Ειδικότερα, στις 09:30 μεταδίδεται το ντοκιμαντέρ «Πάρε τα δώρα», παραγωγής 2011.
Η συνάντηση της ποιήτριας Κικής Δημουλά με τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο για την προγραμματισμένη δημόσια συνομιλία τους, έφερε.. ένα αναπάντεχα πολυπληθές κοινό στους κήπους του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών τη Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011. Με συντονιστή της συζήτησης τον καθηγητή Νάσο Βαγενά, η βραδιά εξελίχθηκε για περισσότερο από μιάμιση ώρα σε ένα μοναδικό μάθημα αισθητικής και ηθικής της ποιητικής τέχνης, με πολλές δόσεις χιούμορ και πραγματικής πνευματικής απόλαυσης και με το κοινό να επιβραβεύει επανειλημμένα τους ομιλητές με ενθουσιώδη χειροκροτήματα.
Με αφορμή το σημαντικό αυτό πολιτιστικό γεγονός, ο ποιητής και σκηνοθέτης Λευτέρης Ξανθόπουλος συνομιλεί με τον καθένα από τους δύο ποιητές ξεχωριστά, συμπληρώνοντας και διευρύνοντας, ακόμα και ακυρώνοντας τα δεδομένα όρια, τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις που ενδεχομένως μπορεί να έχει κάποιος για τους ποιητές, την ποίηση και την λειτουργία της ποιητικής γραφής.
Ο τίτλος του ωριαίου ντοκιμαντέρ «Πάρε τα δώρα», αποτελεί δάνειο από το ομότιτλο ποίημα του Κ. Γ. Καρυωτάκη (πάρε τα δώρα της ψυχής σου νά ‘ρτεις...) στη συλλογή «Νηπενθή» (1921).
Σκηνοθεσία-σενάριο: Λευτέρης Ξανθόπουλος.
Διεύθυνση φωτογραφίας: Δημήτρης Κορδελάς.
Μοντάζ: Σπύρος Τσιφτσής.
Ήχος: Κωνσταντίνος Κορδελάς.
Μουσική: Αναστασία Παπαδημητρίου.
Παραγωγή: ΕΡΤ Α.Ε., Περίπλους.
Η Κική Δημουλά είναι από τις σημαντικότερες μορφές της σύγχρονης ελληνικής ποίησης. Συγκινεί και απογειώνει με το ποιητικό της έργο, βασισμένο στην προσωπική της αισθητική για τη γλώσσα και την αντίληψή της για τη ζωή και τα πράγματα. Οριοθετεί τον νεοελληνικό ποιητικό λόγο με μια νέα ώριμη διάσταση που αναδεικνύει τη συνέχεια, τη σημασία και τη μοναδικότητα της ελληνικής αντίληψης. Ο κάθε στίχος της έρχεται να επαληθεύσει την ποιητική της δύναμη, τοποθετώντας το έργο της στην κορυφή της πνευματικής δημιουργίας του τόπου μας.
Γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα. Εργάστηκε επί 25 χρόνια στην Τράπεζα της Ελλάδος και το 1952 παντρεύτηκε τον ποιητή και πολιτικό μηχανικό Άθω Δημουλά με τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά. Ο ποιητικός λόγος της Κικής Δημουλά ακολούθησε μια εξελικτική πορεία, ξεκινώντας από επιδράσεις από την καβαφική ποίηση και με βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία την ενάργεια του λόγου, τη λογοπλαστική τάση και την εικονοπλαστική ενάργεια. Ο προβληματισμός της, σαφώς προσανατολισμένος προς τη δυτική φιλοσοφία της ύπαρξης, εκφράζει την αγωνιώδη αναζήτηση της ποιήτριας για το νόημα της φθαρτής ανθρώπινης ζωής.
Η Κική Δημουλά πρωτοπαρουσιάστηκε στα Ελληνικά Γράμματα ουσιαστικά το 1956 με τη συλλογή «Έρεβος» κι ακολούθησαν οι συλλογές: «Ερήμην», «Επί τα ίχνη», «Το λίγο του κόσμου», «Το τελευταίο σώμα μου», «Χαίρε ποτέ», «Η εφηβεία της λήθης», «Ενός λεπτού μαζί», «Ήχος απομακρύνσεων», «Ο Φιλοπαίγμων μύθος» (πεζό), «Χλόη θερμοκηπίου», «Μεταφερθήκαμε παραπλεύρως» και η τελευταία 13η συλλογή «Τα εύρετρα».
Η ποιητική διαδρομή της Κικής Δημουλά είναι πολυσήμαντη κι ασφαλώς μοναδική. Έχει τιμηθεί με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης, το Αριστείο Γραμμάτων της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της, με το Ευρωπαϊκό Βραβείο Λογοτεχνίας (Prix Européende Littérature), καθώς και με το μεγάλο Κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας. Το 2002 εξελέγη Τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της Λογοτεχνίας / Ποίησης.
Σε παγκόσμιο επίπεδο κατέχει ξεχωριστή θέση και το έργο της γίνεται κτήμα όλων των λαών με τις μεταφράσεις στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, ιταλικά, πολωνικά, βουλγαρικά, γερμανικά και σουηδικά.
Παραγωγός: Γιώργος Σγουράκης.
Σκηνοθεσία: Ηρώ Σγουράκη.
Φωτογραφία: Στάθης Γκόβας.
Ήχος: Νίκος Παναγοηλιόπουλος.
Μοντάζ: Σταμάτης Μαργέτης.
Διεύθυνση παραγωγής: Στέλιος Σγουράκης.
