Είναι κάτι μήνες τώρα που κάθε μέρα βρίσκομαι στο κέντρο. Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής -τι όμορφο όνομα για έναν ναό. Στην πλατειούλα της εκκλησιάς, ζούν μερικοί άστεγοι. Ο Δημος έφερε μια χημική τουαλέτα κι οι ανθρωποι μοίρασαν τα παγκάκια με τα περιστέρια.
Τους μήνες αυτούς παρακολουθώ διακριτικά δύο απο τους άστεγους της Ζωοδόχου Πηγής. Ο νεότερος, κάθε μέρα κάθεται στα σκαλάκια..
του ναού, ακουμπαει την πλάτη στο μάρμαρο της κουπαστής και διαβάζει. Μανιωδώς διαβάζει. Δεν ξέρω που βρίσκει τα βιβλία, όμως η ενασχόλησή του αυτή τον κρατάει με τις ώρες απασχολημένο. Αργότερα βρίσκει μια σκουπα και σκουπίζει την πλατειούλα μπροστά στην εκκλησία.
Ο δεύτερος, για τον οποίο θελω να σας μιλήσω, είναι ο Μάριος. Ο Μάριος μοιάζει 70 χρονών, αλλα όπως έμαθα δεν είναι πάνω απο 50-55.
- διαβάστε τη συνέχεια στο μπλογκ agitatoras EΔΩ
Τους μήνες αυτούς παρακολουθώ διακριτικά δύο απο τους άστεγους της Ζωοδόχου Πηγής. Ο νεότερος, κάθε μέρα κάθεται στα σκαλάκια..
του ναού, ακουμπαει την πλάτη στο μάρμαρο της κουπαστής και διαβάζει. Μανιωδώς διαβάζει. Δεν ξέρω που βρίσκει τα βιβλία, όμως η ενασχόλησή του αυτή τον κρατάει με τις ώρες απασχολημένο. Αργότερα βρίσκει μια σκουπα και σκουπίζει την πλατειούλα μπροστά στην εκκλησία.
Ο δεύτερος, για τον οποίο θελω να σας μιλήσω, είναι ο Μάριος. Ο Μάριος μοιάζει 70 χρονών, αλλα όπως έμαθα δεν είναι πάνω απο 50-55.
- διαβάστε τη συνέχεια στο μπλογκ agitatoras EΔΩ