Οποιος -επίσης θέλει- διαλέγει το..
άλλο βίντεο. Οπου Έλληνες βρίζουν και λοιδωρούν μια βάρκα γεμάτη γυναικόπαιδα, λέγοντας σε μια έγγυο ότι "ήξερε να ανοίγει τα πόδια της" και πως "είσαι έγγυος; στα @ρχίδι@ μας" εν μέσω γελώτων και επιδοκιμασιών. Και εδώ, όποιος πάλι θέλει το γενικεύει και λέει "έτσι είμαστε, έτσι είναι οι νησιώτες".
Το πολύ δύσκολο είναι να μην διαλέξεις. Και να δεις και τα δύο βίντεο για ακριβώς αυτό που είναι. Το ένα μια περίπτωση κάποιου, (αγνώστου; πράκτορα; προβοκάτορα;) ο οποίος ξέρει ελληνικά (άρα; ήταν στην Ελλάδα; έφυγε; τώρα θέλει να ξαναμπεί; είναι μήπως δουλέμπορος; όλα δηλαδή ύποπτα) και βρίζει χυδαία. Χωρίς αυτό όμως να μπορεί να γενικευθεί, ούτε να εκπροσωπήσει κάθε ένα στην "απο εκεί" πλευρά των συνόρων. Που δεν είναι όλοι "εισβολεις", που δεν είναι όλοι πράκτορες και τζιχαντιστές, που οι περισσότεροι είναι απλά εξαθλιωμένοι που ζητούν μια καλύτερη μοιρα.
Το ίδιο και στο βίντεο από Ελλάδα. Δεν μπορείς να γενικεύσεις την χυδαιολογία ενός. Δεν μπορείς να πεις πως την εξάντληση που νιώθουν οι νησιώτες από το μεταναστευτικό και προσφυγικό ζήτημα, το αίσθημα μοναξιάς και απουσίας ενός κράτους (και πριν και τώρα), μεταφράζεται σε "εκφασισμό". Ούτε το ότι ένας-δύο-πέντε-δέκα το κάνουν απανθρωπιά, αυτό ισχύει για όλους.
Αλλά δεν είναι εποχή για σύνθετες σκέψεις. Δεν είναι εποχή προφανώς για σύνθετες λύσεις. Δεν είναι εποχή για δίκαιο, ή λογικό. Το πιο απλό για όλους μας είναι να γενικεύσουμε και να απλουστεύσουμε. Άλλοι για να βλέπουν τη χώρα ως "μόνιμο θύμα" και τους ερχόμενους ως "εισβολεις που θέλουν να μας εξισλαμίσουν". Άσχετο βέβαια ότι όλοι αυτοί το μόνο που κάνουν είναι να διασχίζουν τη χώρα για να φύγουν. Άλλοι βλέπουν τους ερχόμενους όλους ως κατατρεγμένους και ζητούν να παρασχεθεί -πάλι σε όλους- το διεθνές δικαίωμα προστασίας, αλλά χωρίς να απαντούν πως θα γίνει αυτό από μια χώρα με τα δικά μας προβλήματα, και τη δεδομένη ανικανότητα να φροντίσουμε τον εγχώριο πληθυσμό. Αδυνατώντας δηλαδή να δουν πως πρακτικά και οργανωτικά και χρηματοδοτικά υπάρχουν όρια.
Τελικά τι μένει; Μια χώρα που πλέον ακροβατεί. Μεταξύ αφασίας και εθνικισμού. Μεταξύ "πολεμικής" ατμόσφαιρας όπου πολλοί μας διαβεβαιώνουν ότι "μας κάνει πόλεμο η Τουρκία", επειδή έχουν μαζευτεί προφανώς με τουρκική παρότρυνση μερικές χιλιάδες στον Έβρο, και μεταξύ ιαχών ότι γεμίσαμε "ακροδεξιούς".
Το ότι η ίδια η Τουρκία είχε διοχετεύσει σχεδόν ένα εκατομμύριο εξαθλιωμένους το 2015 στη χώρα μας, οι οποίοι μπήκαν και έφυγαν προς Γερμανία και Δανία και Σουηδία κλπ τι ήταν; Χίλιες φορές πόλεμος;
Το ότι τότε, το 2015, όταν τα Σκόπια εκλεισαν τα σύνορα κάποια στιγμή, και είχαν ξεμείνει στην Ειδομένη μερικες χιλιάδες στη λάσπη και εκλιπαρούσαν να ανοίξουν τα σύνορα, και τους έδερναν και τους πετούσαν δακρυγόνα οι Σκοπιανοί το θυμάται κανείς; Δηλαδή τότε γίνονταν ακριβώς τα ίδια, αλλά εμείς είμαστε από την "άλλη" πλευρά, αυτοί δηλαδή που έμμεσα σπρώχναμε τους εξαθλιωμένους να φύγουν; Και οι "απέναντι" τους εμπόδιζαν;
Κανείς δεν θυμάται, απλώς παίζονται στην προβληματική μας μνήμη πολλά μικροκομματικά και βέβαια και διεθνή παιχνίδια. Με πιόνια τους ίδιους εξαθλιωμένους, με πιόνια και εμάς τώρα. Τα υπόλοιπα στο επόμενο βίντεο, όποιο πάλι ο καθένας επιλέξει.
- από το fb του Χρήστου Κτενά
