Πρωθυπουργός ή στημένος διαιτητής συμφερόντων;

Η ποδοσφαιροποίηση της διαπλοκής και οι συνέπειές της στην κυβερνητική πολιτική της χώρας

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

«Συνεργαζόμαστε με την ελληνική κυβέρνηση για το καλό του ποδοσφαίρου» δήλωσε ο πρόεδρος της Διεθνούς Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας (FIFA) Τζάνι Ινφαντίνο∙ και με το ύφος και το ήθος οικουμενικού πατριάρχη της μεγαλύτερης -μετά τη χριστιανική- Εκκλησίας στον κόσμο (της ποδοσφαιρικής «Εκκλησίας»), πρόσθεσε: «Οι κυβερνήσεις κατανοούν τον παιδευτικό χαρακτήρα που έχει το ποδόσφαιρο για τις κοινωνίες, μπλα, μπλα, μπλα...».
«Η ηθική των Ευαγγελίων είναι μια ηθική α-κοσμική»..
υποστήριζε ο Κορνήλιος Καστοριάδης και το τεκμηρίωνε ως εξής: «Εάν δεν εφαρμόσθηκε ποτέ αληθινά στην κοινωνική ζωή, ανεξαρτήτως από την υποκρισία των Εκκλησιών, είναι και γιατί δεν θα μπορούσε να έχει εφαρμοσθεί»...
Το ίδιο, περίπου, ισχύει και με τα «Ευαγγέλια» της FIFA και της UEFA: «Εάν δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ αληθινά στην ποδοσφαιρική ζωή, ανεξαρτήτως από την υποκρισία των Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών, είναι και γιατί δεν θα μπορούσαν να έχουν εφαρμοσθεί».
Ιδιαίτερα στη σημερινή ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα, στην οποία οι ιδιοκτήτες τριών εκ των μεγαλυτέρων Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών της χώρας (Μαρινάκης, Αλαφούζος, Σαββίδης) είναι, ταυτόχρονα και αντίστοιχα, ιδιοκτήτες των τριών μεγαλυτέρων ομίλων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης της ίδιας χώρας («Alter Ego», «Όμιλος ΣΚΑΪ» «Dimera Εκδοτική Α.Ε.»). Διαπλεκόμενοι και οι τρεις, απευθείας ή... δια αντιπροσώπων, με τον Έλληνα πρωθυπουργό...

*******
Τον Κυριάκο Μητσοτάκη τον «μιντιοσκεπή», όπως τον αποκαλεί ένας άσπονδος φίλος του, και «μιντιογέννητο», όπως τον αποκαλεί ένας άλλος... Ο οποίος καλείται οσονούπω να συνεργαστεί με τους προέδρους της FIFA και της UEFA για το... καλό του ποδοσφαίρου: «Παίζει για να καλύψει τον κουμπάρο και να δώσει (σ.σ.: ως κακό του ελληνικού ποδοσφαίρου) τον... «Ρώσο», λένε οι χουλιγκάνοι Πειραιώς, Αθηνών και περιχώρων. Αλλά η Τούμπα δεν μασάει. «Ο Κούλης τρέμει μήπως χάσει τον Βορρά και μείνει με άδειες κάλπες» λένε. Και πιστεύουν ότι θα τα δώσει όλα, «όπως με την τροποποίηση του νόμου», για να στηρίξει ΠΑΟΚ.

«Ο Ιβάν Σαββίδης διαθέτει αυτοπεποίθηση Πούτιν, αλαζονεία Τραμπ και κυνισμό Ερντογάν» περιγράφουν, υπερβάλλοντας, κάποιοι απ’ τους fan - συνομιλητές του. Άλλοι του προσάπτουν ακατάσχετη αυτοαναφορικότητα («όλο εγώ κι εγώ είναι»), αλλά και μια δαιμόνια κρυψίνοια∙ «κρύβει λόγια» είναι η ευγενικότερη, σχετική, προσέγγιση...

Ωστόσο έπρεπε να έρθει στη χώρα μας ο αμφιλεγόμενος Ελληνορώσος επενδυτής για να μας... αποκαλύψει ότι τα ΜΜΕ δεν είναι αυτό που όλοι νομίζαμε (Μέσα Ενημέρωσης ενός μεγάλου πλήθους ανθρώπων για τρέχοντα γεγονότα και ιδέες), αλλά το ελιξίριο της μεγάλης επιχειρηματικότητας. Και κάτι παραπάνω: τα media είναι το ανοσοποιητικό σύστημα του επιχειρηματία!...
Είχε πει ακόμα ότι «αν δεν έχεις σχέση με media, δεν μπορείς να ασχοληθείς με μεγάλες επιχειρήσεις, επειδή σε πατάνε όπως θέλουνε».
«Ποιοι ακριβώς σε πατάνε όπως θέλουνε;» θα τον ρωτούσα τότε, αν είχα την ευκαιρία.
«Όλοι εκείνοι... Το μιντιακό σύμπαν» ίσως μου απαντούσε. Είναι πιθανότερο, ωστόσο, να εννοούσε τους δύο εκ των τριών ανταγωνιστών του στον τομέα της ποδοσφαιρικής... επιχειρηματικότητας. Το δίδυμο Μαρινάκη - Αλαφούζου. Που διέθεταν «το ανοσοποιητικό σύστημα του επιχειρηματία», δηλαδή media. Και ήσαν δυνατοί. Και «τον πατάγανε όπως θέλανε».

*******
Μέχρις ότου ο «Ελληνορώσος επενδυτής» άρχισε να είναι εκείνος που «πάταγε όπως... ήθελε» τους ανταγωνιστές του στον τομέα της ποδοσφαιρικής επιχειρηματικότητας. Και το έκανε πριν καν αποκτήσει (ήταν ακόμα στα παζάρια με το Μπομπολαίικο για την αγορά του «Πήγασου») το... “ελιξίριο της μεγάλης επιχειρηματικότητας”. Πώς τα κατάφερε άραγε;
«Είναι ο εκλεκτός της Πολιτείας» απαντούσαν τότε οι «πατημένοι» ανταγωνιστές του, μέσω των... «ελιξιρίων μεγάλης επιχειρηματικότητας» που διέθεταν. Και ξεσήκωναν τις στρατιές των οπαδών τους εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα προσωπικά καταγγέλλοντας “διαπλοκή με τον Ιβάν Σαββίδη”!.. Υπήρξε;
«Αποχρώσες ενδείξεις σίγουρα» λέω εγώ. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα που ανάγεται στη σφαίρα της κριτικής για την εν γένει (λανθασμένη, κατά τη γνώμη μου) στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ όσον αφορά τα ΜΜΕ (κομματικά, δημόσια και ιδιωτικά) και τη διαχείρισή τους.
Οφείλουμε, ωστόσο, να σημειώσουμε εδώ ότι η ανεμπόδιστη (και από την «πρώτη φορά Αριστερά»!..) υπερσυγκέντρωση ΜΜΕ στα χέρια των μεγιστάνων ή τσαρλατάνων (χαρακτηρισμοί ταυτόσημοι, εν πολλοίς) της «ποδοσφαιρικής επιχειρηματικότητας» υπήρξε ο καταλύτης για την ποδοσφαιροποίηση της διαπλοκής. Με συνέπεια αυτό το βρόμικο και σουρεαλιστικό κυβερνητικό καθεστώς που βιώνουμε: ο μιντιογέννητος πρωθυπουργός της χώρας να σφυρίζει πότε υπέρ του Θρύλου και πότε υπέρ του Δικεφάλου σαν στημένος διαιτητής διαπλεκομένων συμφερόντων...

- το κείμενο του Ν. Τσαγκρή είναι από την Αυγή (09.02.2020)