική για να λειτουργήσει και πάλι η κοινωνία μας μετά τη λαίλαπα.
Άλλωστε με «προϊόντα» πολιτισμού οι θλιβερές μέρες της καραντίνας μας γίνονται πιο ανθρώπινες, πιο γεμάτες και λίγο πιο ουσιαστικές.
Σήμερα πρέπει να τονωθούν οι άνθρωποι της Υγείας, για να μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες σε όποιον πολίτη τις έχει ανάγκη.
Πρέπει όμως να στο τέλος κάθε ημέρας οι πολιτικοί που αποφασίζουν να έχουν στο μυαλό τους και τον Πολιτισμό. Αυτός δίνει την ταυτότητα της κοινωνίας και δεν πρέπει, μετά την κρίση, να έχουμε χάσεις την «ταυτότητά» μας.
Γιάννης Καφάτος / viewtag
