Μας έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι - Αντίο, Αλμπέρ Ουντερζό

“Είναι τρελοί αυτοί οι έγκλειστοι”, θα μπορούσαν να φώναζαν οι ήρωες του Γκοσινί και του Ουντερζό, εάν οι δύο ιδιοφυείς δημιουργοί είχαν την ευκαιρία να φτιάξουν ένα ακόμη Αστερίξ που θα έπαιζε στα χρόνια μιας - γαλατικής- πανδημίας. Αλλά “Αστερίξ τέλος”, καθώς μας αποχαιρέτησε σήμερα και ο Ουντερζό, πλήρης ημερών, σχεδόν μισό αιώνα μετά τον Γκοσινί.
Ο μεγάλος γάλλος σκιτσογράφος,.. που μας έμαθε να αγαπάμε τους Γαλάτες, τους τσεβδούς πειρατές και τη μύτη της Κλεοπάτρας δεν πέθανε από κορωνοϊό. Κουράστηκε στα 92 του κι έκλεισε τα μάτια του. Τουλάχιστον τρεις γενιές, που μιλάνε 100 διαφορετικές γλώσσες και διαλέκτους, θα τον αποχαιρετήσουν με αγάπη, αφού μας χάρισε πολύ γέλιο, μας έμαθε - κάποιου είδους- Ιστορία και να χαρακτηρίζουμε τους παράφωνους φίλους μας “Κακοφωνίξ”.
Πέρασα μισή - ευχάριστη- ώρα να ψάχνω στην ακατάστατη βιβλιοθήκη μου μερικά τεύχη του Αστερίξ, που τη γλίτωσαν από τα ανίψια, τα βαφτιστήρια και τα φιλαράκια τους. Και βρήκα τον “Αστερίξ στην Ισπανία”. Σαν τον Πέπε κι εγώ, κρατάω πεισματικά την αναπνοή μου, και επιμένω ότι θα βγούμε κι από αυτό το κακό, πιο δυνατοί, πιο καλοί άνθρωποι και με την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον επόμενο Ουντερζό.
Ψάξτε κι εσείς στο χάος σας, δεν μπορεί κάπου θα βρείτε ξεχασμένο τον Οβελίξ να καταβροχθίζει αγριογούρουνα, αφού έχει κατατροπώσει τους Ρωμαίους.

Κάκη Μπαλή / Aυγή