Ο κόσμος μας ζει, μάλλον από ό,τι φαίνεται, μια από τις χειρότερες στιγμές του. Η πανδημία του κορωνοϊού και τα μέτρα που λαμβάνονται εν καιρώ ειρήνης είναι αποκρουστικά, αλλά αναγκαία.
Ο ιός ο κορωνάτος είναι ταχύς, έξυπνος και εξελίσσεται προσβάλλοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο.
Φαντάσου ότι μέχρι και η..
Τουρκία – αναγκάστηκε μάλλον – ανακοίνωσε κρούσματα.
Ο φίλος μου ο Ροντόλφο που ζει στο Ούντινε της βορειοανατολικής Ιταλίας μου περιέγραψε στο τηλέφωνο την καθημερινότητά τους: Μας λένε να μένουμε στο σπίτι μας. Επιτρέπεται η έξοδος ενός ατόμου από κάθε σπίτι μόνο για ψώνια στο σούπερ μάρκετ και στο φαρμακείο. Η αστυνομία περιπολεί.
Πώς σας φαίνεται αυτή η «καθημερινότητα»;
Και εκεί που λες στα παιδιά να ακολουθούν τα μέτρα προφύλαξης και τα παιδιά σε ακούνε τσουπ, σου βγαίνει ο «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ» και απαιτεί να γίνει το δικό του ακόμη και σε χώρους που δεν επιτρέπεται.
Αυτός ο «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» είναι η χειρότερη μορφή ιού που κυκλοφορεί και μπορεί με την απύθμενη βλακεία πασπαλισμένη με ναρκισσισμό και άρρωστο εγωισμό να προκαλέσει μεγάλες βλάβες που κανένα εμβόλιο δεν μπορεί να τιθασεύσει και να θεραπεύσει.
Η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη από τέτοιους τύπους και τύπισσες που δεν υπολογίζουν τίποτα γιατί έχουν την αταλάντευτη βεβαιότητα ότι οι ίδιοι είναι «κάτι».
Τα «τίποτα» που νομίζουν ότι είναι «κάτι» δυναμιτίζουν κάθε κοινωνική συνοχή. Είναι διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων, και ευδοκιμούν σε όλους τους κομματικούς χώρους – κανένας δε μένει παραπονεμένος.
Ο φορέας που βγαίνει παγανιά και πάει για καφέ, ο καθένας που αψηφά τις όποιες οδηγίες δίνονται προς όλους μας γιατί «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ»; Αυτοί θα παραμείνουν επικίνδυνοι και μετά την αντιμετώπιση του κορωνοϊού.
Η κατάσταση δεν θέλει πανικό, ο φόβος δεν πρέπει να νικήσει. Ας ακολουθούμε όλοι τις οδηγίες που δίνονται κι ας μην συμπαθεί κάποιος τον Κικίλια.
Μπορεί να πήγε η καρδιά της μισής Αθήνας στην Κούλουρη με το μήνυμα της πολιτικής προστασίας που στις δέκα παρά το βράδυ έκανε τα τηλέφωνα να αλυχτάνε, όμως η ενημέρωση είναι σημαντική. Και κακώς δεν πήγε σε όλα τα τηλέφωνα.
Έχουμε πολλούς φόβους να τυρανάνε τις ζωές μας, συνειδητούς και ασυνείδητους.
Ας αφήσουμε τους ειδικούς να κάνουν τη δουλειά τους, ας ακούσουμε τις οδηγίες, ας διατηρήσουμε την αισιοδοξία, ας διατηρήσουν (όσοι το έχουν) το βιτριολικό τους χιούμορ. Ναι στην πλάκα, ναι και στην απομόνωση των «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ».
Γιάννης Καφάτος / viewtag.gr
Ο ιός ο κορωνάτος είναι ταχύς, έξυπνος και εξελίσσεται προσβάλλοντας όλο και περισσότερους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο.
Φαντάσου ότι μέχρι και η..
Τουρκία – αναγκάστηκε μάλλον – ανακοίνωσε κρούσματα.
Ο φίλος μου ο Ροντόλφο που ζει στο Ούντινε της βορειοανατολικής Ιταλίας μου περιέγραψε στο τηλέφωνο την καθημερινότητά τους: Μας λένε να μένουμε στο σπίτι μας. Επιτρέπεται η έξοδος ενός ατόμου από κάθε σπίτι μόνο για ψώνια στο σούπερ μάρκετ και στο φαρμακείο. Η αστυνομία περιπολεί.
Πώς σας φαίνεται αυτή η «καθημερινότητα»;
Και εκεί που λες στα παιδιά να ακολουθούν τα μέτρα προφύλαξης και τα παιδιά σε ακούνε τσουπ, σου βγαίνει ο «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ» και απαιτεί να γίνει το δικό του ακόμη και σε χώρους που δεν επιτρέπεται.
Αυτός ο «ξέρεις ποιος είμαι εγώ» είναι η χειρότερη μορφή ιού που κυκλοφορεί και μπορεί με την απύθμενη βλακεία πασπαλισμένη με ναρκισσισμό και άρρωστο εγωισμό να προκαλέσει μεγάλες βλάβες που κανένα εμβόλιο δεν μπορεί να τιθασεύσει και να θεραπεύσει.
Η καθημερινότητά μας είναι γεμάτη από τέτοιους τύπους και τύπισσες που δεν υπολογίζουν τίποτα γιατί έχουν την αταλάντευτη βεβαιότητα ότι οι ίδιοι είναι «κάτι».
Τα «τίποτα» που νομίζουν ότι είναι «κάτι» δυναμιτίζουν κάθε κοινωνική συνοχή. Είναι διαφόρων πολιτικών αποχρώσεων, και ευδοκιμούν σε όλους τους κομματικούς χώρους – κανένας δε μένει παραπονεμένος.
Ο φορέας που βγαίνει παγανιά και πάει για καφέ, ο καθένας που αψηφά τις όποιες οδηγίες δίνονται προς όλους μας γιατί «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ»; Αυτοί θα παραμείνουν επικίνδυνοι και μετά την αντιμετώπιση του κορωνοϊού.
Η κατάσταση δεν θέλει πανικό, ο φόβος δεν πρέπει να νικήσει. Ας ακολουθούμε όλοι τις οδηγίες που δίνονται κι ας μην συμπαθεί κάποιος τον Κικίλια.
Μπορεί να πήγε η καρδιά της μισής Αθήνας στην Κούλουρη με το μήνυμα της πολιτικής προστασίας που στις δέκα παρά το βράδυ έκανε τα τηλέφωνα να αλυχτάνε, όμως η ενημέρωση είναι σημαντική. Και κακώς δεν πήγε σε όλα τα τηλέφωνα.
Έχουμε πολλούς φόβους να τυρανάνε τις ζωές μας, συνειδητούς και ασυνείδητους.
Ας αφήσουμε τους ειδικούς να κάνουν τη δουλειά τους, ας ακούσουμε τις οδηγίες, ας διατηρήσουμε την αισιοδοξία, ας διατηρήσουν (όσοι το έχουν) το βιτριολικό τους χιούμορ. Ναι στην πλάκα, ναι και στην απομόνωση των «Ξέρεις ποιος είμαι εγώ».
Γιάννης Καφάτος / viewtag.gr