"Η απόλυτη μονοχρωμία του..
τηλεοπτικού περιεχομένου, δημόσιου και ιδιωτικού, γύρω από τη νέα προσφυγική κρίση, η εξαφάνιση κάθε άποψης και θέσης που διαφέρει έστω και λίγο από το κυβερνητικό «πολεμικό» αφήγημα, η υπερ-προβολή του προσφυγικού / μεταναστευτικού ως το «νέο Έπος» που καλείται να γράψει το έθνος στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα, αποτελούν δημοσιογραφικό έργο, το οποίο ήδη φαίνεται να αφήνει το βαθύ μαύρο αποτύπωμά του στην ελληνική κοινωνία.
Το μελανόχρωμο περιεχόμενο δελτίων ειδήσεων και «ενημερωτικών» εκπομπών είναι αποτέλεσμα «δημοσιογραφικής» αξιολόγησης, σύμφωνα με την οποία γεγονότα και εξελίξεις όπως επιθέσεις σε Έλληνες και ξένους δημοσιογράφους, σε μέλη ΜΚΟ, ακόμα και δημόσιες παρεμβάσεις κομμάτων, φορέων, αιρετών απλά δεν υπάρχουν… Η απόκρυψη ειδήσεων που δεν υπηρετούν το κυβερνητικό αφήγημα αποτελεί τη νέα εφιαλτική πραγματικότητα που υπονομεύει το δημοκρατικό δικαίωμα στην αξιόπιστη ενημέρωση. Αντίθετα υπερτονίζονται και μεγιστοποιούνται συγκεκριμένα γεγονότα και καταστάσεις που εξυπηρετούν την κυβερνητική προπαγάνδα και τις επιδιώξεις επικίνδυνων για την Δημοκρατία στοιχείων.
Ίδιας μορφής εργαλειοποίηση καταγράφεται και για την κορυφαία υγειονομική κρίση με τον κορονοϊό. Ο τηλεοπτικός ανταγωνισμός δείχνει να εξαντλείται στο ποια μουσική υπόκρουση των «ρεπορτάζ» θα ακουστεί πιο τρομολαγνική στα αυτιά του τηλεθεατή, πώς θα επιτευχθεί πληρέστερα η διασπορά του φόβου.
Όταν ακόμα και η ΕΡΤ φτάνει στο σημείο να εξαφανίζει δημόσιες παρεμβάσεις θεσμικών παραγόντων της χώρας, ακόμη και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γίνεται πασιφανές ότι αυτή που νοσεί πλέον βαριά είναι η ενημέρωση.
Για τη Συσπείρωση Δημοσιογράφων - Δούρειος Τύπος η αξία της δημοσιογραφίας μεγεθύνεται από τις απαιτήσεις των καιρών. Τιμάται από την αξιοπρέπεια των συναδέλφων. Αναδεικνύεται από την προσήλωση στην πολυφωνία και τη δεοντολογία.
ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ – ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΤΥΠΟΣ"
