Κάλεσαν στην ΕΡΤ ιερέα να εξηγήσει αν κολλάει ο κορονοϊός μέσω της Θείας Κοινωνίας. Είπε δεν κολλάει.
Αλλά ο ιερέας –συμπαθής κατά τ' άλλα- πήγε ένα βήμα παραπέρα. Στις εκκλησίες δεν κολλάς τίποτα λέει. Ακόμα και αν ένας νέος που έχει τον ιό φταρνιστεί κοντά σε έναν ηλικιωμένο. Είπε και αυτό: «Μόνο με τανκς θα κλείσουν τις εκκλησίες».
Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με την
πίστη των ανθρώπων, ούτε σκοπεύει να την προσβάλει.
Ούτε βεβαίως το ζήτημα είναι τι λέει ο ιερέας. Λέει αυτά που έμαθε και τα λέει καλά, σύμφωνα με την πίστη του. (Δύσκολο θέμα, εύκολα ανοίγει δύσκολα κλείνει)
Η ουσία είναι ότι στη δημόσια τηλεόραση κάλεσαν ιερέα θεολόγο να συζητήσουν ένα θέμα αμιγώς ΙΑΤΡΙΚΟ. Και μάλιστα χωρίς αντίλογο (από γιατρό).
Το αν κολλάς έναν ιό, πώς κολλάς, πού κολλάς κοκ, δεν θα μας το πει ο εργαζόμενος ή ο ιδιοκτήτης ή ο υπεύθυνος ενός χώρου. Γιατί αν ρωτάμε τους ιερείς πώς συμπεριφέρεται ένας ιός σε έναν ναό, τότε οφείλουμε να κάνουμε και τα ακόλουθα:
Για το τι συμβαίνει στα κομμωτήρια με τους ιούς να ρωτάμε τις κομμώτριες.
Στα ξενοδοχεία τους ρεσεψιονίστ και τις καμαριέρες.
Στα μπουζουκτσίδικα τους τραγουδιστές και τις λουλουλούδες.
Στα ταξί τους ταξιτζήδες.
Στα καφενεία τους καφετζήδες και πάει λέγοντας.
Αυτό όμως δεν είναι ενημέρωση. Αυτό λέγεται δημοσιογραφική ανεπάρκεια και ανευθυνότητα και δημόσιες σχέσεις με την εξουσία -εν προκειμένω με το ιερατείο.
Ας το πάρουμε χαμπάρι. Αν ο δημοσιογράφος φοβάται να συγκρουστεί με τις κατεστημένες αντιλήψεις, τις ιδεοληψίες, τις θρησκευτικές δοξασίες, δηλαδή ό,τι προέρχεται πέραν της επιστήμης και των κοσμικών νόμων και κανόνων, και μάλιστα σε θέματα που αφορούν την ΥΓΕΙΑ των πολιτών, δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν κομπογιαννίτη γιατρό.
Αλλά ο ιερέας –συμπαθής κατά τ' άλλα- πήγε ένα βήμα παραπέρα. Στις εκκλησίες δεν κολλάς τίποτα λέει. Ακόμα και αν ένας νέος που έχει τον ιό φταρνιστεί κοντά σε έναν ηλικιωμένο. Είπε και αυτό: «Μόνο με τανκς θα κλείσουν τις εκκλησίες».
Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με την
πίστη των ανθρώπων, ούτε σκοπεύει να την προσβάλει.
Ούτε βεβαίως το ζήτημα είναι τι λέει ο ιερέας. Λέει αυτά που έμαθε και τα λέει καλά, σύμφωνα με την πίστη του. (Δύσκολο θέμα, εύκολα ανοίγει δύσκολα κλείνει)
Η ουσία είναι ότι στη δημόσια τηλεόραση κάλεσαν ιερέα θεολόγο να συζητήσουν ένα θέμα αμιγώς ΙΑΤΡΙΚΟ. Και μάλιστα χωρίς αντίλογο (από γιατρό).
Το αν κολλάς έναν ιό, πώς κολλάς, πού κολλάς κοκ, δεν θα μας το πει ο εργαζόμενος ή ο ιδιοκτήτης ή ο υπεύθυνος ενός χώρου. Γιατί αν ρωτάμε τους ιερείς πώς συμπεριφέρεται ένας ιός σε έναν ναό, τότε οφείλουμε να κάνουμε και τα ακόλουθα:
Για το τι συμβαίνει στα κομμωτήρια με τους ιούς να ρωτάμε τις κομμώτριες.
Στα ξενοδοχεία τους ρεσεψιονίστ και τις καμαριέρες.
Στα μπουζουκτσίδικα τους τραγουδιστές και τις λουλουλούδες.
Στα ταξί τους ταξιτζήδες.
Στα καφενεία τους καφετζήδες και πάει λέγοντας.
Αυτό όμως δεν είναι ενημέρωση. Αυτό λέγεται δημοσιογραφική ανεπάρκεια και ανευθυνότητα και δημόσιες σχέσεις με την εξουσία -εν προκειμένω με το ιερατείο.
Ας το πάρουμε χαμπάρι. Αν ο δημοσιογράφος φοβάται να συγκρουστεί με τις κατεστημένες αντιλήψεις, τις ιδεοληψίες, τις θρησκευτικές δοξασίες, δηλαδή ό,τι προέρχεται πέραν της επιστήμης και των κοσμικών νόμων και κανόνων, και μάλιστα σε θέματα που αφορούν την ΥΓΕΙΑ των πολιτών, δεν διαφέρει σε τίποτα από έναν κομπογιαννίτη γιατρό.
Στο δια ταύτα: Και τι κατάλαβε ο τηλεθεατής μετά από αυτό; Πηγαίνετε
στις εκκλησίες, βήξτε, φτύστε, φταρνιστείτε στα μούτρα του άλλου… δεν
τρέχει τίποτα!
Απογοήτευση και θλίψη για την κατάντια μας.
Δημήτρης Αλικάκος (fb)
Απογοήτευση και θλίψη για την κατάντια μας.
Δημήτρης Αλικάκος (fb)