Όταν ένα μήνυμα στο ίνμποξ προσφέρει αφορμή για γέλια
του Χρήστου Ξανθάκη
Λίγα είναι τα πράγματα που σε κάνουν να χαμογελάς αυτές τις γ@μημένες μέρες. Κάνα αστείο φίλου για το υπουργείο Υγείας, κάνα meme στο δίκτυο για τα σκυλιά που ξεπατώθηκαν στη βόλτα, κάνα ξαφνικό μήνυμα στο ίνμποξ με την απελπισμένη προειδοποίηση του εικοσιτετράωρου. Όχι, όχι αυτή που λέει μη δεχτείτε το αίτημα του..
Τζων Τάδε γιατί θα σας τραγανίσει το προφίλ και θα σας κάνει δούλο στις πιο ακόλαστες επιθυμίες του. Άλλο, φρέσκο, ζωντανό, σπαρταράει! Λέξη προς λέξη:
Και στην Κίνα, τη μάνα της ηλεκτρονικής παρακολούθησης, η κυβέρνηση επέβαλε στους πολίτες να κατεβάσουν μια εφαρμογή στα κινητά τους που αυτομάτως τους κατατάσσει σε μία από τρεις χρωματικές κατηγορίες (κόκκινη, κίτρινη ή πράσινη) ανάλογα με τον κίνδυνο που διατρέχουν να νοσήσουν από κορωνοϊό. Πώς γίνεται η επιλογή και με ποια κριτήρια, δεν θα το μάθει ποτέ κανείς, όπως δεν μαθαίνει κανείς ένα σωρό πράγματα στη μεγάλη λαϊκή δημοκρατία. Κι όποιος ή όποια ζητάει εξηγήσεις, κινδυνεύει να βρει μπελά…
Αυτά είναι τα ζόρια τα μεγάλα παλικάρια μου κι αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα που ανακύπτουν στην εποχή του κορωνοϊού:
Πόσο μπορούν οι κυβερνήσεις να κάνουν κουμάντο στις ζωές μας; Ποιος τους παραχώρησε το δικαίωμα να επιβάλλουν κατασταλτικά μέτρα; Πού σταματάει η προσωπική ελευθερία και που αρχίζουν οι απαγορεύσεις για το κοινό όφελος; Έως πού μπορεί να φτάσει το μακρύ χέρι των κυβερνώντων και πόσα δικαιώματα είμαστε διατεθειμένοι και διατεθειμένες να τους παραχωρήσουμε με αιτία την υγεία του συνόλου;
Σκεφτείτε μια στιγμή και απαντήστε με το χέρι στην καρδιά. Γιατί από την απάντησή σας θα εξαρτηθεί αν θα ζήσετε ή όχι στο «1984» του θείου Τζωρτζ!
Υ.Γ.: Αυτό το «οι εταιρείες δεν δίνουν τον αριθμό του κινητού στο κράτος», πρέπει να είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο από την εποχή του αλησμόνητου «Αλβανού τουρίστα»…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr
Λίγα είναι τα πράγματα που σε κάνουν να χαμογελάς αυτές τις γ@μημένες μέρες. Κάνα αστείο φίλου για το υπουργείο Υγείας, κάνα meme στο δίκτυο για τα σκυλιά που ξεπατώθηκαν στη βόλτα, κάνα ξαφνικό μήνυμα στο ίνμποξ με την απελπισμένη προειδοποίηση του εικοσιτετράωρου. Όχι, όχι αυτή που λέει μη δεχτείτε το αίτημα του..
Τζων Τάδε γιατί θα σας τραγανίσει το προφίλ και θα σας κάνει δούλο στις πιο ακόλαστες επιθυμίες του. Άλλο, φρέσκο, ζωντανό, σπαρταράει! Λέξη προς λέξη:
«Αν βγεις έξω μη κάνεις το λάθος να στείλεις στο 13033.Θα έχεις "καρφωθεί" μόνος σου. Αυτό περίμεναν αυτοί τόσο καιρό Να τους δώσεις προσωπικά σου δεδομένα όπως αριθμό κινητού (μιας κ οι εταιρίες δε τους το δίνουν) αριθμό ταυτότητας κ τόπο διαμονης ώστε να συμπληρώσουν στη βάση δεδομένων τους το τελευταίο στοιχείο που τους λείπει για να σε φακελωσουν πλήρως. Εφόσον θα ξέρουν το κινητό σου θα γνωρίζουν κ το σήμα GPS σου που βρίσκεσαι κάθε στιγμή οπότε όταν θα κατέβεις να διαμαρτειρηθεις για ότιδηποτε δε μπορείς να αρνηθείς πως δεν ήσουν εκεί η πως δεν ήσουν εσύ. Αφού θα ξέρουν το κινητό σου θα ξέρουν κ τον λογαριασμό σου στο Fb Insta κλπ. Θα μπλοκάρουν όλους τους λογαριασμού σου όπως κ της κάρτας σου μέχρι να κάτσεις "φρόνιμα" στο σπίτι σου.. Μην αγνοείς αυτό το μήνυμα κ στείλτο σε όσους περισσότερους μπορείς».Η ορθογραφία είναι του πρωτότυπου, τη διατήρησα, φίλε Γιάννη μη στείλεις διορθωτικό. Αυτό είναι το μήνυμα που κάνει το γύρο του δικτύου από χθες, βάζοντας σε σκέψεις ουκ ολίγους συμπατριώτες μας και ουκ ολίγες συμπατριώτισσές μας. Γιατί ζούμε σε εποχή παρακολουθήσεων και εποπτείας και γιατί χθες πάλι, αναθεμά τη σύμπτωση, έσκασε μύτη άρθρο στους New York Times που σημείωνε ότι οι αρχές της Νοτίου Κορέας, της Λομβαρδίας και του Ισραήλ μελετούν τα στοιχεία GPS από τα κινητά τηλέφωνα του κοσμάκη για να διαμορφώσουν χάρτες από τις δραστηριότητες και τις συναλλαγές των κρουσμάτων κορωνοϊού, για να εξετάσουν πόσο κοντά αυτά τα κρούσματα ήρθαν σε άλλους πολίτες και για να διακριβώσουν κατά πόσο τηρούνται οι οδηγίες περιορισμού των μετακινήσεων.
Και στην Κίνα, τη μάνα της ηλεκτρονικής παρακολούθησης, η κυβέρνηση επέβαλε στους πολίτες να κατεβάσουν μια εφαρμογή στα κινητά τους που αυτομάτως τους κατατάσσει σε μία από τρεις χρωματικές κατηγορίες (κόκκινη, κίτρινη ή πράσινη) ανάλογα με τον κίνδυνο που διατρέχουν να νοσήσουν από κορωνοϊό. Πώς γίνεται η επιλογή και με ποια κριτήρια, δεν θα το μάθει ποτέ κανείς, όπως δεν μαθαίνει κανείς ένα σωρό πράγματα στη μεγάλη λαϊκή δημοκρατία. Κι όποιος ή όποια ζητάει εξηγήσεις, κινδυνεύει να βρει μπελά…
Αυτά είναι τα ζόρια τα μεγάλα παλικάρια μου κι αυτά είναι τα μεγάλα ερωτήματα που ανακύπτουν στην εποχή του κορωνοϊού:
Πόσο μπορούν οι κυβερνήσεις να κάνουν κουμάντο στις ζωές μας; Ποιος τους παραχώρησε το δικαίωμα να επιβάλλουν κατασταλτικά μέτρα; Πού σταματάει η προσωπική ελευθερία και που αρχίζουν οι απαγορεύσεις για το κοινό όφελος; Έως πού μπορεί να φτάσει το μακρύ χέρι των κυβερνώντων και πόσα δικαιώματα είμαστε διατεθειμένοι και διατεθειμένες να τους παραχωρήσουμε με αιτία την υγεία του συνόλου;
Σκεφτείτε μια στιγμή και απαντήστε με το χέρι στην καρδιά. Γιατί από την απάντησή σας θα εξαρτηθεί αν θα ζήσετε ή όχι στο «1984» του θείου Τζωρτζ!
Υ.Γ.: Αυτό το «οι εταιρείες δεν δίνουν τον αριθμό του κινητού στο κράτος», πρέπει να είναι το πιο σύντομο ανέκδοτο από την εποχή του αλησμόνητου «Αλβανού τουρίστα»…
- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr