Ήταν επίσης ολιγαρκής και λιτός στη ζωή του ενώ θα μπορούσε και χρήματα να έχει και να ζήσει μια πολύ άνετη οικονομικά ζωή.
Θυμάμαι όταν είχαμε συναντηθεί πριν καμιά 30αριά χρόνια και του ζήτησα το τηλέφωνό του.
Έβγαλε και μου έδωσε κάτι που έμοιαζε με κάρτα. Είχε πάνω τα στοιχεία του τυπωμένα. Όνομα, επώνυμο, διεύθυνση κατοικίας και..
το τηλέφωνο γραμμένο χειρόγραφα.
- Ξέρεις τι είναι αυτό; μου λέει
- Κάρτα, απαντάω. Αλλά γιατί δεν τύπωσες και το τηλέφωνο;
- Δεν είναι κάρτα. Από τις επιστολές που μου στέλνουν κόβω εκεί που γράφει τα στοιχεία μου και προσθέτω το τηλέφωνο. Έτσι φτιάχνω τις δικές μου κάρτες.
Τι ήταν για τον Μανώλη να τυπώσει κάρτες; Τίποτα Αλλά ο Μανώλης ήταν από εκείνη τη γενιά που πέρασε μέσα από φωτιά κι από σίδερο και δεν άφηνε τίποτα να πάει χαμένο. Είχε μάθει να επιβιώνει χωρίς να θέλει πολλά. Κι ότι του έλειπε το έβρισκε αξιοποιώντας τα πάντα. Και κυρίως εκείνα που ο σημερινός άνθρωπος ούτε που τα προσέχει.
Είχαν τον δικό τους πλούτο αυτοί οι άνθρωποι.
- από το fb του δημοσιογράφου -αρχισυντάκτη πολιτιού της ΕφΣυν, Γιώργου Πετρόπουλου
* Η Εφημερίδα των Συντακτων αφιέρωσε όλο το πρωτοσέλιδό της, ενώ είχε και πολυσέλιδο αφιέρωμα, στον Μανώλη Γλέζο που έφυγε χθες από τη ζωή
