Ο Γιάννης Δάλλας γεννήθηκε το 1924 στη Φιλιππιάδα. Σπούδασε κλασική φιλολογία στην Αθήνα. Υπηρέτησε στη μέση και στην ανώτατη εκπαίδευση (καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και..
του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου).
Eξέδωσε δεκατρείς ποιητικές συλλογές, από τις οποίες οι δέκα πρώτες περιέχονται στη συγκεντρωτική τους επανέκδοση Ποιήματα 1948-1988 (Νεφέλη, 1990), σειρά συγκεντρωτικών μελετημάτων (H δημιουργική δεκαετία στην ποίηση του Βάρναλη και Κωνσταντίνος Θεοτόκης, κριτική σπουδή μιας πεζογραφικής πορείας), φιλολογικές εκδόσεις των πεζών του Κωνσταντίνου Θεοτόκη (Διηγήματα, Oι σκλάβοι στα δεσμά τους), των συνθετικών συλλογών του K. Βάρναλη (Σκλάβοι πολιορκημένοι και Tο φως που καίει) και των έργων του A. Κάλβου (Ωδαί, H Ιωνιάς, Oι Ψαλμοί του Δαβίδ). Δημοσίευσε ακόμη δύο κριτικά βιβλία γύρω από το θέμα της ποιητικής και το θέμα του κλασικισμού του Κάλβου και άλλα τέσσερα για την ποίηση του Καβάφη (από τα οποία, τα σημαντικότερα είναι τα: Καβάφης και ιστορία και Ο Καβάφης και η δεύτερη σοφιστική), όπως και δοκίμια που αναφέρονται σε θέματα και κείμενα της παλαιότερης, της μεσοπολεμικής και της μεταπολεμικής λογοτεχνίας.
Ηταν συστηματικός μεταφραστής των αρχαίων λυρικών και των Αλεξανδρινών ποιητών: Αρχαίοι λυρικοί («Χορικολυρικοί», «Μελικοί», «Ελεγειακοί», «Ιαμβογράφοι»), τα Επιγράμματα του Καλλίμαχου, Tα δημώδη των αρχαίων και Αττικά συμποτικά.
Τιμήθηκε με τη διάκριση του Α’ Κρατικού Βραβείου Κριτικής και Δοκιμίου (1987), του Μεγάλου Βραβείου Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του (1999) και με το Βραβείο «Διδώ Σωτηρίου» της Εταιρείας Συγγραφέων (2019).
Η Εταιρεία Συγγραφέων εξέδωσε ανακοίνωση για τον θάνατό του, όπου μεταξύ άλλων αναφέρει: «Με απερίγραπτη θλίψη ενημερωθήκαμε σήμερα για τον θάνατο του Γιάννη Δάλλα, ενός κορυφαίου ποιητή, νεοελληνιστή και μεταφραστή έργων της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Στους οικείους του εκφράζουμε θερμά συλλυπητήρια». -πηγή: diastixo