Την είδα να γυαλίζει κάτω..
από τον ήλιο και πάνω από τη βρωμιά που έχει το αυτοκίνητο καθώς δεν είναι στις συνήθειές μου να το πλένω πάνω από δύο φορές το χρόνο. Η μια είναι σίγουρα όταν τελειώνουν τα μπάνια στη θάλασσα, εκεί κατά τον Οκτώβρη-Νοέμβρη. Η άλλη αν τύχει και το επιλέξουν για χέσιμο τα περιστέρια και οι δεκαοχτούρες της περιοχής.
Η υπογραφή απλή, χαράχτηκε με κάτι, μάλλον κλειδί και σφράγισε τη «φιλία» μας με τον εν λόγω Τόλη.
Όμως ρε Τόλη, τώρα που τα λέμε έχεις θέμα ρε Τόλη. Σου εύχομαι να δεις τυπωμένο το όνομά σου με «χρυσά» γράμματα, που λένε, για τα επιτεύγματά σου.
Στο αυτοκίνητό μου, σε καμιά βδομάδα ούτε που θα σε βλέπει κανείς αφού η σκόνη θα μπει στις χαρακιές που έκανες και θα σε φάει σκονισμένη λήθη ρε Τόλη!
Καταλαβαίνω την ανάγκη σου να «φανείς», άλλωστε ως δημοσιογράφος σε ένα περιβάλλον αυτοπροβολής κυκλοφορώ χρόνια τώρα. Κοίτα όμως να το παλέψεις κάπως με την πάρτη σου. Γιατί πόσα αυτοκίνητα θα χαράξεις για να επιβεβαιώσεις την ταυτότητά σου και την μαγκιά σου; Νομίζω ότι ακόμη κι εσύ, Τόλη, θα βαρεθείς με τον εαυτό σου όσο τον αφήνεις να χάνεται ανάμεσα σε χαρακιές πάνω σε μια λαμαρίνα.
Αφού γίναμε «φίλοι» στα λέω χύμα. Έτσι πρέπει να κάνουν οι φίλοι!
Είσαι κωλόπαιδο όταν θες να επιβεβαιώνεσαι καταστρέφοντας. Εκεί έχω καταλήξει για σένα και για όσους του είδους σου βλέπω να κυκλοφορούν.
Η μαγκιά είναι να δημιουργείς Τόλη μου! Η καταστροφή είναι εύκολη. Μπορεί να την κάνει ο καθένας. Η δημιουργία όμως είναι αυτή που από το Τόλη, μπορεί να σε κάνει κύριο Τόλη …
Έχει γεμίσει «τόληδες» η καθημερινότητά μας. Στο δρόμο, στις δουλειές, σε τηλεοπτικές εκπομπές, στο σουπερμάρκετ και φυσικά στην πολιτική.
Διαφορα «κωλοπαιδα» που απλώς κάνουν μια χαρακιά σ’ ένα αυτοκίνητο, και τους σηκώνεται από τη μαγκιά, μας κατατρέχουν και βρωμίζουν την καθημερινότητά μας!
Τόλη μου: Το λοιπόν, θ’ αφήσω τη σκόνη που κατακάθεται να σβήσει το όνομά σου. Έτσι κι αλλιώς όλοι, κάπως έτσι θα σε ξεχνάνε. Γιατί δεν αξίζει να σε θυμούνται καγκουρόμαγκά μου!
Γιάννης Καφάτος / viewtag