Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2020

Η μάχη της Καράβας

(όταν οι εισβολείς φεύγουνε με την ουρά στα σκέλια από τη Μυτιλήνη)
 
του Χρήστου Ξανθάκη

Δεν ξέρω ποιος έστειλε τα ΜΑΤ στη Μυτιλήνη και στη Χίο.
Ή μάλλον να το πω καλύτερα:
Δεν ξέρω ποιος έστειλε τα ΜΑΤ στη Μυτιλήνη και στη Χίο με εντολή να βαράνε κουτουρού και να πετάνε δακρυγόνα επί δικαίων και αδίκων.
Γνωρίζω όμως πολύ καλά ότι καλύτερη απόφαση από την απόσυρσή τους δεν έχει πάρει..
η κυβέρνηση ως τώρα.
Έπρεπε να φύγουν οι ΜΑΤατζήδες από τα νησιά κι έπρεπε να φύγουν αμέσως. Λίγο ακόμη να μένανε και θα θρηνούσαμε θύματα. Είτε από τη μία, είτε από την άλλη πλευρά. Είτε κι από τις δύο…
Κι άσε τον Γεραπετρίτη να λέει ότι την κάνανε οι σιδερόφρακτοι επειδή ολοκληρώθηκε το έργο τους. Κάτι πρέπει να πει κι αυτός για να δικαιολογήσει το ψωμάκι που τρώει. Και τι να πει δηλαδή; Ότι είναι παιχταράς ο Τσιμίκας;
Κάπως έπρεπε να εκφρασθεί ο κύριος υπουργός, όπως κάτι έπρεπε να ψελλίσουν και οι συμμετέχοντες εκ μέρους της κυβερνήσεως στη σύσκεψη με τους τοπικούς παράγοντες. Και τι μουρμουρίζανε; «Συγγνώμη παιδιά δεν ξέραμε», «δεν το περιμέναμε», «δεν ήταν πρόθεσή μας»…
Αυτά και διαψεύσεις δεν δέχομαι, γιατί έχω εσωτερική πληροφόρηση και τα μου τα λένε ράιτ θρου από Μυτιλήνη.
Αν αυτοί δεν ξέρανε ωστόσο, ήξερε ο φίλος μου ο Αργύρης που δεν είναι μόνο δημοσιογραφάρα είναι και άνθρωπος της πιάτσας και έχει διατελέσει και μέλος της Θύρας 21, άρα καταλαβαίνει από καυγά. Με πήρε χθες τηλέφωνο και μ’ έπιασε στο μπίρι μπίρι επί του θέματος και είπε πολλά και σωστά. Καταγράφω:
«Θυμάσαι ρε Ξανθάκη στο δημοψήφισμα που είχες γράψει πόσο ευφυής ιδέα ήταν να συνδεθεί η απόρριψη του εκβιασμού των Ευρωπαίων με το “ΟΧΙ”; Γιατί ο Έλληνας και η Ελληνίδα έχουν μάθει μια ζωή στο “ΟΧΙ” κόντρα στο Μουσολίνι και πόσο υπερήφανοι πρέπει να είμαστε που είπαμε το “OXI” και πως το “OXI” είναι η εθνική μας κληρονομιά και άμα έρθει η ώρα πάλι “OXI” θα πούμε. Ε, κάπως έτσι και σε Μυτιλήνη και Χίο!
Οι κάτοικοι των νησιών στο ΒορειοΑνατολικό Αιγαίο από τις φασκιές ακόμη για “εισβολές” και “εισβολείς” ακούνε. Με αυτά κοιμούνται, με αυτά ξυπνάνε, ότι κάποια στιγμή θα μπουκάρουν τα στίφη τα αγριεμένα στον τόπο τους. Παρά το άγχος τους όμως και την αγωνία τους, τους πρόσφυγες τους αντιμετώπισαν με συγκινητικό τρόπο, έδειξαν πολύ σωστή νοοτροπία. Με τα ΜΑΤ, από την άλλη, δεν άντεξαν. Τους είδαν να καταφτάνουν κατάφρακτοι στο νησί και αμέσως να πετάνε δακρυγόνα και να στρώνονται στο βρωμόξυλο και η αντίδρασή τους ήταν αντανακλαστική:
Οι “εισβολείς” δεν θα περάσουν! Ό,τι και να γίνει θα φύγουν από τα νησιά μας. Και τους φύγανε…»
Δεν μπορώ να πω δίκιο είχε ο Αργύρης και ας προσέχανε τέλος πάντων όσοι στείλανε τους ΜΑΤατζήδες για να επιβάλλουν το νόμο και την τάξη. Το μπούμερανγκ το φτιάξανε οι αβορίγινες στην Αυστραλία, αλλά καμιά φορά κόβει τις βόλτες του και στην Καράβα της Μυτιλήνης!

Υ.Γ. 1: Μια ειδησούλα που πέρασε στα πολύ ψιλά αλλά αξίζει να προσεχθεί:
Στη Χίο οι πολιτοφύλακες αποφάσισαν λόγω των ΜΑΤ να καταθέσουν τα όπλα τους στην ταξιαρχία. Δεν είναι και τόσο αστείο, ιδίως σε εποχές ευθέων απειλών του Ερντογάν…

Υ.Γ. 2: Και μιας και μιλάω για τον Ταγίπ. Αν εν τέλει υλοποιηθούν οι εξαγγελίες του και ανοίξουν οι κάνουλες, έχετε γεια βρυσούλες, λόγγοι, βουνά, ραχούλες!

- το κείμενο του Χρ. Ξανθάκη είναι από το newpost.gr